เฮ้อออ~
ประสบการณ์โดยตรง แอมรักเค้าหมดหัวใจ ยอมทนคิดว่าสักวันนึงเราคงไปด้วยกันได้
คำพูดของเค้าคนนั้น ย้ำเตือนเสมอว่าเรายังรักกันดี แต่แล้ววันนึงแอมโทรไปหาเค้า
สายซ้อน แอมพยายามโทรติดๆกัน เค้าก็กดตัดสาย จนแอมกลั้นน้ำตาไม่ไหว
(ถ้าใครเคยรักใครสักคนจะรู้เรื่องการร้องไห้กับเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดา)
แอมโทรไปหาเค้าเรื่อยๆจนเค้าเลิกคุยกัน แอมได้คุยกับเค้าคนนั้น ก็รู้เค้าเปลี่ยนไป
แอมถามเค้าว่าเค้าคุยกับใคร เค้าบอกว่า คุยกับน้อง แอมคบกับมันมา ปีกว่าไม่เคยรู้มันมีน้อง
แอมก็เลยถามไปตรงๆว่า "เราต้องเลิกกันใช่ไหม" พอแอมได้รับคำตอบ แอมก็ไม่ได้คุยกับมันอีกเลย
จำเบอร์ไม่ได้ เพราะปาโทรศัพท์พัง เพราะโมโหที่มันตอบมาว่า "รู้ตัวก็ดีแล้วนิ จะได้ไม่ต้องอธิบายมาก"
นับจากวันที่คุยกันทางโทรศัพท์วันนั้น ก็ผ่านมา 8 เดือน กับอีก 4 วัน แอมอ่านคอมเม้นในบอร์ดนี้
แล้วแอมก็พึ่งคิดมาได้ สิ่งที่แอมควรเสียดายมากที่สุดในวันนั้นไม่ใช่ ผู้ชายเลวๆ คนนึง แต่เป็น "โทรศัพท์"