เคยมีคนพูดว่า......
แฟน....คือคนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกันก็รักกันได้
ไม่ต้องเห็นหน้ากันทุกวัน....ก็รักกันได้
แต่รักอยู่ฝ่ายเดียว....เป็นแฟนกันกันไม่ได้
เพราะแฟน....
ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่....อย่างคำว่าพ่อแม่
ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่....อย่างคำว่าเพื่อน
แต่เกิดจาก....
การกระทำซึ่งกันและกัน
จะอยู่หรือไป.....ใช้"ใจ"เป็นเกณฑ์
แต่สำหรับฉัน...เขา....คือคนพิเศษและคนที่ทำให้เราหัวเราะและร้องไห้
ทำให้โลกสดใส มีคนคอยรับฟัง และรับฟังได้มากกว่าเพื่อน เพราะเราสามารถมี
เพื่อนได้มากมาย แต่"แฟน" มีได้คนเดียวเท่านั้น
แล้วคุณล่ะมีนิยามยังไงบ้าง?
