ซึ้งน้ำใจทุกคนจริงๆ ยามเราลำบากเราหยิบยื่นมือช่วย แต่พอเราลำบาก กลับหนีหายหมด ถ้าไม่ลำบากจริงๆ ก็ไม่เคยคิดจะก้มหัวขอใคร
เรื่องเงิน ก็รู้ว่าเป็นปัญหาใหญ่ แต่พอมายืม ก็ให้ไป มีให้ไม่พอก็ หายืมคนอื่นให้
แต่ก็ต้องมาชดใช้หนี้ให้ตามหลัง แม้จะมีถามบ้างเมื่อไหร่คืน แต่ก็ไม่เคยกล้าที่จะทวง บอกไม่มีก็คือไม่มี เพราะถ้าคนเราไม่มี จะเอาที่ไหนมามีล่ะ
แต่วันนี้ เงินหกร้อย ..... หาทั้งวันกลับไม่มีใครมีให้ยืม แต่ถ่ายรูปร้านอาหาร ถ่ายรูปของใช้ใหม่ ถ่ายรูป เที่ยวอย่างสบายใจ ขอบคุณมิตรสหาย
ขอยิมวันนี้ 600 พรุ่งนี้จะคืนให้ ไม่มีใครซักคน (ไม่อยากรบกวนพ่อแม รู้ว่าท่านให้ แต่ ก็จะมีหลายคำถามทำให้เค้าไม่สบายใจ)
นี่แหละชีวิตที่ต้องพึ่งตัวเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ขอระบายแค่นี้แหละ ไม่รู้จะพูดกับใคร
