บทนำ
“ เฮ้ยๆ นั้นๆ ”
“ ไหนๆ ”
“นั้นไง!!”
“ โว๊ย!! - - มาเรียนนะไม่ได้มาดูผู้ชาย” อะไรของพวกมันนะดูอยู่ได้ผู้ชายน่ะ ดูทุกวันไม่เบื่อมั่งหรือไงฟะ - - อ่าขอแนะนำตัวก่อน ฉันชื่อ แนน ค่ะ อยู่ม.3 อายุ14
เด็กที่สุดในกลุ่ม6คนนะคะ! แต่ความสูงน่ะที่สอง โฮะๆทุกวันที่มาถึงโรงเรียนตอนเช้าประมาณ 07.50 น. ก็จะต้องเดินไปโรงอาหารของโรงเรียนเพื่อจะไปหา
เพื่อนๆที่รักของฉันและเผื่อวันไหนไม่ได้กินข้าวเช้ามาก็จะซื้อนมกินตอนเช้าและไปเข้าแถวพร้อมวงโยฯหลังเข้าแถวแล้วก็เข้าเรียนตามปกติ
และเช้าวันนี้ก็เช่นกัน ..“ก็จะทำไมละ ความสุข -3- ” ยัยฟ้าพูดขี้นและหันไปคุยกับยัยอ้อมต่อ สองคนนี้มันชอบส่องผู้ชายจริงๆ เรื่องเรียนไม่จำ จำแต่เรื่องผู้ชาย -*-“ไปเข้าแถวเหอะแปดโมงแล้ว” ฉันลุกขึ้นพร้อมสะพายกระเป๋าข้างเดียว ข้างขวา ซึ่งข้างซ้ายสายมันได้ขาดไปแล้วเมื่อตอนม.2
แต่ฉันไม่สนหรอกเพราะยังไงถึงมันจะมีสองข้างฉันก็สะพายข้างเดียวอยู่ดีนั้นแหละ ฉันเดินนำมากับน้ำและตามด้วยเจี๊ยบและพ่วงท้าย(?)
อีก3คนคือฟ้ากับอ้อม ที่คุยเรื่องผู้ชายและอาย ที่คอยแจมอยู่ได้เรื่อยๆ - -
สนามฟุตบอลเวลา 08.15 น.
หลังจากเคารพธงชาติ ร้องเพลงโรงเรียน สวดมนต์ และ พูดคำปฎิญาณตนเสร็จอาจารย์ก็มาประกาศข่าวสารต่างๆและแจ้งเรื่องนู่นนี่นั้นเยอะแยะ
จนเวลา08.30น.แต่ใช่ว่าพวกเราจะฟังนะคุยกันตั้งแต่ต้นจนจบเลยละ - - พอถึงเวลาปล่อยนักเรียนม.1-ม.6เข้าเรียนคาบแรกพวกเราก็เดินไปที่ห้องเรียน
ประจำของเราและนั่งคุยกันรออาจารย์มาสอน“ คาบที่สอง เจอห้องพี่เบิร์ดด้วย ” อ้อมพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสดใสเหมือนเคย แล้วก็คุยกันมันส์ปากอย่างหนุกหนานโดยมีฉันนั่งฟังและอายที่แจมบ้าง
เป็นบางระยะ ส่วนน้ำกับเจี๊ยบ ไม่ค่อยจะมีบทเท่าไหร่นะ(อ้าว!) ก็สองคนนั้นอยู่หน้าสุดริมหน้าต่าง แถวที่สองคือฟ้ากับอาย และแถวที่สามคือฉันกับอ้อม
เราสี่คนจึงจับกลุ่มคุยกันง่ายกว่า“ โอ้ย ไม่สนแล้วพี่เบิร์ดอะเบื่อ ” คำพูดแนวนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากฟ้า - - ฟ้าพูดแล้วทำหน้าเบื่อ“ โธ่ๆ เมื่อก่อนใครวะปลื้มได้ปลื้มดี ” ฉันพูดขึ้นเรียกเสียงหัวเราะของทั้งสาม (ลืมบอกว่ากลุ่มแนนมันเส้นตื้น -.-)“ เออฟ้า สองร้อย เมื่อไหร่จะคืนวะ ” ทวงตั้งแต่ม.2มันไม่ให้ซะที เบื่อจะทวงบอกจะให้ตั้งหลายรอบแล้วไม่ให้ซะที
จะบอกมันไม่ต้องคืนแล้วก็ยังไงอยู่ตั้งสองร้อยอะ!“ ไม่คืนเว้ย! ไม่มีตังค์ ฮ่าๆ” คำพูดของฟ้าทำเอาฉันแทบอยากเข้าไปตบหัวสักสามที - - แล้วไหนว่าจะคืนฟร่ะ!!
สองร้อยนะเฟ้ยไม่ใช่สองบาท!“ ให้เวลาถึงจบม.3นะ -_- นี่การบ้านอังกฤษเสร็จยัง ? ” พอฉันพูดจบเท่านั้นแหละฟ้ากับอ้อมทำตาโตเป็นไก่ห่านเลย หึหึ ยังไม่ได้ทำสินะ
ฉันก็ยังเหมือนกัน..ToTตายแล้วเรียนคาบสามซะด้วยแย่แน่ๆอาจารย์ไม่เซ็นชื่อย้อนหลังด้วยสิ“ อาย~ อังกฤษเสร็จยังอะ ? ”“ เสร็จแล้ว เขาลอกขนุนนะ ” อายพูดแล้วยื่นสมุดการภาษาอังกฤษมาตรงหน้าฉัน ยัยอายนี่ตัวช่วยที่ดีที่สุดเลยนะ ขาดอายไปคงไม่มีคนเอาการบ้านมาให้ลอก
ซื้อน้ำให้ตอนพักกลางวัน หรือแม้แต่จดงานตอนเร่งรีบ ก็ดันลายมือสวยแถมเขียนเร็วนี่ แล้วก็ไม่ค่อยจะปฏิเสธซะด้วย =w=“ เจี๊ยบเอาอังกฤษมาลอกมั่งดิ ” ฟ้าหันไปพูดกับเจี๊ยบก่อนที่เจี๊ยบจะหยิบสมุดภาษาอังกฤษให้ฟ้ามานั่งลอก โดยที่ฉันกับอ้อมลอกสมุดของอาย
ส่วนน้ำน่ะเหรอ ลอกของคนอื่นพร้อมเจี๊ยบแล้วมั้ง “ นักเรียนทังหมดนั่งที่ให้เรียบร้อย ” เสียงของมุกหัวหน้าห้องดังขึ้น พร้อมกับอาจารย์ฐิติรัตน์ที่สอนภาษาไทย ทำให้ฉันกับอ้อมรีบเก็บสมุดภาษาอังกฤษ
ลงไปใต้โต๊ะแล้วหยิบสมุดกับหนังสือภาษาไทยขึ้นมา“ นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ ”“ สวัสดีค่ะ/ครับ ” เสียงของนักเรียนกว่าห้าสิบคนพูดขึ้นพร้อมยกมือไหว้อาจารย์
เวลาผ่านไปประมาณสิบห้านาที ไม่ได้การต่อไปวิชาศิลปะถ้าไม่รีบทำเดี๋ยวอดลายเซ็น -.- ฉันหยิบสมุดภาษาอังกฤษของฉันกับอายขึ้นมา
แล้วหยิบหนังสือกับสมุดภาษาไทยลงไปใต้โต๊ะ แล้วนั่งลอกการบ้านต่อ อ้อมเห็นดังนั้นเลยหยิบขึ้นมาทำบ้าง สิบนาทีต่อมา..“ เสร็จแล้วว~ ” ฉันพูดขึ้นเบาๆ ก่อนจะเก็บสมุดแล้วนั่งฟังอาจารย์สอนต่อซึ่งมันไม่ได้เข้าหัวฉันเลยสักนิด แต่เวลาทำข้อสอบวิเคราะห์โจทย์
ฉันถึงได้คะแนนเยอะกว่าคนอื่นนะ แต่พอถึงเวลาสอบจริงๆฉันกลับได้คะแนนน้อยกว่าพวกนั้นทุกทีเลย ให้ตายเถอะ -*-
เวลาที่แสนน่าเบื่อในช่วงเช้าได้หมดลงก็ถึงเวลาที่เฝ้ารอคอยมาตลอดของฉันและเพื่อนคนอื่นๆนั้นคือเวลาพักกลางวัน!
ฉันเดินนำไปที่ศาลาหน้าเรือนไทยที่ตั้งอยู่ตรงข้ามโรงอาหารที่เราไปนั่งกินข้าวที่นั้นกันทุกวันถึงแม้จะมีรุ่นน้องหรือรุ่นพี่4-5คนไปนั่งอยู่ก่อนแล้ว
แต่ฉันก็ไม่สนใจเดินตรงเข้าไปเอากระเป๋าวางตามด้วยเพื่อนในกลุ่มอีก5คนที่เดินตามฉันมา และจะมีอีกกลุ่มที่จะตามมาทีหลัง
ซึ่งเป็นพวกเด็กเรียน “ไปซื้อข้าวกันอ้อม อายฝากซื้อน้ำด้วย” พูดจบฉันก็เดินไปยื่นตังค์ให้อาย แล้วเดินไปซื้อข้าวกับอ้อม ฟ้า และ เจี๊ยบ
ส่วนน้ำก็ไปซื้อน้ำในสหกรณ์เพราะสองคนนั้นเอาข้าวมากิน
หลังจากกินข้าวเสร็จเรียบร้อยก็ถึงเวลาต้องเดินเอาจานข้าวไปเก็บในโรงอาหารซึ่งฉันขี้เกียจเดินอะ หึหึ“โหย แนนเอาอีกและ” เสียงของอ้อมร้องขึ้นเนื่องจากฉันยกจานข้าวของตัวเองไปวางไว้บนจานข้าวของอ้อม“น๊า~ ฝากหน่อยนะๆๆ” อ้อมก็ไม่ได้บ่นอะไรต่อ แต่เดินไปเก็บจานกับฟ้าและเจี๊ยบ อายกับน้ำก็เดินไปด้วย ซึ่งแน่นอนไปซื้อขนมกินกันชัวร์ - -
ปล่อยให้ฉันนั่งคุยกับพวกเด็กเรียน ‘เอมมี่ ต่อ เกรฟ สุ มุกกี้ เมท มายด์ แจน อัญ’“บาสเหลือตัวสำรองอีก3คน เอาใครมั่งอะ” มายด์นักบาสกีฬาสี(?) พูดขึ้นถามความเห็นกับพวกเอมมี่
ลงชื่อเล่นบาสไปแล้วได้แก่ มายด์ เอมมี่ เกรฟ สุ เมท แจน อัญ แนน(เล็ก) และ มุกกี้“เอาใครก็ได้ที่มันเล่นได้อะ” เอมมี่พูด“แนน ลงให้หน่อยสิ”มายด์หันมาพูดกับฉัน“ไม่อะ เขาเล่นไม่เป็น” ฉันปฏิเสธไปทั้งๆที่อยากเล่น แต่กลัวลงแล้วแพ้อะสิ T^T และในตอนนั้น พวกเพื่อนรักทั้งห้าได้เดินมาพอดี“เฮ้ย ห้าคนนั้นอะขอสามคนลงบาสเป็นตัวสำรองหน่อยสิ” มายด์หันไปพูดกับพวกน้ำ อ้อม เจี๊ยบ อาย และ ฟ้า“ไม่อะ” ทั้งห้าคนบอกปฏิเสธพร้อมกัน“โหย ช่วยกันหน่อยดิ เล่นไม่เป็นไม่เป็นไร เดี๋ยวก็ยังมีเวลาฝึกซ้อมอยู่นะ” เอมมี่พูดขึ้นมากแล้วมองพวกฉันด้วยสีหน้าเครียดๆ“เจี๊ยบลงนะ” มายด์หันไปถามเจี๊ยบ“เออ ๆ ลงก็ได้ น้ำลงด้วยนะ” เจี๊ยบหันไปดึงน้ำมาใกล้ๆและไปลงชื่อ“เอาอีกคนสิ แนนลงเถอะ” มายด์หันมาพูดกับฉัน“อืมๆ ลงก็ได้ แต่คงไม่ได้ซ้อมนานนะเพราะมีเรียนพิเศษตอน4โมงเย็น” ฉันบอกรับปากปัดๆไป เพราะ..ปฏิเสธไม่ลง เพื่อห้องนี่นะ
แต่ท้าฉันทำแพ้อย่ามาว่าแล้วกัน - -
------------------------------------------------------------------------------------------------
ดีจ้าเราชื่อ แนน นะคะ อายุ14
เคยสิงอยู่บอร์ดฟิคเก่าพอเปลี่ยนเลยไม่ค่อยได้เข้า ฟิคนี้เป็นเรื่องชีวิตจริงของเรานะ แต่นึกชื่อเรื่องไม่ออก =w=
อาจจะแต่งไม่ค่อยดี และยังขาดการบรรยายบรรยากาศบางส่วนไป เพราะนี่เป็นเรื่องแรกที่แต่ง และก็คงไม่ได้อัพบ่อย เพราะไม่ค่อยว่างแต่อยากแต่ง
ถ้าตรงไหนไม่มียังไงก็ช่วยแนะด้วยนะคะ
