ซัมเมอร์สยอง Death Wild

[~“SLUR Pee”~]

บทที่ 3 Death Night.

>ขอความกรุณา เนื่องจากหลังจากบทนี้ผมจะขออนุญาติใช้คำหยาบในบางกรณี ขออภัยไว้ ณ ที่นี้<By:Slurpy

หลังจากที่ พวกเราออกเดิืนหาจุดที่เหมาะสำหรับการตั้งแคมป์แล้ว แน็คกับมอสช่วยกันกางเต้นท์ ส่วนสาว ๆ ช่วยกันเตรียมบาร์บีคิว สำหรับกินกันในคืนนี้ มอสออกไปหาฟืนเพื่อเป็นเชื้อเพลิงสำหรับก่อไฟ ส่วนผม ก็ได้รับสิทธิพิเศษให้นั่งสบาย ๆเนื่องจากขาปวด อยู่

"โอ้ย ๆๆ หนักชิบหายเลย" เสียงมาร์คบ่นขณะที่ในมือนั้นกำลังหอบฟืนมาชนิดล้นมือกันเลยทีเดียว "โอ๊ยย ขาเจ็บ ขาเจ็บ สบายจังเลย"มอสทำน้ำเสียงประชดประชันแล้วทำท่าล้อเลียนเอามือจับขาด้วยสีหน้าเจ็บปวด

" "< Aofso  " "< Mos " "<Nack "..."<Mark " "< Oil " "< Gift
"อย่าให้กูลุกได้น่ะมึง"ผมตอบสั้น ๆพร้อมเอามือชี้หน้า "โอ้ย ๆ น่ากลัวจังเลย แน็ค ช่วยกูด้วย"มอสพูดแล้ววิ่งไปหาแน็ค
เพี้ย! เสียงแน็คตบหัวมอสดังลั่น "โอ๊ย เจ็บน่ะเห้ย"มอสพูดแล้วเอามือลูบหัว "สมควรโดนแล้ว เพื่อนเขาไม่สบายยังไปล้อ"

"ว่างนักใช่ป่ัะ ว่างนักมาเลยมาช่วยทำราวเลยมา"มาร์คเรียกให้มอสไปช่วยผูกเชือกที่ต้นมะพร้าว "ไม่เอาเฟ่ย กูกางเต้นท์แล้ว "
"กูก็ไปเอาฟืนมาแล้วเหมือนกันแหล่ะ " "มา ๆมาร์คเดี๋ยวเราช่วยเอง"แน็คพูดเสร็จก็เดินตรงไปที่ต้นมะพร้าวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับมาร์ค   "มืดแล้วอ่ะ ไหนตะเกียงที่ว่าหล่ะออย"ผมตะโกนถาม เพราะว่าออยบอกจะเตรียมตะเกียงสำหรับการตั้งแคมป์ "นี้ไง"ออยหยิบกระเป๋าสีดำใบเบอเร่อ ออกมา แล้วส่งมาให้ผม >ในกระเป๋ามีกล่องสีขาว ในกล่องสีขาวมีกล่องตะเกียง ในกล่ิองตะเกียงมีโฟมห่อ+กระดาษห่อตะเกียงอีกชั้นหนึ่ง< "ห่ออะไรนักหนาฟร้ะ แล้วนี้มีตะเกียงอีกตั้งสิบอัน แกะกันแก่ตายพอดี"

"เอานา ๆ เห็นป่าวระหว่างทางลำบากขนาดไหน ท่าไม่ห่อให้ดีเดี๋ยวก็แตกหมดกันพอดี" "อ๋อใช่ ๆทางลำบาก ลำบากเพราะเธอนั่นแหล่ะเอามาให้ฉันแบกอ่ะ"แน็คพอได้ยินออยพูดแบบนั้นก็ตะโกนแทรกขึ้นมาทันที "แห่ะ ๆ"ออยยิ้มแบบแห้ง ๆ

"เย่ บาร์บีคิวเสร็จล่ะจ้า เพื่อน ๆ"กิ๊ฟพูดแล้วยกถาดใส่บาร์บีคิวมาตั้งข้าง ๆจุดที่กำลังจะก่อกองไฟ  "อ้ะ ๆ อย่างวางบนพื้นเดี๋ยวน้ำจิ้มหก มดขึ้นอีก"มอสตะโกนไล่หลังมาแล้ววิ่งเข้าไปในเต้นท์ที่ไว้เก็บสำภาระ แล้ววิ่งออกมาพร้อมกับโต๊ะไม่ใหญ่มากสูงประมานระดับอก (ระดับอกตอนนั่ง)"เอ้านี้โต๊ะ วางไว้บนนี้ดีกว่า" "ขอบใจจร้า ^^"กิ๊ฟยิ้มแล้ววางถาดบาร์บีคิวไว้บนโต๊ะ "แฮ่้ม ๆ น้อย ๆหน่อยอย่าหวานกันให้มากนัก"ออยพูดแทรกขึ้นมาตอนที่มอสกางโต๊ะให้กิ๊ฟวางบาร์บีคิว

"ท่าว่างขนาดมาแฮ่มคนอื่นหน่ะ เธอ ไปก่อไฟเลย"มอสพูดแล้วโยนไฟแช็คที่หัวเข็มขัดให้ออย "อื้ม ๆๆ"ออยพูดแล้วนั่งยองที่กองฟืน
"ว่าแต่ ก่อไงอ่ะ ?" " มา ๆ ชั้นก่อเอง เธอไปล้างแผลให้อัฟโซ่เหอะ"แน็คถอนหายใจแล้่วหยิบไฟแช็คจากมือของออย
"" ออยเขินหน้าแดงแล้ววิ่งไปหาอัฟโซ่ก่อนจะค่อย ๆแกะผ้าพันแผลออก "อัฟโซ่ ส่งตะเกียงมา เดี๋ยวชั้นเอาไปหาที่วางให้"
"ขอบใจมาร์ค"ผมพูดพร้อมยิ้มให้ "ตะเกียงนั่นอ่ะ ใช้โซล่าเซล อยู่ได้ประมาณ 8 ชม. เพราะฉะนั้น ตอนเช้าต้องเอามาตากแดด ด้วยน่ะ"ออยบอกให้เพื่อน ๆ ทุกคนฟังขณะที่กำลังเช็ดแอลกอฮอล์ที่แผลของผม

" เอ้า ๆ ได้เวลาเปิดงานปาร์ตี้รอบกองไฟของคืนนี้แล้ว"มอสตะโกนลั่นแล้ววางตะแกรงบนก้อนหินที่วางล้อมรอบกองไฟ
แน็คหยิบกีต้าร์ขึ้นมาแล้วดีดเพลงภาพทรงจำ ":'D อัฟโซ่ ร้องดิ"ออยพูดแล้วเอามือมาเขี่ยผม "แฮ่ม ๆ"ผมพูดแล้วเริ่มร้องเพลงตามเสียงยุของออย "คิดถึงเมื่อก่อนเนอะ ปีหน้าก็ต้องแยกกันอยู่แล้ว  "กิ๊ฟพูดน้ำตาคลอเบ้า

"เอาเหอะนาก็ใช้เวลาช่วงที่เราตั้งแคมป์กันอยู่เนี้ยให้มีความสุขที่สุด แล้วจดจำวันเวลาที่ดี ๆ ของพวกเราเอาไว้ไง" มอสพูดปลอบแล้วเอามือลูบหัวกิ๊ฟเบา ๆ "ใช่ ๆ พวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันแบบนี้ตลอดไปแหล่ะ"ออยทำเป็นพูดปลอบ ทั้ง ๆ ที่ ตัวเองร้องไห้แล้วแท้ ๆ

จู่ ๆ บรรยากาศก็เปลี่ยนไป ดนตรีที่เอื่อย เฉื่อยเมื่อกี้เริ่มเร็วขึ้น ทุก ๆ วินาที "สู้ ต้องสู้ ต้องรอด ไม่สู้เราก็คงไม่รอด" แน็คบรรเลงกีต้าร์อย่างเมามัน "โอ้ย ๆ ไอพวกร็อค ไปร็อคไกล ๆ เลย กูกำลังซึ้ง"ออยบ่นแล้วถอดสายแจ็คของแน็ค "เอ้าเห่ย =_=!!กูกำลังมันส์เลยอ่ะ"แน็คพูดจบก็เสียบสายแจ็คแล้วบรรเลงของมันต่อ "ต้องสู้ ต้องรอด เราจะไม่ตาย" "อ๊ายย ว๊ากทำไมย่ะ ปวดหูหมดแล้ว"
กิ๊ฟกรี๊ดลั่นแล้วหยิบไม้บาร์บีคิวยัดปากผม "โอ้ อร่อย"ผมหยุดร้องแล้วหยิบบาร์บีคิวอีกไม้ส่งให้แน็ค "เออแจ่มหว่ะ กินก่อนล้ะกัน"
จากนั้นแน็คก็ถอดสายแจ็คแล้วดีดแบบธรรมดา

"เออ ไม้หมดแล้วอ่ะ มาร์ค แก ไปเก็บฟืนมาหน่อยดิ" "ไำม่เอา เมื่อตอนเย็นเราก็ไปเก็บมาแล้วนี้หว่า มอส ตาแก"มาร์คพูดแล้วชี้หน้ามอสซึ่งตอนนี้กำลังจกบาร์บีคิวอย่างเมามัน "เออ ๆ ก็ได้ ๆ เหลือไว้ให้ด้วยน่ะพวกมึง"มอสยอมลุกขึ้นแล้วตรงไปที่เต้นเก็บของ หยิบตะเกียงออกมาหนึ่งอันแล้วเดินไปข้างหลังจุดที่พวกเราตั้งแคมป์กัน


อ้ะ ๆ พอล่ะ ๆง่วง ๆ    ขออภัย ที่ดองไว้นานขนาดนี้ เนื่องจาก <แฟนขี้งอล> จึงต้องดูแลเป็นพิเศษ + เริ่มเข้าสู่ช่วงสอบจึงต้องหยุดไปพักนึง  ตอนนี้ปิดเทอม + เกรดเฉลี่ยออกมาในระดับที่พอใจ  g#004จึงไม่ต้องเรียนพิเศษ ทำให้มีเวลาว่าง แล้วจะ มาอัพ ให้เพื่อน ๆ ได้อ่านต่อกัน

>ขออภัย เนื่องจากไม่ค่อยสบาย บทนี้จึงไม่อยากให้มีคนตาย บทหน้า ตายแน่นอน รับร้องค๊าฟ  <  <-By:Slurpy

ขอ ความกรุณา คอมเม้นท์ เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แต่ง

[StrawBerHla]

กูขอบอกน่ะ งานมึงอ่ะ กากโคตร! แม่งไม่ใช้ความคิด ไม่มีความสร้างสรรค์เลย กากเอ้ย เลิกเหอะ แม่ง คนอย่างมึงอะ ถามจริงจะมาแต่งนิยาย มึงเขียนเรียงความเป็นรึเปล่า กากเอ้ย

[nnnnn]

กูขอบอกน่ะ งานมึงอ่ะ กากโคตร! แม่งไม่ใช้ความคิด ไม่มีความสร้างสรรค์เลย กากเอ้ย เลิกเหอะ แม่ง คนอย่างมึงอะ ถามจริงจะมาแต่งนิยาย มึงเขียนเรียงความเป็นรึเปล่า กากเอ้ย

อะไรของคุณ?

....

[StrawBerHla]

กูขอบอกน่ะ งานมึงอ่ะ กากโคตร! แม่งไม่ใช้ความคิด ไม่มีความสร้างสรรค์เลย กากเอ้ย เลิกเหอะ แม่ง คนอย่างมึงอะ ถามจริงจะมาแต่งนิยาย มึงเขียนเรียงความเป็นรึเปล่า กากเอ้ย

อะไรของคุณ?

....

อะไรหล่ะครั้บ ก็งานมันกากซะขนาดนี้ รู้ไว้ด้วยน่ะคนที่กด dislike อ่ะกุเอง

[~“SLUR Pee”~]

กูขอบอกน่ะ งานมึงอ่ะ กากโคตร! แม่งไม่ใช้ความคิด ไม่มีความสร้างสรรค์เลย กากเอ้ย เลิกเหอะ แม่ง คนอย่างมึงอะ ถามจริงจะมาแต่งนิยาย มึงเขียนเรียงความเป็นรึเปล่า กากเอ้ย

อะไรของคุณ?

....

อะไรหล่ะครั้บ ก็งานมันกากซะขนาดนี้ รู้ไว้ด้วยน่ะคนที่กด dislike อ่ะกุเอง

โอเคฮะ ท่างานของผมไม่ดีซะขนาดนั้นอ่ะ ผมเลิกก็ได้

[nnnnn]

แล้วตัวคุณแต่งดีนักหรอ ลองแต่งเอามาลงบ้างสิ
แต่ มีปัญญาแต่งรึป่าว?
ถึงเค้าจะแต่งออกมาไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ แต่คุณก็ไม่น่าจะว่าจค้าขนาดนั้นนะ
ส่วนตัวเราก็คิดว่าเค้าก็แต่งได้นี่ ไม่ได้กากไร

[nnnnn]

เราเป็นกำลังใจให้ จขกท.
แต่งต่อเถอะ นายไม่ได้แต่งแย่หรอก
เรายังแต่งแย่กว่านายอีก = ='

[~“SLUR Pee”~]

เราเป็นกำลังใจให้ จขกท.
แต่งต่อเถอะ นายไม่ได้แต่งแย่หรอก
เรายังแต่งแย่กว่านายอีก = ='

^^ ขอบคุณมากน่ะฮะ <-By:SlurPee

[nnnnn]

เราเป็นกำลังใจให้ จขกท.
แต่งต่อเถอะ นายไม่ได้แต่งแย่หรอก
เรายังแต่งแย่กว่านายอีก = ='

^^ ขอบคุณมากน่ะฮะ <-By:SlurPee

ค่ะ แต่งต่อเถอะมีคนรออ่านอยู่ ^^'

[~“SLUR Pee”~]

บทที่ 4

บทนี้อาจจะสั้น ไปซักหน่อยน่ะฮะเพราะว่ามีเวลาจำกัด   ขอให้สนุกกับการอ่านน่ะครับ ^^ <-By:SlurPee

Mos Say:

"เห่อ ยุงเยอะชิบ" ผมเดินไปตามทางพร้อมกับตบยุงไปด้วย "รู้งี้ทา กย. มาซะก็ดี" บรู๊ ววว ววว หลังจากหมาหอน บรรยากาศรอบ ๆ ที่ผมเดินอยู่ เริ่มมีหมอกลง หนาขึ้นทุก ๆ ที"หมา ? หมาจากไหนหล่ะเนี้ย รีบ ๆเก็บให้เสร็จแล้วกลับดีกว่า แม่งบรรยากาศหลอนเกินไปล่ะ"
ผมเดินไปเก็บไปเรื่อย ๆ จนเต็มแขนทั้งสองข้าง แทบจะต้องคาบตะเกียงเลยทีเดียว "แค่นี้ คงพอแล้วหล่ะ" ตึก ๆ "หลังจากที่ผมหันหลังกลับ ผมเห็นเงามืด สลัว ๆของ คน ? "ใครหน่ะ มาร์คหรอ แน็ค อัฟโซ่ ?" เงานั้นยิ่งใกล้เข้ามา ใกล้ ขึ้น ใกล้เรื่อย ๆ จนบัดนี้มันอยู่ห่านกับผมแค่ 5 เมตร ผมมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน "กะ กะแก  เป็นใคร ?" ผมมองคน ? ใส่ฮู๊ดสีดำกางเกงยีนขาดกระรุ้งกระริ้ง ใส่หน้ากาก ฟักทองแสยะยิ้มอย่างสยดสยอง มือขวาถือขวาน เปื้อนเลือด ผมโยนไม้ในมือทิ้งแล้วหยิบมีดที่เหน็บอยู่ที่เท้าออกมา 
เจ้าหัวฮัลโลวีน พุ่งเข้ามาหาผมด้วยความรวดเร็ว

ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ ดังมาจากในป่า ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีสิ่งใด ที่จะทำให้เพื่อน ๆ ของเขา รู้ได้เลยว่า "เกิดอะไรขึ้น"
Aofso Say:

หลังจากที่ผมแน็ค และมาร์ค โซ้ยบาร์บีคิวกันจนอิ่ม เลยเริ่มสงสัย ว่าทำไมมอสหายไปนาน
"เห่ย ทำไมแม่งไปนานจังวะ" "นั้นดิ สงสัยหลงวะ"ผมและแน็คเริ่มสงสัยขึ้นมา "กูว่าแม่งไปสโตกโชสัตว์ป่ายุ่มั้ง ฮ่า ๆ"มาร์คพูดขึ้นมาทำให้ผมและแน็คหัวเราะลั่น

"อัฟโซ่ สโตก แปลว่าไรหรอ"ออยถามด้วยความสงสัยพร้อมเอามือสะกิดผม "อย่ารู้เลยดีกว่า ^^!"ผมยิ้มให้ด้วยความสะใจ "เออ จำไว้" "แม่งกูว่าไปนานเกินไปแล้ว อัฟโซ่ ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย"เออ ๆ ได้ ๆ เดี๋ยวกูไปหยิบตะเกียงเอง" "เห้ย จะไปก็ไปกันให้หมดดิ๊อย่ามิ้งกันไว้" ออยพูดแล้วดึงมือกิ๊ฟให้ลุกตามขึ้นมา "ใช่ ๆ จริงของออย"มาร์คลุกขึ้นแล้วหยิบขวานที่ใช้ผ่าฟืน (ขวาน ? เอาขวานมาด้วยเหรอ ตั้งแคมป์นี้น่ะ คิดได้ไงว่ะตู) <คนแต่งเริ่มสงสัย>

"ป่านี้น่ากลัวจังเลยเนอะ"กิ๊ฟพูดแล้วไปซบหลังมาร์ค "ไม่ต้องหัวหรอกน้อง มีพี่อยู่ทั้งคน ห้า ๆ"แน็คพูดแล้วเอามือตีหน้าอกตัวเอง
"น้อย ๆ หน่อยแกอ่ะ ขนาดแมลงสาปยังกลัวเลย"ออยพูดแล้วแลบลิ้นใส่ "เออ เฮ้ย ไม่ใช่กลัวที่ไหนหล่ะเออ รังเกียจต่างหาก " "(- - ) จริงอ่ะ" "อะ เออดิ อัฟโซ่แก ไม่เชื่อชั้นหรอ กูเพื่อนมึงนะเห้ย"แน็คพูดแล้วทำท่าลุกลี้ลุกลน "เออ ๆเชื่อก็เชื่อ
เออะ นี้ ตะเกียงของมอสนี้หว่า" ผมก้มลงไปเก็บตะเกียง ไม่ซิ ซากของตะเกียง ตะเกียงแตกเป็นเสี่ยง ๆ หลอดไฟแตกกระจุยกะจายรอบ ๆ เหมือนกับมีของมีคมเฉาะลงไป ถัดจากตะเกียง ผมก็มองเห็น "เลือด!"มาร์คพูดเสียงดังลั่นแล้วหยิบขวานในมือขึ้นมาจับไว้ทั้งสองมือ

"ท่าไม่ดีแล้ววะ มอส มอส!"แน็คตะโกนเรียกเสียงดังลั่นป่า จนฝูงค้างคาวที่นอนหลับอยู่พากันบินว่อนผ่านเหนือหัวพวกเราไป "เห้ย ดู นั่นดิ"ผมพูดแล้วชี้ไปที่ร่่างของ มอสหรอ ? "มอส ๆ มอส"ผมเรียกแล้วสะกิดร่างที่นอนคว่ำอยู่นั้น แล้วจับบ่าของมอสแล้วพลิกขึ้นมา
"กรี๊ดดดดดดดด"กิ๊ฟและออยกรี๊ดดังลั่นแล้ววิ่งไปหลบข้างหลังแน็ค "มะ มะ มอส"มาร์คพูดด้วยสีหน้าผะอืดผะอม แล้ววิ่งไปอ้วกข้างทาง "แม่งเอ้ย ใครทำมันขนาดนี้วะ"แน็คพูดแล้วเอามือปิดตาออยแล้วพอมาซบ สภาพหน้าของมอส ลูกตาหายไปข้างหนึ่งหนังที่หน้าถูกลอกออยทำให้มองเห็นเส้นเลือดและใบหน้าที่ีบวมปูดได้อย่างชัดเจน สิ่งเดียวที่พวกเราจำได้คือ มีดที่อยู่ที่มือของมอส เพราะว่าเป็นมีดที่หลวงพ่อมอบให้มัน <มอสเป็นเด็กวัด> ตั้งแต่เล็กมันไม่เคยทิ้งมีดนี้ให้ห่างตัวเลย ริมฝีปากถูกตัีดออกและเฉือนเอาฟันทั้งหมดของมอสออกไป แขนข้างขวามีรอยสับเห็นได้อย่างชัดเจน ขาข้างขวาถูกสับออกทำให้เห็นรอยเลือดลากไปเป็นทางได้อย่างชัดเจน แผ่นหลังทีรอยสับลึกจนถึงกระดูสันหลัง

 "ใครมันทำแบบนี้ ?" นี้คือคำถามเดียว ที่พวกเราคิด และไม่มีคำตอบ

จบ ง่วงมากเลย คิดตอนไม่ออกด้วย ไม่ค่อยจะสนุกเท่าไหร่ ยังไงก็ขอคอมเม้นท์ด้วยน่ะค้าบ  >ไม่คอมเม้นท์คลิ๊กโหวตก็ยังดี<
 สุดท้ายนี้ ขอบคุณคุณ Remember ,, : ) ที่เป็นกำลังใจให้ตอนหมดความหวังน่ะคั้บ ^^ <-By:SlurPee

Good Night ^^

[nnnnn]

^^'

สู้ๆค่ะ

[psynis]

กูขอบอกน่ะ งานมึงอ่ะ กากโคตร! แม่งไม่ใช้ความคิด ไม่มีความสร้างสรรค์เลย กากเอ้ย เลิกเหอะ แม่ง คนอย่างมึงอะ ถามจริงจะมาแต่งนิยาย มึงเขียนเรียงความเป็นรึเปล่า กากเอ้ย

แล้วคุณเขียนเป็นหรือเปล่าเหอะ เรียงความน่ะ


ผมชอบเรื่องนี้นะครับ แต่มีสาเหตุที่ผมไม่อ่านคือ...(ชื่อตัวละครมีชื่อเพื่อนผมกับครูผมครับ//ฮา)

[noiizmax]

กริ้สสสสส!!ชื่อแม๊กชื่อหนูงิ(แม๊ก)ต่างหากเหอๆ- -

[FRIendSHIp]

 

[FRIendSHIp]