2
Anorexia Nervosa
เป็นความผิดปกติเกี่ยวการรับประทานอาหารทำให้มีการอดอาหารเอง หรือไม่สามารถรับประทานอาหารได้เป็นปกติเป็นเวลานานทำให้น้ำหนักลด เนื่องกลัวว่าน้ำหนักขึ้นจะทำให้รูปร่างเสียไป
หากท่านมีเพื่อนที่มีอาการเตือนให้สงสัยว่าจะเป็นโรคนี้
ปฏิเสธการที่จะเพิ่มน้ำหนักให้ใกล้เคียงปกติ
กลัวน้ำหนักขึ้นหรืออ้วนแม้ว่าขณะนั้นน้ำหนักจะต่ำกว่ามาตรฐาน
ในผู้หญิงมีการขาดประจำเดือนบ่อยๆ
มีการประเมินสภาพของร่างกายตัวเองไมถูกต้อง ไม่กลัวผลแทรกซ้อนที่จะเกิดจากน้ำหนักที่น้อยเกินไป ผู้ป่วยจะมองว่าตัวเองอ้วนเกินไปทั้งที่ความจริงแล้วผอมเกินไป
หลีกเลี่ยงอาหารที่ต้องรับประทานร่วมกับผู้อื่น หรืองานเลี้ยงในสังคม
ออกกำลังกายมากเกินไป
หลีกหนีจากครอบครัวและเพื่อน
นอกจากนั้นผู้ที่เป็นโรคนี้มักจะไม่อยากรับประทานอาหาร รับประทานอาหารเล็กน้อย บางคนนำอาหารมาชั่งน้ำหนัก คนกลุ่มนี้มักจะชั่งน้ำหนักบ่อยๆหากพบว่าน้ำหนักเริ่มจะขึ้นก็จะออกกำลังอย่างมาก บางคนทำให้อาเจียนหลังรับประทานอาหาร บางคนรับประทานยาระบาย ยาขับปัสสาวะ อาการทางร่างกายที่พบได้คือ
อุณหภูมิต่ำ ขี้หนาว
ผมเส้นเล็ก
ท้องผูก
บวม
โรคแทรกซ้อนที่อาจจะพบได้แก่
โรคกระดูกพรุน
หัวใจวาย
ไตวาย เนื่องจากขาดน้ำ
หน้ามืดเป็นลม
ผมร่วง
ขนขึ้นตามตาเนื่องจากร่างกายต้องการความอบอุ่น
สาเหตุ
ยังไม่มีใครทราบสาเหตุแน่ชัด เชื่อว่าจะเป็นอาการหนึ่งของโรคซึมเศร้า และคนที่มีความมั่นใจในตัวเองต่ำ นอกจากนั้นยังมีปัจจัยที่ช่วยส่งเสริมเช่น ความวิตกกังวล ความโกรธ ความเหงา และที่สำคัญคือการอยู่ในหมู่คนที่นิยมหุ่นนางแบบ
การดำเนินของโรค
อาการของโรคนี้มักจะพบในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย อาจจะเริ่มเป็นตอนวัยรุ่น ไม่ค่อยพบหลังจากอายุเกิน 40 ปีผู้ป่วยบางคนอาจจะเป็นช่วงสั้นๆแล้วหายขาด บางคนเป็นๆหายๆเป็นช่วงๆ แต่บางคนก็เป็นต่อเนื่องและเรื้อรัง อัตราการตายประมาณปีละ.56%สาเหตุการตายที่สำคัญคือ หัวใจหยุดเต้น เกลือแร่ในเลือดผิดปกติและการฆ่าตัวตาย
Bulimia Nervosa
พบว่าจะมีประชากรผู้หญิงประมาณ 1.1-4.2% จะเคยมีอาการของโรคนี้ครั้งหนึ่งในชีวิต อาการของโรคนี้ประกอบไปด้วย
ผู้ป่วยจะกินอาหารอย่างมากมาย ควบคุมตัวเองไม่ได้ในช่วงเวลาหนึ่ง
ผู้ป่วยจะป้องกันน้ำหนักเพิ่มโดยการล้วงคอเพื่อทำให้อาเจียน หรือใช้ยาระบาย หรือยาขับปัสสาวะ หรือการสวน หรือการออกกำลังกายอย่างมาก
อาการกินมากและล้วงคอให้อาเจียนจะเกิดอย่างน้อย 2 วันต่อสัปดาห์เป็นเวลา 3 เดือนติดต่อกัน
ผู้ป่วยมักจะมีน้ำหนักปกติ แค่ผู้ป่วยจะกลัวอ้วนและต้องการลดน้ำหนัก เมื่อเริ่มอ้วนผู้ป่วยจะกังวลเป็นอย่างยิ่ง การล้วงให้อาเจียนมากจะกระทำในที่มิดชิด
Binge-Eating Disorder
พบได้ร้อยละ 2-5 %โดยจะมีอาการดังต่อไปนี้
ผู้ป่วยจะมีอาการอยากอาหารอย่างมากมาย รับประทานอาหารมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้
อาการกินอย่างมากมายต้องมีลักษณะดังต่อไปนี้อย่างน้อย 3 อย่าง รับประทานอาหารเร็วกว่าปกติ รับประทานจนกระทั่งแน่นท้อง รับประทานอาหารทั้งที่ไม่หิว รับประทานอาหารเพียงลำพัง รู้สึกเบื่อตัวเองหรือซึมเศร้าหลังจากรับประทานอาหาร
แน่นจุกเสียดแน่นท้อง
เป็นอย่างน้อย 2 วันต่อสัปดาห์เป็นเวลา 6 เดือน
อาการกินอย่างมากมายจะไม่มีการล้วงคอให้อาเจียน หรือการใช้ยาอื่น
การรักษา
หลักการรักษาประกอบไปด้วย
เพิ่มน้ำหนักให้ใกล้เคียงปกติ
รักษาภาวะจิตใจที่ผิดปกติ หรือความเข้าใจเกี่ยวกับรูปร่าง
ป้องกันมิให้กลับเป็นซ้ำ
การวินิจฉัยได้เร็วและรักษาเร็วจะให้ผลได้ดี ส่วนวิธีการรักษาขึ้นกับความรุนแรงของโรค หากขาดอาหารมากก็ต้องให้นอนโรงพยาบาลและอาจจะต้องให้สารอาหารเข้าทางหลอดเลือดดำ เมื่อน้ำหนักเริ่มขึ้นค่อยมาให้การรักษาทางจิต อาจจะต้องทำพฤติกรรมบำบัด ยาที่ได้ผลดีคือยาในกลุ่ม selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs),