GAMEINDY กระดานสนทนา
www.gameindy.com

Terrific.. หมู่บ้านสงบ จบที่ความตาย!!

ท่านเพา

  • Full Member
  • ***
    • กระทู้: 1,580
Prologue

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีผู้คนมากมายกำลังสนุกกับงานในวันปีใหม่


ผู้คนเหล่านั้นคิดว่า นี่คือวันปีใหม่ ทุกคนจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กันทั้งหมด ทิ้งความทุกข์ รับความสุขเข้า
มาแทน

แต่ทว่า ..

ผู้คนเหล่านั้นไม่ยั้งคิด ว่ามีบางสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ และที่ไม่คิดเลยก็คือ ... ‘ วันนี้คือวันสุดท้ายบนโลกใบนี้ของพวกเขาคนใดคนหนึ่ง ’



“ คุณคะ ฉันไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ ” หญิงสาววัยทองบอกกับสามีตนเองที่กำลังเต้นอยู่อย่างสนุกสนาน

“ อืม ไปสิ ” สามีของตนตอบ หญิงสาวคนนั้นจึงเดินไป

ห่างไม่ไกลจากที่มีผู้คน หญิงสาวได้เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว และกำลังปลดปล่อยความทุกข์ใน

ห้องน้ำ


ขณะที่หญิงสาวปลดปล่อยเสร็จ ก็หันหลังเตรียมเปิดประตู แต่กลับโดนเงาดำเงาหนึ่งดึงไว้

หญิงสาวตกใจมากและหันมาดู เขาบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ผวายิ่งนัก เงานั้นกำลังถือมีด

ที่เปื้อนเลือด และแทงเข้าที่ท้องของหญิงสาวคนนั้น พร้อมกับล้วงไส้ของเขาขึ้นมา

และกินเครื่องในของหญิงสาวคนนั้นอีกมากมาย



The end of prologue

____________________________________________________________________________

สวัสดีค่ะ แต่งฟิคเรื่องแรก

ชื่อ อัด

ฝากตัวด้วยค่ะ : )


dyl

  • ผมน่ะ ก.
  • Hero Member
  • *****
    • กระทู้: 5,544
  • ลูกพ่อเต

ท่านเพา

  • Full Member
  • ***
    • กระทู้: 1,580
Chapter 1 : จุดเริ่มต้นของความน่ากลัว

ณ กระท่อมเล็กๆหลังหนึ่ง

“ นี่วิช.. ตื่นเช้ามานายอาบน้ำหรือยังน่ะ " หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น

" อาบแล้วสิยัยมาร์ เธอเห็นฉันเป็นคนยังไงกันนะ " ชายผู้ถูกถามกล่าวขึ้น

" เอ่อ แล้วเฟย์กับมิไปไหนแล้วล่ะ "

" เมื่อกี๊ฉันเห็นเดินไปที่หลังบ้านน่ะ "

" นี่มันกระท่อมนะ ทำไมนายถึงเรียกว่า้บ้านล่ะ " หญิงสาวถาม แต่ชายหนุ่มไม่ตอบกลับ

" อ้าวนั่นไง มากันแล้ว " หญิงสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

" พี่มาร์คะ ที่หลังบ้านมีแครอทขึ้นด้วยแหละค่ะ หนูก็เลยเก็บมา พี่มิก็เก็บมานะคะ " เสียงเด็กสาวพูดพร้อม

ยื่นแครอทที่ตนเก็บได้ออกมาให้ดู

" ดีมากจ้ะ เดี๋ยวมิพาเฟย์ไปล้างมือก่อนนะ ฉันมีิอะไรจะบอก " มาร์พูดขึ้น

" อืมได้สิ งั้นเดี๋ยวฉันมานะ "


เวลาผ่านไป

" เธอมีอะไรงั้นเหรอ " ชายหนุ่มนามว่าวิชถามขึ้่น

" พวกเราก็มาอยู่กระท่อมหลังนี้มานานแล้ว ฉันเลยอยากให้พวกเราน่ะได้อยู่ที่ดีดีกันบ้าง ฉันเดินไปเจอ

หมู่บ้านหนึ่งมา เป็นหมู่บ้านที่ไม่ค่อยมีผู้คนมากมายนัก ฉันเลยคิดว่าจะเช่าบ้านที่นั่น เพราะว่าค่าเช่ามันก็

ไม่ได้แพงนัก ตอนนี้เงินของพวกเราก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆแล้ว "
หญิงสาวพูด

" แล้วเธอเช่าบ้านในหมู่บ้านนั้นหรือยังล่ะ " หญิงสาวนามว่ามิ ถามขึ้น

" เรียบร้อยแล้วล่ะ แล้วพวกเราก็จะย้ายกันวันนี้ด้วย คิดว่าโอเคไหม "

" อืม โอเคสิ งั้นพวกเราไปเก็บของกันเถอะ " ทุกคนพยักหน้าและไปเก็บข้าวของในบ้าน



2 ชั่วโมงผ่านไป

" เสร็จกันหมดแล้วใช่ไหม งั้นพวกเราออกเดินทางกันเลยเถอะ ลุย! "

ทุกคนเดินไปเรื่อยๆ เวลาผ่านไปนานจนพระอาทิตย์ตกดิน ก็มาถึงที่หมา่ย

" นี่น่ะหรอ หมู่บ้านที่พวกเราต้องมาอยู่ มันดู ... มากเลยล่ะ " วิชพูดขึ้น

" ตอนกลางคืนมันก็เงียบแบบนี้แหละ เอาเถอะน่า " มาร์พูดและเดินไปที่กลางหมู่บ้านเพื่อพบเจ้าของหมู่บ้าน


" สวัสดีค่ะ เรามาติดต่อเรื่องการขอเช่าบ้านกับเจ้าของหมู่บ้านค่ะ " มาร์พูดขึ้นกับยามคนหนึ่ง

" อ๋อ! เจ้าของหมู่บ้านน่ะหรอ.. พึ่งตายไปเมื่อเช้าเอง ไม่รู้เพราะสาเหตุอะไร แต่สภาพศพดูไม่ได้เลยล่ะ
แต่ว่าฉันมีกุญแจบ้านของพวกเธออยู่นะ เพราะเขาก็บอกไว้แล้วล่ะ ถ้าเขาไม่อยู่แล้วมีคนมาพบเรื่องการขอเช่าบ้าน
เขาให้กุญแจฉันไว้ เอ้านี่ "
ยามแก่พูดเสร็จ ก็ยื่นกุญแจให้

 
" ต.. ตายงั้นเหรอ "

" ขอบคุณมากค่ะ พวกเราไปก่อนนะคะ " มาร์พูดและเดินนำไป


" นี่ทุกคน ไม่ต้องกลัวหรอกน่า มันอาจจะเป็นอุบัติเหตุก็ได้ ทำใจให้สบายเถอะ "
หญิงสาวพูด ทุกคนพยักหน้ารับ และเดินเข้าบ้านไป


ภายนอกบ้านดูเงียบสงัด มีเงาดำตะคุ่มๆอยู่หลังพุ่มไม้ มีชายคนหนึ่งกำลังทรมานจากการถูกตัดท้องให้เป็นวงกลม และนำเครื่องในออกมา แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะปากถูกเย็บด้วยด้ายสีแดงไว้

The end of chapter 1


Buzaba`

  • เหตุผลเดียวที่กูยังเป็นอยู่อย่างนี้
  • Sr. Member
  • ****
    • กระทู้: 3,676
  • แด๊นนนนน

dyl

  • ผมน่ะ ก.
  • Hero Member
  • *****
    • กระทู้: 5,544
  • ลูกพ่อเต

dyl

  • ผมน่ะ ก.
  • Hero Member
  • *****
    • กระทู้: 5,544
  • ลูกพ่อเต


ท่านเพา

  • Full Member
  • ***
    • กระทู้: 1,580
Chapter 2 : ความน่ากลัวเริ่มคลืบคลาน

เช้าสดใสวันหนึ่ง

“ นี่ทุกคน ตื่นได้แล้ว " เสียงหญิงสาวคนหนึ่งตะโกนออกมาอย่างอารมณ์เสีย

" อะไรของเธอเนี่ย มันพึ่งกี่โมงกี่ยามเอง " ชายหนุ่มโต้กลับด้วยน้ำเสียงที่รำคาญ

" วันนี้พวกเราต้องไปสมัครงานกันนะ อยู่บ้านนี้ค่าเช่ามันแพงขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อย แต่ก็ไม่ควรมานอนขึ้นอืดอยู่เหมือนเดิมนะ ที่นี่ก็ไม่มีที่ปลูกผักเหมือนเดิมแล้ว เราจะเอาผักไปขายเหมือนเดิมก็คงไม่ได้ ฉะนั้นตื่นซะ ดูอย่างมิบ้างสิ ตื่นตั้งแต่เช้าแล้ว " หญิงสาวบ่นยืดยาว แต่สองคนที่กำลังนอนอยู่ก็ไม่ไ้ด้ลุกขึ้นมา

" หาวววว~ "

" ตื่นแล้วหรือจ๊ะเฟย์ ไปอาบน้ำกันเถอะนะ " หญิงสาวมิพูดขึ้น และพาเด็กสาวไปอาบน้ำ

" ค่ะ " เด็กสาวตอบ และเดินตามไปแต่โดยดี

" ฉันก็จะไปอาบน้ำบ้างล่ะนะ " ชายหนุ่มพูดขึ้น และเดินจากไป



เวลาผ่านไป

" อาบน้ำกินข้าวกันเสร็จแล้วใช่ไหม ถ้างั้นไปหางานกันเถอะ "

" เดี๋ยว แล้วพวกเราจะสมัครงานที่เดียวกันหมดเลยงั้นเหรอ "
ชายหนุ่มถาม

" อืม เวลามีปัญหาอะไรจะได้ช่วยกันแก้ถูกไงล่ะ " มาร์ตอบ และเดินลุกขึ้นไปที่ประตู เตรียมจะออกนอกบ้าน

แต่ทว่า ...

" กรี๊ดดดดดดดด! " หญิงสาวกรี๊ดอย่างบ้าคลั่ง เมื่อเห็นภาพที่อยู่ข้างหน้าตน

" อะไรของเธอน่ะ  เฮ้ย! " ชายหนุ่มตกใจมาก และพาทุกคนเข้าไปข้างในบ้านก่อน


" พวกเราจะทำยังไงดี " มิพูดขึ้น

" ฉันโทรไปบอกตำรวจแล้วล่ะ เดี๋ยวก็คงกันแล้ว อ๊ะ! นั่นไงมาแล้วจริงๆด้วย " ชายหนุ่มพูดพร้อมเดินไปหาตำรวจ

" สวัสดีครับ ผมคือคนที่โทรไปแจ้งตำรวจเองแหละครับ "

" ครับ แล้วเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ครับ "
ตำรวจถาม

" ผมพึ่งเห็นตอนที่จะออกจากบ้านไปสมัครงานน่ะครับ ผมก็ไม่รู้เช่นกันว่ามันมาได้ยังไง "

" ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะโทรเรียกป่อเต๊กตึ๋งให้มารับศพท่านนี้นะครับ ยังไงก็ช่วยคุณไปเป็นพยานที่โีรงพัก แล้วกันครับ "
ตำรวจพูดจบ ก็เดินออกไปจากบ้าน




" ขอบคุณมากครับที่มาให้ปากคำ พวกคุณกลับกันได้เลยครับ "

" ครับ งั้นผมลานะครับ ขอบคุณครับ "

" ครับ "


บทสนทนาของตำรวจและวิชจบลง พวกเขาเดินออกจากสถานีตำรวจ

" แล้วเรื่องสมัครงานเอายังไงดียัยมาร์ เรามาในเมืองแล้ว ฉันว่าเราไปหางานกันเถอะ "

วิชพูด แต่มาร์ไม่ได้ตอบอะไร

" ยัยมาร์ "

" ห... หือ "

" ไม่ต้องตกใจไปหรอกน่า เพราะพวกเราไม่ไ้้ด้ทำผิดสักหน่อย แล้วเรื่องงานว่าไง "
วิชถามขึ้นอีกครั้ง

" อืมไปสิ " มาร์พูดและเดินนำไป





" ได้งานกันหมดแล้วสินะ "

" พี่มิคะ แล้วทำไมหนูสมัครไม่ได้ล่ะคะ "
เสียงเด็กสาวดังขึ้น

" เฟย์ยังเป็นเด็กอยู่นะจ๊ะ รอโตขึ้นหนูจะได้สมัครงานแน่นอนจ้ะ " มิตอบ

" เหลือเวลาอยู่อีกสินะ พวกเราพาเฟย์ไปสมัครเรียนกันเถอะ เอาโรงเรียนรัฐบาลแล้วกัน เพราะพวกเราไม่ค่อยมีเงิน " มาร์พูดขึ้น

" อืมไปสิ ฉันก็ไม่อยากให้เรียนเท่าไหร่หรอกนะ เพราะว่ามันต้องเสียเงิน แต่อนาคตของเฟย์ล่ะนะ " วิชตอบ

" ขอบคุณพวกพี่มากเลยค่ะ "

" ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ พวกเราพร้อมทำเพื่อมิอยู่แล้ว "
มาร์ยิ้มให้กับมิ และเดินจูงมือเด็กสาวไป


" เอาล่ะ กลับบ้านกันเถอะ  ก่อนกลับบ้านก็หาอะไรกินก่อนแล้วกันนะ อ๊ะ! นั่นไงร้านข้าว ไปกันเถอะ "

" สี่คนค่ะ "

" เชิญครับ "

" เอาข้าวไข่เจียวสี่ที่เลยครับ "

" ครับ รอสักครู่นะครับ "

" กินแต่ข้าวไข่เจียว ไม่เบื่อหรือไงนะ "
มาร์ถาม

" ฉันก็เบื่อนะ แต่ฉันเข้าใจว่าเราต้องประหยัด แค่พอมีกินก็พอแล้วจ้ะ " มิพูด

" เิริ่มมืดแล้ว .. " มาร์พูด หลังจากได้ยินคำว่า ' มืด' ทุกคนก็นั่งเงียบ และก้มหน้ากินข้าวอย่างเดียว


ณ ที่บ้าน

" ฉันกับเฟย์ไปอาบน้ำก่อนนะจ๊ะ " มิพูดขึ้น แต่ยังไม่ทันทำอะไร ไฟก็ดับลง

" อ้าว เป็นอะไรไปเนี่ย " มาร์สงสัย

" หึๆๆ.. ขอต้อนรับเข้าสู่หมู่บ้าน Terrific หมู่บ้านที่จะทำให้พวกเจ้าไ้ด้เจอกับความเจ็บปวดทุุกข์ทรมาน ไม่นานนี้

พวกเจ้าก็ต้องมาอยู่กับข้า ฮ่าๆๆ วะ.. ฮ่าๆๆ "
มีเสียงลึกลับดังขึ้น สักพักก็หายไป ไฟกลับมาใช้ได้เหมือนเดิม
อีกครั้ง

" วิช.. ฉันกลัว "

" ทุกคนก็กลัวกันหมดแหละน่า เข้มแข็งไว้เถอะ ยังไงพวกเราก็ต้องปลอดภัย ว่าแต่เมื่อกี๊มันคืออะไรกันแน่นะ "
วิชถามด้วยความสงสัย

" พี่วิชคะ พวกเราจะปลอดภัยแน่หรอคะ " เสียงเด็กสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นไหว

" ปลอดภัยสิ พี่จะปกป้องพวกเราเองนะ " วิชพูดจบ ก็ไม่มีใครพูดอะไรต่อ ทุกคนเริ่มกลับมาเป็นปกติ

แต่พวกเขาไม่รู้ว่า ในป่าที่อยู่หลังบ้านของเขา กำลังมีอะไรที่น่ากลัวมากกว่าที่พวกเขาคิด



คืนนี้เด็กชายสองคนที่ก่อนหน้านี้กำลังวิ่งไล่จับกัน ได้ถูกผลักตกลงมาในป่านี้ และเจอกับบางสิ่งบางอย่าง มันค่อยๆเข้ามาหาพวกเขา เข็มและด้ายปรากฏออกมา และเย็บไปรอบๆตัวของพวกเขาอย่างรวดเร็ว พวกเขาร้องอย่างเจ็บปวด แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนอื่นได้ยิน เล็บถูกดึงออกทีละข้างจนหมด ฟันที่ยังขึ้นไม่ครบ ค่อยๆถูกดึงออกจนเหลือไว้แค่เหงือก ค้อนใหญ่หลายตันปรากฏออกมา ทุบลงที่ศรีษะของเด็กชายทั้งสอง น้ำสีแดงกระจายเต็มไปทั่วพื้น สักพักเสียงก็เงียบไป ...

The end of chapter 2


dyl

  • ผมน่ะ ก.
  • Hero Member
  • *****
    • กระทู้: 5,544
  • ลูกพ่อเต


ท่านเพา

  • Full Member
  • ***
    • กระทู้: 1,580
Chapter 3 : ระวังข้างหลัง

เช้าวันใหม่

" หาวววว ~ " เด็กสาวคนหนึ่งตื่นขึ้นมา และหาวเสียงดัง พร้อมบิดขี้เกียจไปมา

" อ้าว ทำไมวันนี้พี่วิชตื่นเร็วจัง " หญิงสาวยิงคำถามแรกของวันนี้ใส่ตัวเอง หญิงสาวลุกเดินไปเปิดประตูห้อง และเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งวางไว้

' วันนี้พวกพี่ไปทำงานนะจ๊ะ หวังว่าเฟย์คงดูแลตัวเองได้ ทนหน่อยนะ อีกสองวันก็จะเปิดเทอม คงไม่ต้องเหงาแล้วล่ะ ' เฟย์อ่านข้อความในจดหมายเสร็จ ก็เดินไปอาบน้ำ


ในห้องน้ำ

" ว้าว! แปรงสีฟันกับยาสีฟันอันใหม่หรอ พี่มาร์คงซื้อให้สินะเนี่ย " เด็กสาวบีบยาสีฟัน และเริ่มการแปลงฟัน

แต่ขณะที่หญิงสาวแปลงอยู่นั้น ก็รู้สึกได้ว่ามีคนมาอยู่ข้างหลัง หญิงสาวมองผ่านทางกระจก ก็เห็นศพของ
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งมีเลือดออกจากทุกส่วนของร่างกาย ข้างในท้องไม่มีอะไรเลย ลูกตาถูกควักออก มีมีดนับสิบเล่มแทงไปทั่วตัว ไส้ของหญิงสาวคนนั้นถูกนำมาพันรอบๆคอและมีเงาดำเงาหนึ่งกำลังแสยะยิ้ม
เด็กสาวได้แต่ยืนตกตะลึงกับภาพข้างหลังของตน เด็กสาวกระพริบตาหนึ่งครั้ง เมื่อลืมตามา ภาพเหล่านั้นก็หายไป

" ... เราตาฝาดไปหรอเนี่ย สงสัยจะนอนไม่พอ " เฟย์พูดกับตนเอง แต่ไม่รู้ว่า ตอนนี้เงานั้นได้ถือศพที่ตนเห็นเมื่อกี๊ มาไว้ข้างๆเด็กสาวแล้ว เพียงแค่เฟย์มองมันไม่เห็นเท่านั้นเอง


30 นาทีผ่านไป

" สดชื่นจังเลย " เด็กสาวอาบน้ำเสร็จแล้ว ก็เดินลงมากินข้าว เด็กสาวนั่งกินข้าวอย่างเงียบๆ แต่ทว่า ไม่ได้อยู่แค่เพียงผู้เดียว

ข้างบนศรีษะของเด็กสาว มีศพที่ถูกตะปูตอกไว้รอบๆตัว ติดกับกำแพง ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ไม่มีฟันแม้แต่ซีกเดียว

" อิ่มแล้ว เอาจานไปล้างดีกว่า " เฟย์พูดกับตัวเอง แล้วนำจานข้าวไปล้าง


" ออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า " เด็กสาววิ่งออกไปโดยไม่ได้มองไปข้างหลังเลย แต่ก็ดีแล้ว เพราะถ้ามองไปคงต้องเจอกับภาพอันน่าสยดสยองที่สุดในชีวิตเลยทีเดียว

" หมู่บ้านนี้เงียบจังเลยแฮะ " เฟย์เดินไปบ่นไป สักพักก็มีคนเอามือมาแตะที่บ่า เฟย์สะดุ้งเล็กน้อย แล้วก็หันไปดูข้างหลัง เมื่อเห็นว่าเป็นลุงยามที่เคยเจอ ก็กลับมาเป็นปกติ

" ว่าไงจ๊ะหนูน้อย ออกมาเดินเล่นคนเดียวหรอ แล้วพี่ๆของหนูไปไหนล่ะ " ลุงยามถาม

" ไปทำงานน่ะค่ะ "

" อ๋อ ออกมาเดินเล่นคนเดียวแบบนี้มันอันตรายนะ ไปอยู่กับลุงไหม "

" อ๋อ ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ขอบคุณมากนะคะ "
เด็กสาวพูดและเดินจากไป


ณ สนามเด็กเล่นในหมู่บ้าน

" ว้าว สวยดีจังเลยนะ แต่ทำไมไม่มีคนมาเล่นเลย " เฟย์ำทำหน้าเซ็ง พร้อมขึ้นไปนั่งบนสไลเดอร์

สนามเล่นที่นี่ รอบๆเ็ต็มไปด้วยป่า แต่ไม่ไ้ด้ทึบมาก มีทางออกและทางเข้าอย่างละทาง

" จะลงไปแล้วนะะะะ " เฟย์ตะโกนออกมาคนเดียว และลื่นลงมาอย่างสนุกสนาน

" ฮ่าๆๆๆ สนุกดีจัง ขึ้นไปเล่นอีกรอบดีกว่า "

" เอาแล้วนะะะ "
เฟย์ตะโกนออกมาอีกครั้ง แต่อยู่ดีๆ สไลเดอร์ก็หันไปทางป่าที่อยู่ใกล้ๆสนามเด็กเล่น ทางลื่นเริ่มยาวขึ้นเรื่อยๆราวกับว่ามีคนใช้เวทย์มนตร์เสกมันขึ้นมา

เฟย์เห็นดังนั้นจึงทำท่าทีจะลงมาทางบันได แต่ก็มีเด็กผู้ชายสองคนมาผลักเฟย์ให้ลื่นลงไป เฟย์กรีดร้องอย่างหวาดกลัวแต่เมื่อเหลือบไปข้างบน ก็ไม่เห็นร่างของสองเด็กชายอีกแล้ว

" ช่วยด้วย.. ช่วยหนูด้วยค่ะ ฮือๆๆ " เฟย์ร้องขอความช่วยเหลืออย่างไม่คิดชีวิต

' ฉันจะช่วยเธอเอง หึๆๆ '

" ฮือๆ ช่วยหนูด้วยนะคะ " เด็กสาวดีใจ จึงหันหลังกลับไปตามเสียงที่ดังขึ้น แต่ทว่า ...

" ฉับ! " มีของแหลมคมบางอย่าง ที่เรียกกันว่าขวาน สับเข้ามาที่คอของเด็กสาว ทำให้หัวหลุดออกจากร่าง

ร่างของเด็กสาวยังดิ้นทุรนทุราย สักพักก็มีเลื่อยไฟฟ้าปรากฏออกมา และค่อยๆลงไปที่ร่างของเด็กสาวคนนั้น เสียงของเลื่อยดังขึ้นเรื่อยๆ ร่างของเด็กสาวค่อยๆขาดออกเป็นท่อน เลื่อยยังไม่หยุด มันค่อยๆผ่านิ้วให้ออกเป็นส่วนๆ และมีค้อนปอนด์ออกมานับสิบ ทุบลงในบริเวณที่ร่างของเด็กสาวนอนอยู่ ทุกส่วนเละไปหมด ก้อนเนื้อบางส่วนหลุดกระเด็นออกมาพร้อมกับเลือดสีแดงสด


6 โมงเย็น

" กลับมาแล้วจ้าเฟย์ " มาร์ตะโกนเข้าไปข้างในบ้าน สักพักประตูก็เปิดออก

" กลับมาแล้ว ดีใจจังเลยค่ะ " เฟย์พูดพร้อมกับยิ้มออกมา

" เอาล่ะ วันนี้พี่ซื้อของมาแล้ว จะทำกับข้าวให้กินกันล่ะนะ เย็นนี้เตรียมท้องไว้ได้เลยจ้า " มาร์พูดจบ ทุกคนก็เดินเข้าไปในบ้านไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ยกเว้นเฟย์

เฟย์ยังไม่ตายงั้นหรอ? หรือเมื่อกี๊อาจจะเป็นแค่ความฝันของเฟย์?
โปรดติดตามไขข้อสงสัยด้วยกันต่อไป


The end of chapter 3




CO"

  • มังกี้ ดี ลูฟี่
  • Full Member
  • ***
    • กระทู้: 574
  • ผมกากนะ ไม่เชื่อเจอได้

dyl

  • ผมน่ะ ก.
  • Hero Member
  • *****
    • กระทู้: 5,544
  • ลูกพ่อเต