จุดจบตอนไหน ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ถ้าวัดด้วยความรู้สึก ผมว่า ใกล้แล้วละ
มันมีคำถามในใจหลายๆอย่าง เช่น...
เวลาดับเบิ้ลคลิกเข้าเกม เอ๊ะ จะเข้าไปทำไร คิดไม่ออก ไม่มีไรทำ ไม่เข้าดีกว่า ของเช่าก็หมดทุกอย่างละ
ครั้นว่าจะเติมโซล ก็อีกนะแหละ เอ๊ะ จะเติมไปทำไรวะ เติมเอาเดินเร็ว เอาวาร์ป ??
จะวาร์ปไปไหน ญาติก็ไม่มีให้วาร์ปละ จะวาร์ปหาตัวเอง เพื่อไปตีบอส??
จะได้ตีซักตัวหรือปล่าว บอสก็มีขาประจำหมดละ จะไปขอเข้าตี้กะเขาตีบอสหรอ จะมีใครใจดีขนาดนั้น
เทรหน้าไม้สามหัว กดประกัน กับพระอีกตัวเดียว ทุกอย่างก็จบละสำหรับบอส
ในความคิดผม เกมส์ออนไลน์ มันอยู่ได้เพราะมันเป็นสังคม ทำกิจกรรมกันเป็นสังคม
ถ้าสังคมมันไม่เกิด ก็อย่าหวังว่ามันจะอยู่รอด
กิลวอร์ ทุกวันนี้ มันยังมีคนเล่นกันอยู่หรอ เจอป้อมยิงดอกละสามสี่พัน
ลงไปเป็นกระสอบทรายให้ป้อมยิงเล่น ใครมันจะอยากลงไป
เจ้าบ้านก็นั่งตบยุงไปอ่ะถูกแล้ว ก็ระบบมันทำมาแบบนี้
คือตอนนี้มันก็ยังมีบางกลุ่มไงครับที่ยังมีสังคมอยู่แบบว่า ถอนตัวและทุนไม่ขึ้น เกิดเสียดายเงินที่ลงทุนกับเกมๆหนึ่งไป เลยตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำอย่างไรต่อดี
ผมยอมรับครับว่า แรงๆ สังคมของเกมนี้ดีมาก คิดถึงเพื่อนเก่าๆที่ได้ไปเดินนู้นเดินนี้ ตีบอส บอสก็โหดสุดๆ แบบว่ายกไปทั้งกิลยังเอาแทบไม่ลง ตอนนั้นคนก็มีแทบจะทุกแมพ
เวลบ้าง นั่งคุยบ้าง หาของ หาขยะที่แพงๆมาขายบ้าง ทำให้ การเก็บเลเวลในแต่ละแมพยังพอมีคนอยู่บ้าง
แต่เกมเปิดไปนานๆ มีจุติ แล้วยังไงหรอ ไอ้พวกจุติ ก็เก็บเลเวลคนเดียวได้ เพราะมันเทพ เก็บเร็ววก่าตอนไม่จุอีก เฮ้อใกล้แล้วสินะ
สงสัยจะตามแก๊งซ่าไปหละมั้ง
