ปล่อยวางกันบ้างดีกว่า จะเครียดกันไปทำไม ^O^

[ดาด้า]

ขอคืนพื้นที่

สามี : สะกิดภรรยาแล้วบอกว่า “เรามาปรองดองกันดีกว่านะ…”
ภรรยา : วันนี้ฉันเหนื่อยไม่มีอารมณ์ปรองดองด้วย
สามี : พูดด้วยอารมณ์ไม่สมหวัง “ฉันให้เวลาเธอ 30 นาที ถ้าเธอไม่พร้อม ฉันพร้อมอาวุธประจำกาย จะขอบุกเพื่อขอคืนพื้นที่
ภรรยา : ถ้าเธอจะบุกเพื่อขอคืนพื้นที่ในคืนนี้ ก็จะมีแต่ความเสียหายทั้งสองฝ่าย เพราะว่าคืนนี้พื้นที่บริเวณนี้เป็นพื้นที่สีแดงมา 2 วัน แล้วยังไม่ถูกยกเลิกเลย.
สามี : งั้นดีแล้ว คืนนี้ ฉันจะออกไปข้างนอก ไปขอกระชับพื้นที่กับ กองกำลังไม่ทราบฝ่าย…

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

ก็เค้าเปียก


ณ โรงพยาบาลบ้าเดิมที่นายหิดอยู่ วันหนึ่งเมื่อกลางดึกได้มีเสียงเอะอะโวยวายเกิดขึ้น..........

มี ผู้ป่วยรายหนึ่งกระโดดลงไปที่ท่อน้ำทิ้ง เพื่อที่จะฆ่าตัวตาย
แต่นายหิดคนเดิมได้กระโดดตามลงไป และช่วยชีวิตผู้ป่วยรายนั้นขึ้นมาจนได้
คืนนั้นนายหิดจึงได้รับมอบหมายให้เฝ้าดูแลผู้ป่วยคนนั้น
และตอนเช้า หมอได้เรียกตัวนายหิดไปคุยเนื่องจากเห็นว่านายหิดน่าจะหายจากอาการบ้าแล้ว

 
หมอ : เมื่อวานเธอช่วยชีวิตคนเอาไว้หมอว่าเธอน่าจะหายดีแล้ว เดี๋ยวหมอจะโทรศัพท์เรียกญาติเธอมารับกลับบ้าน

นายหิด : ดีครับ ผมชอบช่วยเหลือผู้อื่นอยู่แล้ว

 

แต่ก็ได้มีเสียงโหวกเหวกโวยวายเกิดขึ้นอีก นางพยาบาลผู้หนึ่งวิ่งเข้ามาในห้องที่หมอและนายหิดกำลังสนทนาอยู่

 

นางพยาบาล : แย่แล้วค่ะ! คนไข้ที่คิดจะกระโดดท่อน้ำฆ่าตัวตายเมื่อวาน ผูกคอตายอยู่ในห้องค่ะ

หมอ : อะไรนะ!........นายหิด นี่เธอดูแลเค้ายังไงเนี่ย ปล่อยให้เค้าฆ่าตัวตายได้ยังไง

นายหิด : อ้าว! ก้อผมเห็นเค้าตัวเปียก ก็เลยเอาขึ้นไปตากไว้จะได้แห้ง

หมอ : !?!??...

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

โอ๊ะ มีคนช่วยอัพแระ ดีใจจัง

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

เลี้ยงปลา


ณ โรงพยาบาลบ้าเดิมที่นายหิดอยู่ วันนี้หมอก็ได้ทำการทดสอบผู้ป่วยอีกแล้วครับท่าน
พอดีทางโรงพยาบาลได้ขุดบ่อน้ำเล็กๆ เพื่อตกแต่งสถานที่บริเวณโรงพยาบาลให้สวยงามขึ้น
หมอทดสอบโดยการให้ผู้ป่วยออกความคิดว่าจะใช้บ่อน้ำเล็กๆนี้ทำอะไรดี หมอเริ่มถามผู้ป่วยทีละคน

ผู้ป่วยคนแรกตอบว่า เอาไว้เป็นท่าเทียบเรือครับ
ผู้ป่วยคนที่สองตอบว่า เอาไว้แข่งว่ายน้ำกีฬาโอลิมปิค
ผู้ป่วยคนที่สามตอบเอาไว้เล่นบานาน่าโบ๊ทครับ
ถามไปหลายคนมากแต่ก็ไม่มีใครตอบได้อย่างมีเหตุผลเลย
จนถึงคนสุดท้าย หลายคนคงทราบ เค้าคือนายหิดนี่เอง คำตอบของเค้าทำให้หมอประหลาดใจอย่างมาก.....

 
หมอ : บ่อน้ำเล็กนี่ เธอคิดว่าน่าจะใช้ทำอะไรได้

นายหิด : เลี้ยงปลาครับหมอ

หมอ : เธอเป็นคนเดียวเลยนะ ที่ตอบได้มีเหตุผล เธอหายแล้วละ
พรุ่งนี้จะโทรให้ญาติเธอมารับ ว่าแต่ว่า เธอจะเลี้ยงปลาอะไรล่ะ

นายหิด : ปลาวาฬ.....

หมอ : ?!!?!

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

เหตุเกิดในนรก


อยู่มาวันหนึ่งทางโรงพยาบาลบ้าได้ให้คนไข้ที่อาการดีขึ้นมากๆแบบเริ่มจะหายบ้า สามารถลากลับไปเยี่ยมญาติได้หนึ่งวัน
ทำให้คนบ้าที่มีอาการดีขึ้นทั้งหลายรวมทั้งนายหิด ต่างก็ดีใจที่จะได้กลับบ้าน
แต่ว่า ถ้าเราจะตามไปดูพฤติกรรมฮาๆของคนไข้ทุกราย ก็คงไม่ไหว ฮาฮาฮา....ดังนั้นขอตามไปดูนายหิด คนเดียว

 

ขณะที่นายหิดกำลังจะถึงบ้าน เขากำลังข้ามถนน
แต่นายหิดไม่ทันได้มองดูรถเลย เพราะความรีบร้อนที่อยากจะกลับบ้านไวไว
ได้มีรถเบนซ์ E-กลม ขับมาด้วยความเร็วสูง ชนเข้าที่นายหิดอย่างจัง และรถก็ได้เสียหลักไปชนกะเสาไฟฟ้า
รถคันนั้นมีคนนั่งมา 2 คน คนหนึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์ อีกคนเป็นนักปรัชญา
แต่ทว่าทั้ง 3 คนรวมนายหิดด้วยอาการสาหัส ยมฑูตจึงมารับตัวไป
แต่เมื่อไปถึงยังนรก ท่านยมบาลบอกว่าเจ้า 3 คนมีสิทธิ์ที่จะรอดหรือตาย
เพียงแต่ว่าเจ้าต้องทายคำถามข้า แล้วคำถามนั้นถ้าข้าตอบไม่ได้ เจ้าก็จะรอด
แต่ถ้าข้าตอบได้ เจ้าก็ต้องตายอยู่ในนรกนี่แหละ 55555.....

 

นักวิทยาศาสตร์เป็นคนถามคนแรกก็ถามเกี่ยวกะ สมการ สารเคมีที่สลับซับซ้อน แต่ท่านยมก็ตอบได้ ไอ้นี่ตาย.......
คนที่สองนักปรัชญา ได้ถามเกี่ยวกะปรัชญาของขงจื๊อที่เข้าใจย้ากยาก แต่ท่านยมก็ตอบได้ ไอ้นี่ตาย......555555

ในที่สุดก็มาถึงคนสุดท้าย นายหิด ไอ้บ้าแห่งศรีธัญญา

 
ยมบาล : คนที่มากะเจ้าตายหมดแล้ว และข้าดูประวัติเจ้าแล้ว ข้าว่าเจ้าไม่รอดแน่ๆๆ ตายเลยดีกว่ามั้ง ฮาฮา....

นายหิด : เดี๋ยวก่อน! ไหนๆข้าก็ต้องตายอยู่แล้ว ขอถามหน่อยละกัน แต่ก่อนอื่นข้าขอเก้าอี้ที่มีรูเก้ารูมาให้ข้านั่งได้มั้ย

ยมบาล : ได้

 
หลังจากที่นายหิดนั่งเก้าอี้ที่มีรูถึงเก้ารู นายหิดก็ตดออกมาอย่างจังงงงง......ปู้ด ป้าด ปี๊ด......ส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วนรก
ทำให้ยมฑูตหลายท่าน อ้วกแตก อ้วกแตน กันเป็นแถว

ยมบาล : เจ้าคนบ้า เจ้าทำแสบมาก รีบทายมาเลย อย่างเจ้านี้ต้องเอาให้หนัก

นายหิด : ท่านยม ท่านรู้มั้ย ข้านั่งอยู่บนเก้าอี้เก้ารูเนี่ย แล้วตดของข้าออกมาจากรูไหน

ยมบาล : รูที่ 1

นายหิด : ผิด

ยมบาล : ฮาฮา ข้ารู้แล้วรูที่ 5 แน่เลย

นายหิด : ผิด

ยมบาล : ถ้างั้นข้ายอมแล้ว ไหนบอกมาสิ ตดของเจ้าออกมาจากรูไหน

นายหิด : รูตูด...........

ยมบาล : ?!!?!

 

ผลสุดท้ายยมบาลก็เลยต้องส่งวิญญาณของนายหิดกลับไปมีชีวิตเพื่อสร้างความฮาต่อ 555555.....

[ดาด้า]

ในงานแต่งงานงานหนึ่ง

ในงานแต่งงานงานหนึ่ง   ในขณะที่ดื่มกินกันไปได้สักพักใหญ่  พิธีกรในงานก็เชิญคู่บ่าวสาวขึ้นเวทีเพื่อกล่าวอะไรเล็กๆน้อยๆ
เป็นการขอบคุณแขกที่ให้เกียรติมาร่วมงานแต่ง
เจ้าบ่าวที่เริ่มจะได้ที่ก็ขึ้นกล่าวทันที   ว่ากันเป็นกลอนเลย
” วันนี้ดีใจจะได้เมีย
หลังจากที่ได้เสียกันหลายหน
วันนี้จะมีเมียเป็นตัวตน
ขอบใจแขกทุกคนที่มางาน ”
พอกล่าวจบเท่านั้น   พวกเพื่อนๆเจ้าบ่าวปรบมือกันเกรียวกราว ต่างก็พูดกันขรมว่า  ” มันแน่จริงๆว่ะ…เพื่อนกู ”
ฝ่ายเจ้าสาวก็รู้สึกอับอายและเสียหน้าเป็นอย่างยิ่ง   จึงกล่าวขอบคุณ
บรรดาแขกที่มาร่วมงานด้วยเสียงหวานๆน่ารักว่า…” เช่นกันค่ะ ”
” วันนี้ดีใจจะได้ผัว
หลังจากที่เสียตัวมาหลายหน
ในวันนี้จะมีผัวเป็นตัวตน
แต่เป็นคนที่เท่าไหร่…ไม่ได้จำ “

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

ก็ถูกแล้ว


ความเดิมตอนที่แล้วที่นายหิดอยู่ในนรก และรอดชีวิตมาได้ ทำให้ท่านยมทึ่งในความบ้าที่สามารถเอาตัวรอดได้
เลยเชิญนายหิดไปทานอาหารด้วยกันที่ภัตตาคารนรก ซึ่งเป็นภัตตาคารที่หรูที่สุดในนรก
ขนาดท่านยมเองยังมีโอกาสน้อยครั้งที่จะได้มาทานอาหารที่นี่ เพราะราคาแพงมากๆ

ท่านยมได้สั่ง 'กุ้งมังกรเผาไฟนรก' ซึ่งเป็นอาหารที่ดีที่สุดของภัตตาคาร
จากนั้นสักครู่บ๋อยนรกก็ได้นำ 'กุ้งมังกรเผาไฟนรก' มาเสิร์ฟ
แต่ทว่ากุ้งมังกรที่นำมาเสิร์ฟ มีอยู่ 2 ตัว ตัวหนึ่งมีขนาดใหญ่มาก แต่อีกตัวขนาดมันช่างเล็กเหลือเกิน
ไซด์พอๆ กะกุ้งกุลาดำ แล้วจะทำไงดีเนียะ

ท่านยมก็เลยพูดว่า...

 
ท่านยม : เชิญเลย เชิญเลย.....

 
นายหิดได้ยินอย่างนั้น ก็ใส่เลยไม่รีรอ คว้ากุ้งมังกรตัวใหญ่ไปทันที
ท่านยมอดไม่ได้กับความไร้มารยาทของนายหิด ท่านยมจึงพูดขึ้นว่า

 
ท่านยม : เจ้านี่!ช่างไร้มารยาทซะจริงๆ ท่าทางจะต้องสอนมารยาทก่อนกลับโลกมนุษย์

นายหิด : อ้าว! ท่านยม ทำไม่มาว่าข้าอย่างนั้นล่ะ แล้วถ้าเป็นท่าน ท่านจะทำยังไง

ท่านยม : ข้าก็ต้องคว้ากุ้งตัวเล็กกว่าไปก่อนอยู่แล้ว

นายหิด : อ้าวถ้าอย่างนั้นแล้วท่านจะบ่นทำไม.....

ท่านยม : เออว่ะ !?!!??

[ดาด้า]

จะท้องไหมนี่

เรื่องมีอยู่ว่ามีผู้หญิงอยู่คนหนึ่งกำลังขับรถจะออกไปต่าง จว. รถดันเสียระหว่างทาง
และในบริเวณที่รถเสียก็ดันเป็นทะเลทรายซึ่งดูแล้วก็มีบ้านคนอยู่แค่หลังเดียวแถวนั้น
ผู้หญิงจึงเดินไปที่บ้านหลังนั้นเพื่อขอร้องให้เจ้าของบ้านช่วย
เจ้าของบ้านซึ่งเป็นผู้ชายมีอายุ อาศัยอยู่กับลูกชายสามคนก็ได้ช่วยซ่อมรถให้
และก็ได้บอกกับผู้หญิงว่าต้องนอนค้างที่บ้านของเขา
เพราะรถนั้นจะเสร็จก็พรุ่งนี้
เจ้าของบ้านให้ผู้หญิงนอนห้องตรงข้ามกับห้องลูกชาย
และบอกกับผู้หญิงว่า ” ห้ามเข้าไปทำอะไรลูกชายเพราะลูกชายทั้งสามคนของเขานั ้นเอ๋อ..(ไม่เต็มบาท) ”
ตกดึกผู้หญิงเกิดอาการขึ้นมา จึงเดินไปเข้าห้องลูกชายคนแรก
และก่อนที่จะมีอะไรกัน ผู้หญิงก็บอกกับผู้ชายว่า
\”ต้องใส่ถุงยางนะ ถ้าไม่ใส่ฉันจะท้อง\”
คนแรกจึงทำตาม
ต่อมาก็เข้าห้องคนที่สองและสามและก็บอกเหมือนกันทั้ง สามคน
หลังจาก 20 ปี ผ่านไปชายสามคนเริ่มมีอายุมากขึ้นทุกคนก็นั่งกันอยู่ หน้าบ้าน
คนแรกนึกขึ้นมาได้จึงเอ่ยขึ้นว่า
“เฮ้..จำผู้หญิงที่เคยมาพักที่บ้านเราเมื่อ 20 ปี ที่แล้วได้ไหม?”
คนที่สองตอบ
“อ้อ..จำได้”
และคนแรก จึงถามอีกว่า
“นายคิดว่าป่านนี้เขาจะท้องไหม?”
คนที่สามจึงตอบว่า
“คงไม่ท้องแล้วมั้ง”
คนแรกตอบ
“ถ้างั้นเราก็น่าจะถอดถุงยางออกได้แล้วมั้ง…”

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

ตายแล้ว ล้าน% 


เป็นเวลายามเย็น...อากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝน ฟ้าร้องคำราม ฟ้าแลบแปล๊บๆ
มีชายหนุ่มคนนึงต้องการจะเดินทางจากฟากคลองฝั่งหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่ง
เขาจำเป็นต้องไปเยี่ยมสุดที่รักของเขาที่ฟากฝั่งกระโน้น...
เขาเหลือบไปเห็นเรือน้อยกับชายแก่ 1 คน

"อ้าาา นั่นเรือจ้างใช่ไหมนั่น"...เขาร้องอุทานออกมาแล้วเดินไปหาชายคนนั้น
และปรากฏว่าชายแก่รับปากตกลงจะพาพ่อหนุ่มไปฝั่งกระโน้นในราคาเป็นกันเอง
ทั้งสองไม่รอช้ารีบจ้ำเรือออกจากฝั่ง...
ฝนค่อยๆเทลงมาแล้ว ฟ้ายังร้องคำราม แต่ดูไม่รุนแรงนัก

ไม่นานพ่อหนุ่มก็เริ่มสนทนากับชายแก่ตามประสาคนช่างคุย...

"นี่ ลุ้งงงง ลุงรู้จักคอมพ์พิวเตอร์ป่ะคร้าบบบบ" เขาพูดเชิงตะโกนนิดๆ

"อะเฮ้อออ รู้จักสิ แต่เล่นไม่เป็นหรอกนะ"...

"โหยยย นี่ลุ้งงง สมัยนี้ใครเล่นคอมพ์ไม่เป็นนี่เรียกได้ว่าตายไปแล้ว 25 เปอร์เซนต์เลยนาาา"

ลุงทำหน้างงเล็กน้อย

"แล้วลูกหลานลุงมีใครเขาเล่นเป็นมั่งล่ะ..."

"เป็นสิ หลานข้าเอง เล่น อสุราออนไลน์ ทั้งวันทั้งคืนนนน..." (แอบโปรโมท เฮ่อๆๆ) 

"อ้อออ แล้วหลานลุงมันมีอีมง อีเมล์อะไรมั้ยครับ...สมัยนี้ต้องมีทุกคนนาาา เป็นเสมือนที่อยู่อิเล็กทรอนิคส์..."

"ฮ้าาา อิแมวหรอออ..." ชายแก่ทำเป็นได้ยินไม่ชัด...

"อีเมล์ ลุงงงง อีเมล์...เล่นมุขนะลุง -_-"

"อ่าาาา ท่าทางจะไม่มีมั้ง...ไม่รู้สิ เห็นมันเล่นแต่เกม -_-"

" งั้นหลานลุงตายไป 50 เปอร์เซนต์แล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ " ชายหนุ่มพูดเชิงเสียดสีขบขัน -_-"

ชายแก่เริ่มรู้สึกหมั่นไส้ชายหนุ่มเล็กน้อย...ทั้ง 2 จบการสนทนาไว้เพียงเท่านั้น

ขณะนั้นเองฟ้าฝนค่อยๆเริ่มรุนแรง ลมพายุเริ่มพัดกระหน่ำ
เรือน้อยขณะนี้เริ่มเอนไปเอนมา ทานกระแสน้ำกระแสลมแทบไม่ไหว...
ชายแก่เริ่มควบคุมเรือไม่อยู่...ดูท่าทางคงไม่ถึงฝั่งกระโน้นง่ายๆ...
สถานการณ์ดูไม่สู้ดี ชายหนุ่มเริ่มเครียด..

ชายแก่ตะโกนถามพ่อหนุ่ม....

"เฮ้ยยยย เอ็งว่ายน้ำเป็นรึป่าววะเฮ้ยยยย"

" ไม่เปนอ่ะลุงงงงงงง " ชายหนุ่มตอบด้วยสีหน้าหวาดหวั่น

" งั้นเอ็งตายไปแล้วล่ะ ล้านนนนนนนนนนนน เปอร์เซนต์ "

[ดาด้า]

ไม่เป็นธรรม

สมถึกเดินหน้ามุ่ยเข้ามาปรับทุกข์กับสมหวังเรื่องแม่ค้าขนมจีนน้ำยาหน้าสำนักงานคิดราคาไม่เป็นธรรม
“คนอื่นเขากินจานละ 20 บาท ทีข้ากินเหมือนคนอื่น แต่แม่ค้ากลับคิด 30 บาททุกที” สมถึกบ่น
“อ้าว ทำไมล่ะ” สมหวังชักงง
“ไม่รู้เหมือนกัน” สมถึกส่ายหน้า “แต่ที่น่าสงสัยก็คือตอนเรียกเก็บเงิน แม่ค้ามักจะถามแปลกๆ”
“ถามอะไร” สมหวังซัก
“ถามว่ามีไข่หรือเปล่า” สมถึกบอก “ข้าพยักหน้า เขาก็ถามอีกว่ากี่ใบ”
“พอข้าชู 2 นิ้ว แม่ค้าก็บอกว่า 30 บาททุกที”

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

วิธีซื้อของให้แฟน


 
"ผมจะซื้อรองเท้าให้แฟนผมสักคู่ครับ" ชายหนุ่มบอกพนักงานขายสาวสวย

"แฟนคุณใส่เบอร์อะไรคะ" พนักงานสาวถาม

"เอ.. ไม่รู้แฮะ ผมลืมถามเธอ"

"รองดูเท้าฉันก็ได้ค่ะเท่านี้หรือเปล่า ลองจับดูก็ได้นะคะจะได้กะขนาดถูก"
พนักงานสาวถอดรองเท้าให้ชายหนุ่มคลำ เพื่อกะขนาด

"ผมว่าขนาดเดียวกันนะ" ชายหนุ่มบอกหลังจากคลำไปได้สักครู่หนึ่ง

ตกลงวิธีการของพนักงานสาวได้ผล เธอขายรองเท้าได้คู่หนึ่ง

"อยากซื้ออะไรอย่างอื่นไปฝากแฟนอีกหรือเปล่าคะ" เธอถาม

ชายหนุ่มหรี่ตาเจ้าเล่ห์

"เอ่อ.. ผมอยากได้ยกทรงกับกางเกงในสัก 2-3 ตัวน่ะครับ"

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

++ วิธีแก้ปัญหา ++



ศรีภรรยา: เธอพกรูปฉันไว้ในกระเป๋าเสมอ ทำไมหรอ

สามี: อ๋อ ก็ถ้ามีปัญหาอะไร ไม่ว่าจะหนักหนาแค่ไหน ฉันก็จะดูรูปเธอแล้วปัญหาก็หายไปเลย

ศรีภรรยา: เห็นมั้ย ว่าฉันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับเธอขนาดไหน (อายม้วนเลยเชียว)

สามี: ใช่ ฉันมองภาพเธอแล้วก็พูดกับตัวเองว่า ...














“เฮ้อ...ไม่มีปัญหาอะไรจะมาหนักหนากว่านี้อีกแล้ว”

[ดาด้า]

ผิดจรรยาบรรณ


หมอเลี๊ยะ : ในที่สุดผมก็ทำลงไปแล้ว ผมทำลงไปได้ยังไงเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะทำมันลงไปได้
เสียงลึกลับ : อย่ากังวลไปเลย นายไม่ใช่คนแรกหรอกที่มีอะไรๆ กับคนไข้ของตัวเอง
เสียงนี้ทำให้หมอเลี๊ยะเกิดความเชื่อมันขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แต่แล้วก็เหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางกระหม่อม
เสียงลึกลับ : แต่เอ็งเป็นสัตวแพทย์นะโว้ยยย..

[ดาด้า]

ขนาดเดียวกัน

“ผมจะซื้อรองเท้าให้แฟนผมสักคู่ครับ” ชายหนุ่มบอกพนักงานขายสาวสวย
“แฟนคุณใส่เบอร์อะไรคะ” พนักงานสาวถาม
“เอ.. ไม่รู้แฮะ ผมลืมถามเธอ”
“รองดูเท้าฉันก็ได้ค่ะเท่านี้หรือเปล่า ลองจับดูก็ได้นะคะจะได้กะขนาดถูก” พนักงานสาวถอดรองเท้าให้ชายหนุ่มคลำ เพื่อกะขนาด
“ผมว่าขนาดเดียวกันนะ” ชายหนุ่มบอกหลังจากคลำไปได้สักครู่หนึ่ง
ตกลงวิธีการของพนักงานสาวได้ผล เธอขายรองเท้าได้คู่หนึ่ง
“อยากซื้ออะไรอย่างอื่นไปฝากแฟนอีกหรือเปล่าคะ” เธอถาม
ชายหนุ่มหรี่ตาเจ้าเล่ห์
“เอ่อ.. ผมอยากได้ยกทรงกับกางเกงในสัก 2-3 ตัวน่ะครับ”

[ดาด้า]

วิธีซื้อของให้แฟน


 
"ผมจะซื้อรองเท้าให้แฟนผมสักคู่ครับ" ชายหนุ่มบอกพนักงานขายสาวสวย

"แฟนคุณใส่เบอร์อะไรคะ" พนักงานสาวถาม

"เอ.. ไม่รู้แฮะ ผมลืมถามเธอ"

"รองดูเท้าฉันก็ได้ค่ะเท่านี้หรือเปล่า ลองจับดูก็ได้นะคะจะได้กะขนาดถูก"
พนักงานสาวถอดรองเท้าให้ชายหนุ่มคลำ เพื่อกะขนาด

"ผมว่าขนาดเดียวกันนะ" ชายหนุ่มบอกหลังจากคลำไปได้สักครู่หนึ่ง

ตกลงวิธีการของพนักงานสาวได้ผล เธอขายรองเท้าได้คู่หนึ่ง

"อยากซื้ออะไรอย่างอื่นไปฝากแฟนอีกหรือเปล่าคะ" เธอถาม

ชายหนุ่มหรี่ตาเจ้าเล่ห์

"เอ่อ.. ผมอยากได้ยกทรงกับกางเกงในสัก 2-3 ตัวน่ะครับ"

เรื่องเดียวกันเลย  - -