GAMEINDY กระดานสนทนา
www.gameindy.com

The 'Final' Destination - ปลายทางสุดท้าย

อิมยุนอา.

  • Newbie
  • *
    • กระทู้: 28

- INTRO -

ในค่ำคืนที่มืดมิด ไม่มีแม้แต่แสงจันทร์ ไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้ความมืดนั้น..มีชีวิตหนึ่งที่กำลังจะหลุดลอยไป..


"เอ.. ฉันทำขนาดนี้แล้วทำไมแกยังไม่ร้องอีกนะ? แกนี่มันเหลือเชื่อจริงๆ"

น้ำเสียงสะใจลอยออกมาจากปากเรียวบางภายใต้หน้ากากสีขาวดำที่ใช้ปกปิดใบหน้า เจ้าของเสียงนั้นยกมือขึ้นจับคางเรียวของตัวเองพลางแสร้งทำสีหน้าครุ่นคิด

"อ..อะ"

ร่างอีกร่างหนึ่งที่ถูกวางอยู่บนโต๊ะไม้เก่าๆ พยายามเปล่งเสียงออกมาอย่างยากลำบาก แต่ความพยายามนั้นกลับกลายเป็นการเอามีดจ้วงแทงตัวเองซ้ำ ปากของเขาอ้าออก เผยให้เห็นช่องปากที่เต็มไปด้วยเลือด แต่ก็ยังมองออกว่าส่วนลิ้นของเขาได้หายไป..ด้วยการกระชากออก ไม่ใช่การตัด แสดงให้เห็นถึงความโหดเหี้ยมผิดมนุษย์ของผู้กระทำ

"ฉันล่ะรำคาญแกจริงๆ จะพูดอะไรก็พูดสิ พูดออกมา!!"

'ผู้กระทำ' ทุบมือลงบนร่างสะบักสะบอมที่อยู่บนโต๊ะจนร่างนั้นสะเทือนตามแรงทุบ เลือดไหลย้อนขึ้นมาจนเอ่อล้นออกจากปาก กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่ว

"แกนี่มันเป็นของเล่นที่ไม่ได้เรื่องจริงๆ แต่อย่างว่าล่ะนะ ยังไงฉันก็จะ 'ขุด' ประโยชน์ที่แทบจะไม่มีของแกออกมาเอง"

ใบหน้าใต้หน้ากากแสยะยิ้มอย่างเลือดเย็นพลางเอื้อมมือไปคว้าเอาช้อนสังกะสีคันพอดีมือมาแล้วเจาะลงไปที่กลางผิวส่วนท้องของเหยื่อจนทะลุ เขาตวัดปลายช้อนเป็นวงจนผิวส่วนนั้นหลุดลอกออกมาเป็นแผ่น ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ขึ้นที่กลางหน้าท้อง

"อะ.."

ร่างผู้เคราะห์ร้ายพยายามดิ้นไปมาทั้งๆที่รู้ว่าไม่เป็นผล สัญชาตญาณที่แทบไม่เคยช่วยอะไรในตัวบ่งบอกให้รู้ว่าเขาไม่รอดแน่ๆ

"หึ.."

มือเรียวบางล้วงลงไปในช่องกลางลำตัวเหยื่อ กระชากลำใส้ออกมาทั้งยวงจนส่วนกระเพาะติดออกมาด้วยแต่ยังไม่หลุดออกจากตัว เล็บที่ตัดสั้นจนกุดกดทิ่มอวัยวะเหล่านั้นจนขาดออก เมื่อเห็นเหยื่อทรมานขนาดนั้นแล้วก็ยิ่งเผยรอยยิ้มอำมหิตออกมาภายใต้หน้ากากนั้น เขายัดสิ่งที่อยู่ในมือเข้าไปในปากของร่างที่นอนหายใจรวยรินอยู่บนโต๊ะจนร่างนั้นปากฉีกกว้าง

"Comes to your final destination"

มีดเล่มเล็กในมือปักลงที่บริเวณหัวใจร่างกึ่งไร้ชีวิต มือเรียวหมุนมีดไปมาจนกลายเป็นรูเล็กๆอีกที่บนร่างกายนั้น ดวงตาของผู้เคราะห์ร้ายเบิกโพลง ลมหายใจสุดท้ายหลุดลอย..


ยูนีคคอร์น

  • คิดถึง PJ1
  • Full Member
  • ***
    • กระทู้: 635
  • เป็นผู้ชายอย่าขี้เสือก


l_psynis_l

  • Newbie
  • *
    • กระทู้: 6
เลือดสาดมากกกกกกก ชอบๆ มาแต่งต่อนะครับ



● ɪииocєит

  • Jr. Member
  • **
    • กระทู้: 389
  • ugh
โหดจริงอะไรจริง =[]="

จขกท.ซาดิสม์!!


  //me โดน จขกท. เอามีดไล่แทง T[]T


อิมยุนอา.

  • Newbie
  • *
    • กระทู้: 28
รอติดตาม  g#031

ค่อยมีกำลังใจนิดนึง อิอิ g#006

เลือดสาดมากกกกกกก ชอบๆ มาแต่งต่อนะครับ

เรามันพวกเดียวกัน ;p

ห- โหดร้ายย.. g#016

หนูแค่ระบายอารมณ์ ตอนนั้นพึ่งดูหนังเลือดสาดมา ._.

โหดจริงอะไรจริง =[]="

จขกท.ซาดิสม์!!


  //me โดน จขกท. เอามีดไล่แทง T[]T

ตายซะ g#035


● ɪииocєит

  • Jr. Member
  • **
    • กระทู้: 389
  • ugh
โหดจริงอะไรจริง =[]="

จขกท.ซาดิสม์!!


  //me โดน จขกท. เอามีดไล่แทง T[]T

ตายซะ g#035

อั่ก-- อ๊ายยย เค้าขอโทษษ g#002


อิมยุนอา.

  • Newbie
  • *
    • กระทู้: 28
โหดจริงอะไรจริง =[]="

จขกท.ซาดิสม์!!


  //me โดน จขกท. เอามีดไล่แทง T[]T

ตายซะ g#035

อั่ก-- อ๊ายยย เค้าขอโทษษ g#002

ไม่เป็นไร มาอัพเรียกน้ำย่อยแล้ว อิอิ g#021


อิมยุนอา.

  • Newbie
  • *
    • กระทู้: 28
- CHAPTER1 -
จุดเริ่มต้นของหายนะ


“ ไอ้คิม! แกนั่งรถฉันมาให้หนักไปข้างนึงแล้วยังไม่ช่วยฉันหาที่จอดอีก แย่ที่สุดเลย ~ “
หญิงสาวท่าทางห้าวตะโกนใส่เพื่อนจนคนรอบข้างหันมาให้ความสนใจ จนคนที่ถูกตะโกนใส่ต้องเงยหน้าจากมือถือขึ้นมองเจ้าของเสียงแหลมนั้น เผยให้เห็นใบหน้าเนียนใสแบบนักร้องเกาหลีที่ผู้หญิงค่อนประเทศพร้อมใจพากันกรี๊ดใส่
“ แกกลัวคนเค้าจะไม่รู้จักฉันรึไงวะไอ้บี “ ‘คิม’ พูดขึ้นด้วยเสียงไม่ค่อยสบอารมณ์ ใบหน้ายู่บ่งบอกถึงความไม่พอใจเล็กๆ
“ เจ้าหนี้อยู่แถวนี้รึไง “ คนถูกว่าลอยหน้าลอยตาพูดแบบไม่สนใจจนอีกคนถึงกับหมั่นไส้จนต้องตีหัวไปทีนึง
“ ไอ้บ้า “
“ เอ้า บี ไอ้คิม มากันตั้งแต่เมื่อไหร่วะ “
เสียงของผู้มาเยือนอีกคนดังขึ้น ทั้งเค้กและคิมต่างก็หันหน้าไปมองเจ้าของเสียงหน้าตาหล่อเฟี้ยวพลางพยายามนึกชื่อให้ออก
“ พีท! / ไอ้หมาพีท! “
“ ไอ้คิม เรียกงี้ตูเสียลุคหมด “
“ เออน่า “
“ แล้วเค้กล่ะ? “
“ เค้กอะไร แกหิวหรอวะบี “
“ ไอ้สมองบวมพีท แกจำเค้กไม่ได้หรอวะ “
“ พีทเนี่ยน้า แย่ที่สุดเลย ลืมฉันได้ไงเนี่ย “
หญิงสาวหุ่นกะทัดรัดหน้าฝรั่งพูดแทรกพลางเดินเข้ามาในวงสนทนา เธอสวมเดรสสีชมพูอ่อนๆพอดีตัวดูน่ารักจนผู้ชายทั้งสองคนอดหันไปมองพร้อมกลืนน้ำลายไม่ได้
“ เค้กกกก ~ ” บีวิ่งเข้าไปกอดแขกคนสุดท้ายแน่นจนทั้งสองคนแทบล้ม
“ บี ~ “
“ คิดถึงกันพอรึยัง “
“ เสียบรรยากาศหมดน่าคิม “ เค้กพูดหน้ายู่พลางนึกด่าเพื่อปากเสียในใจ “ มากันครบแล้ว แกมีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ “
เค้กชี้หน้าคิม ตัวการที่ทำให้พวกเขาทั้งสี่คนต้องกลับมาพบปะกันอีกครั้ง
“ ฉันอยากชวนทุกคนไปเที่ยวด้วยกัน “
“ เพื่อ? “
“ รำลึกความหลัง “
“ ถุย “
“ เงียบน่าไอ้หมาพีท.. คืองี้ ฉันคิดมาแล้วว่าพวกเราจะไปสวนสนุกกัน “
“ ก็ดีนะ เราไม่ได้ไปกันนานมากแล้วนี่ “ ‘เค้ก’ ที่ไม่มีปากมีเสียงมาซักพักเอ่ยแสดงความเห็นด้วยกับความคิดของคิม
“ ไอ้พีทไอ้บี ฉันรู้ว่าแกต้องไปแน่ เพราะงั้นฉันไม่ถาม “
“ เห็นคนสวยไม่ได้เลยนะแก “
“ แกมันไม่สวยนี่ไอ้บี “
“ ตบปากแหก เค้กว่าไงก็ตามงั้นย่ะ “
“ อืม ฉันไปก็ได้ “
“ โอเค พรุ่งนี้นะ “
“ คิมเรียกพวกฉันออกมาบอกแค่นี้เนี่ยนะ “ เค้กถามด้วยความสงสัย อุตส่าห์รีบมาแทบตายนึกว่ามีเรื่องสำคัญอะไร ที่ไหนได้..
“ ใช่ “
“ เสียเวลาว่ะไอ้คิม มีปัญญาโทรแต่ไม่มีปัญญาบอก บ้านก็อยู่ติดๆกัน งั้นฉันกลับบ้านแล้วนะ ง่วง! “ บีพูดพร้อมหาวเป็นหลักฐานประกอบคำพูดแล้วเดินหันหลังเดินกลับไปที่รถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกล “ ไอ้บีนี่มันยังเหมือเดิมตลอดเลยว่ะ ฮะๆ “ พีทพูดด้วยน้ำเสียงขำๆในตัวเพื่อน คิมบอกลาพีทและเค้กแล้วรีบเดินตามบีไปเพราะเขาต้องอาศัยรถของบีกลับบ้านที่อยู่ติดๆกันด้วย
“ ฉันไปละนะ ยินดีที่ได้เจอกันพีท “ เค้กพูดพลางยิ้มหวานให้พีทแล้วเดินหันหลังไปขึ้นรถตัวเอง ส่วนพีทที่ถูกทิ้งให้ยืนคนเดียวยืนเก้อๆจนนึกออกว่าคนอื่นกลับไปหมดแล้ว เจ้าตัวจึงเดินไปหารถของตัวเองที่จอดอยู่ในซอยตันใกล้ๆกับสถานที่นัด
.
.
.

พีทเดินไปเรื่อยๆจนถึงซอยที่ตัวเองจอดรถเอาไว้ แวบหนึ่งเขารู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม แต่พอหันไปมองก็ไม่มีใครเขาจึงไม่เก็บมาใส่ใจ..แต่เขาคิดผิด

“ หึ “

พีทได้ยินเสียงคนแค่นหัวเราะดังอยู่ใกล้ๆ เขาจึงเริ่มเอะใจ แต่เมื่อจะหันกลับไปมองหาต้นเสียงเขาก็โดนไม้หน้าสามฟาดเข้าที่ท้ายทอยอย่างจังจนสลบลงไปกับพื้นทันทีโดยที่ไม่ทันได้เห็นหน้าคนร้าย

“ แกซวยเองนะ ถือซะว่าเชือดไก่ให้ลิงดูละกัน หึๆ “
-----------------------------------------------------------------------------------



[Pete's talk]

..ผมรู้สึกเจ็บไปทั้งตัว ไม่มีส่วนไหนของร่างกายที่ผมจะขยับมันได้เลย..

ผมนั่งให้เชือกพวกนี้พันรอบตัวอยู่ในโกดังเก่าๆนี่มาคืนหนึ่งแล้วหลังจากโดนคนร้ายจับตัวมา..ผมพอจะเดาออกว่าคนร้ายอาจจะเป็นใคร และนั่นมันทำให้ผมรู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆ
หลังจากเหตุการณ์เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว มันยังมีบางอย่างที่นอกจากผมแล้ว..ไม่มีใครรู้ ผมเองก็ไม่ได้คิดที่จะบอก มันอาจจะถูกแล้วที่ผมต้องมาเจออะไรแบบนี้

..บางอย่างในตัวผม..มันกระซิบบอกตลอดเวลาว่าผมคงไม่มีโอกาสออกไปจากที่นี่..

แกร๊ก!

“ ฟื้นเร็วดีนะ “
ร่างผอมบางของคนร้ายเดินเข้ามาพร้อมกล่องอะไรซักอย่างในมือ ใบหน้าของมันถูกปกปิดด้วยหน้ากากสีขาวดำตัดกัน

“ แกต้องการอะไร “ ผมพยายามทำเสียงให้นิ่งที่สุดเพื่อปกปิดความหวาดกลัวที่กำลังอัดแน่นอยู่เต็มอก แต่ผมเองคงไม่ใช่นักแสดงที่ดีเท่าไหร่ ผมรู้สึกเหมือนคนร้ายสามารถจับความรู้สึกที่ผมซ่อนเอาไว้ได้

“ แก้แค้นไงล่ะ “


ไม่รอให้เสียเวลา คนร้ายหยิบมีดเล่มยาวออกมาจากกล่องในมือแล้วพุ่งตรงมาที่ผม ผมหลับตาลง คิดว่าคงไม่รอดแล้วแน่ๆ


อิมยุนอา.

  • Newbie
  • *
    • กระทู้: 28


บีชี้หน้าคิม ตัวการที่ทำให้พวกเขาทั้งสี่คนต้องกลับมาพบปะกันอีกครั้ง

พิมพ์ผิดจนได้ g#002