กระทู้ของชาวอสุรากับคำถามที่ว่า : ทำไมยังเล่นอสุรา

[Sweet_berry จ๊ะจ๋าเจ้าขา]

ขอตั้งในกระทู้คุยเรื่อยเปื่อยแล้วกัน
เป็นคำถามเบสิคที่ทุกครั้งเราเจอปัญหาน่าเบื่อหลายอย่างของเกมส์
บางคนบอกว่าจะเลิกเล่นมาสามปีแล้วแต่ยังคงเห็นอยุ่
บางคนโวยวายว่าเกมส์ปัญญาอ่อนไม่อยากเล่นแต่ยังเห็นมาโวยวายทุกครั้งที่อัพแพทใหม่
บางคนบอกว่าเลิกเล่นเกมส์ไปนานแล้ว แต่ยังคงติดตามบอร์ดเสมอ
หลายครั้งเรารู้สึกว่าเกมส์มันงี่เง่า มันน่าจะแบบนันนะ แบบนี้นิด
หลายครั้งเบื่อจนอยากเลิกเล่น แต่ก็ยังเล่นกันอยุ่
งั้นเรามาลองตอบคำถามจากใจเรากันว่า
Q : ทำไมยังเล่นอสุรา

[Sweet_berry จ๊ะจ๋าเจ้าขา]

A : ตอนแรกที่เข้าเกมส์อสุราได้ต้องบอกว่ามันป๊อบอัพเด้งมาจากเวบกระปุกเลยลองเล่น
เล่นสักพักก็เลิกแล้วก็พยายามไปเล่นเกมส์อื่นแต่เอคเฟคมันเยอะไปเลยลองกลับมาเล่นใหม่
จนมีเพื่อน บางคนคบมาตั้งแต่เล่นเกมส์แรกๆจนป่านนี้คุยกันได้ตั้งแต่เรื่องเกมส์ยันเรื่องแฟนพ่อกันเลย
เคยเลิกเล่นไหม เคยเลิกเล่นไปปีนึง เลิกแบบขายของหมดทุกอย่างเอาเป้นว่าขายจนซื้อโทรศัพท์ใหม่ได้ตลอดเลยช่วงนั้น 555 ละไว้ในฐานที่เข้าใจ
สุดท้ายโดนชวนเข้ากลุ่มเฟสบุ๊คของเกมส์อสุรา เจอเพื่อนเก่าๆ ได้บรรยากาศเก่าๆ สุดท้ายก็กลับมาเล่น
ถามว่าเกมส์นี้ดีไหม อย่างที่รุ้ๆก็งั้นๆ
ทีมงานไวมากเรื่องโปรโมชั่นเงินโซล
และหลายครั้งทีมงานแกล้งตายในคำถามพื้นฐาน 55
หลังจากนี้เป้นยังไงไม่รุ้แต่ก็ยังคงเล่นต่อไปถ้าไม่กระเทือนใจมากไปเราจะยังคงทนอยุ่และอยุ่ทนกับเกมส์นี้ต่อไป

[~:•<แมวปีศาจ>•:~]

หนูติดเกมส์
ไม่หรอก จริงๆ ก็เล่นแก้เซ็ง แก้เครียดแหละนะ แต่ว่าเกมอื่นมันไม่โดน เล่นได้ไม่นานก็เบื่อ
แต่เกมนี้มีอะไรให้ลุ้นอยู่บ่อยๆ มีความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงให้เราได้รับมือปรับตัวกันเรื่อยๆ
มันก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งนะ เพราะส่วนตัวก็ชอบความแปลกใหม่ และชอบที่จะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์
มันก็ทำให้ชีวิตจริงเราสามารถรับมือกับปัญหา และปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงต่างๆได้
แม้ใจเราจะไม่ชอบก็ตาม แต่มันก็ทำให้เรายังอยู่ในสังคมนั้นๆ ได้อย่างไม่เดือดร้อนอะไรมากมาย

ป.ล. ความผูกพันก็มีส่วนนะ เพราะส่วนตัวก็เล่นมาตั้งแต่เกมเริ่มการพัฒนาแรกๆเลย

[`the soldier.]

เจอในกระปุกเหมือนกันเกมนี้ ที่ยังเล่นอสุราน่าจะเพื่อนเก่าๆเข้าไปคุยกับเพื่อนซักส่วนใหญ่
ไม่ค่อยได้ทำตัวละครให้เทพขึ้นเลยเลิกเล่นไปก็เคยเลิกไปหลายเดือน แล้วก็กลับมาเพราะเล่นเกมอื่นๆไม่ค่อยเป็น
และก็ไม่มีเพื่อนก็เลยกลับมา ตอนนี้ก็เล่นไปเรื่อยๆแต่ไม่บ่อยอาทิตย์หนึ่งแทบไม่ได้เข้า
เข้าก็เข้าไปคุยกับเพื่อนเหมือนเดิมแต่ก็เวลบ้างทำไรบ้างเพราะเพื่อนจะชวนไป
และก็ที่เล่นก็ถ้าเกมมีไรใหม่ๆก็จะเข้าไปดูว่ามันเป็นยังไงและก็ปัญหาต่างๆที่น่ารอดูว่าจะแก้กันยังไง
และการปรับเปลี่ยนเกมจากแต่ก่อนจนถึงทุกวันนี้ว่ามันปรับไปเป็นแบบไหน
ถ้าเพื่อนไม่ชวนไม่มีอะไรให่ม่ๆมาก็นั่งเฉยๆคุยกับเพื่อนจนปิดเกม ที่ยังอยู่เพราะยังมีเพื่อน
แต่ถ้าไม่มีเพื่อนก็คงจะเลิกเล่น

[มะดุ๊ย']

ที่เล่นเพราะเพื่อนจริง ๆ
โดนเเฮคบ้าง เบื่อบ้าง เกียจเวล คิดจะเลิกหลายครั้ง
เเต่เหมือนเปนห้องเเชท มากกว่าเกม วันนึงขอให้ด้ออนมาคุย ก้ะพอ

[™۞۩•3•۩۞™]

มะรุ เล่นเกมอื่นมะเปน - -

[r3fd4rffff]

เกมอื่นแลค เล่นไม่ไหวคอมไม่ดี

[‘ ªмвινalεиτ.]

ก้เลิกมาเดือนนึง ถามว่าคิดถึงไหม
ก้คิดถึงเพื่อนๆมากกว่าถึงเกมส์จะไม่ดีัยังไง
แต่มันก้ทำให้เราพบกับคนที่ิคุยถูกคอ เ้ข้าใจกัน
แค่นี้ก้ถือว่าพอใจกับหลายๆปีที่ผ่านมาก้ OK 

[Chogie.z]

ที่เล่นเพราะเพื่อนจริง ๆ
โดนเเฮคบ้าง เบื่อบ้าง เกียจเวล คิดจะเลิกหลายครั้ง
เเต่เหมือนเปนห้องเเชท มากกว่าเกม วันนึงขอให้ด้ออนมาคุย ก้ะพอ

same nut 
+100000

[まよい ねこ]

รู้จักเกมนี้ครั้งแรกยังไง สารภาพว่าลืมไปแล้ว (อาจจะเกี่ยวกับเพื่อนที่ทะเลาะกันเลยลืม ไม่แน่ใจ)
แต่สมัครไว้ตั้งแต่ช่วงที่ยังไม่เล่นฟรี มาเล่นเอาจริงๆจำได้ว่าตอนก่อนวอลอค เบอเซิก เทร เข้าประมาณเดือนสองเดือน
เป็นเกมออนไลน์ที่ถูกใจมากๆเกมนึง เพราะทริคการเล่นเยอะจนไม่รู้จะเล่นอาชีพอะไรดี สนุกทุกอาชีพ

ขอเรียกช่วงนั้นว่ายุคกลางละกัน เซนไม่ค่อยมีคนเล่น ปืนจากการลาดตระเวนผมก็ยังไม่มี ไม่รู้ว่ามันมีอยู่ในเกมด้วย
ผมเล่นเซนสายระเบิด+กระบี่+ปืน ปืนมีไว้แค่เวลาเจอวุ้นเทพ แรร์มอนสเตอร์(กดสลับจับใส่กระสุน ยิงให้พรุนแม้จะมิส มันก็เดินติดเราแล้ว)
เก็บเลเวลด้วยซีโฟร์ ลากมอนมาวนๆเกือบสิบตัว ติดระเบิดไว้กะหินแร่ (ติดกะมอนได้กลับเมือง) กระบี่เอาไว้แทงตอนระเบิดหมด
ตอนนั้นยังมีสนามประลองวุ้นที่เดธ ตั๋วเข้าสนามเป็นของแรร์ไปแล้ว

พอเข้าช่วงยุคมืด ยุคที่เซนกำลังโหด คนเล่นกันทั้งเซิฟ ลานประลองเจอแต่เซน แมพเก็บเลเวลเจอแต่เซน
กิลด์วอร์ทั้งที มีแต่เซน ผมถึงขั้นสร้างกิลด์ที่มีแต่เซนจูเรี่ยน(20กว่านาย กับพระทั้งหมด)มาลองวอร์เล่นๆ แล้วก็แตกกระเจิงตามระเบียบ
ย้ำว่ามืดจริงๆ เพราะมักจะมาคู่กะวอลอคสายฝน(?) ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น วิหารเพลิง+วอลอคสาว เวลยาวๆทั้งวัน
กว่าจะผ่านยุคนี้ไปได้ก็ตอนทีมงานปรับปืน แต่ปรัับอะไรไม่ปรับ(เช่นลดดาเมจ ลดแม่นยำ หรือเพิ่มเกราะร้านของเซน แต่ลดป้องกันทั้งหมดลง)
ดันไปใส่ รีโหลด แล้วสายปืนที่ใช้วิธีลากกราดๆ คงไม่เท่าไร แต่สายเดินยิงสด 216 ลำบากจ้า ต้องเปลี่ยนไปเล่นสายยิงแรงกราด หรือผสมสายอื่น
โดยส่วนตัวผมไม่ลำบากอะไร เพราะใช้ระเบิดแสง+ระเบิดกระจายเก็บเลเวล ปืนไว้เก็บแต้ม(?) พึ่งพาบารมีวอลอคฝน ตัวเองปฐม+ปาแสงพอ
ถึงจุดๆนี้ ทหารหน้ามึนเกือบทุกคนที่ใช้ปืนมาตลอดจะออกมาโวย ผมก็ได้แต่ยืนมอง เล่นทหารมาก่อนพวกเค้าจะเล่นกัน จะเก็บเวลไปจุติกัน
ผมได้เลเวลประมาณ84ในตอนนั้นยัังไม่เดือดร้อนอะไร ก็แหงสิ ... ผมไม่ได้วอร์(ด้วยทหาร)

ผ่านพ้นยุคมืดไปได้ด้วยดี หลังทหารน้อยลงอย่างน่าใจหาย เกราะ อาวุธ ราคาตกฮวบฮาบ กำไรจากการขายเสนายกเซ็ตก่อนหน้านี้ก็คุ้มค่าไป

เข้าสู่ยุคหลงลืม เพื่อนพากลับไปเล่นนรกอีกรอบ เริ่มอยากอยู่นรกเพราะอะไรๆมันไม่แน่ไม่นอนดี เล่นเพื่อทดสอบ เพื่อเรียนรู้
ไอดีเซิฟหลักลืมพาส โดนแฮคแบบไม่รู้ตัวแต่ไม่ได้เอาของไป ผมก็นิ่งเฉย ... ก็ไม่รู้ว่าโดนเอาไปใช้อ่ะ - -
ตอนนั้นไอเท็มเซ็ตชุดใหม่กำลังมีการเสนอกัน ผมก็ไปนั่งดู เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่านั่งเช็คค่าป้องกัน ฯลฯ หลายชั่วโมง
ด้วยโรคว่างตอนไม่มีเรียนเลยพาลอยากจะลองบ้างอย่างแรง อยากเห็นสกิลใหม่ อยากลองคุณสมบัติไอเท็มใหม่
อย่างน้อยก็ไม่ให้รู้สึกเหมือน เซ็ตธรรมชาติ แพงแสนแพงในตอนนั้น แต่เลเวลน้อยใส่แล้วได้ผลน้อย เลเวลเยอะใส่ไม่คุ้ม
ก็เลยลองเซ็ตสำหรับคลาสหนึ่งทั้งหมดก่อน ตอนแรกๆไม่กล้าพิมพ์ข้อเสีย แต่รู้สึกว่าของแคสเตอร์มันด้อยกว่าอาชีพอื่น
ด้วยความที่อาชีัพแรกๆที่ผมเล่น คือวิซาร์ด กับเซน ก็เลยลองของไฟเตอร์กับแคสเตอร์ก่อน(อ่าว ... ทำไมลองไฟเตอร์? ผมก็ไม่รู้)
นั่นเป็นช่วงที่ละทิ้งเซิฟหลักอย่างเป็นทางการ อยากได้อะไรเราแจกหมด ไม่เว้นกระทั่งของกิจกรรมเก่าๆ
ยกเว้นปืน60กับของร้าน45เสนาเลือด เสนาแกร่งอย่างละชุด (เพราะเอาไว้เป็นที่ระทึก) แล้วก็พวกของที่มีชื่อเพื่อนๆ
แม้ในตอนนี้ของพวกนี้จะอยู่ในระดับที่ ไม่ได้ดีมากมายอะไร แต่รู้สึกว่าทำมาด้วยตัวเอง มันคุ้มค่าที่จะเอาไว้ดูแล้วสบายใจ

แล้วก็เข้าสู่ยุคเีรียน ไม่ได้เข้าเกม สถิตบอร์ดอย่างเดียว ... ตั้งใจไว้ว่าว่างจะเข้าเกมไปลองโน่นลองนี่ต่อ เิปิดเทอมใหญ่น่าจะว่างบ้าง
ลองเข้าเกมไปช่วงอัพเดทอะไรๆลงเซิฟหลักใหม่ๆ ลงแบทไปนั่งถาม ว่าปรับโน่นปรับนี่ถูกใจมั้ย เอฟเฟคแลครึเปล่าตอนวอร์(ก็ผมไม่มีเวลาลง)
โดยเทร ฉลากแดง ไม่ระบุกิลด์ฆ่าเอา หาว่าเป็นจีเอมปลอม .... ผู้เล่นปกติไม่มีสิทธิที่จะถามหรือ? เราห่วง เราอยากรู้เลยถาม
หลังจากนั้นเลยทำใจแล้ว - -+

แล้วตอนนี้ ยุคน้ำท่วม คิดถึงแมพฝนตกในอสุรา (เข้วี) ทำให้อยากกลับเข้าไปเล่น ไปยิงเข้ (เวลไม่อัพหรอก เกินมาเยอะขนาดนั้น แต่อยากยิง)

และแล้วก็ลืมจุดประสงค์ของกระทู้ .. แต่พิมพ์มาตั้งนานสรุปได้ว่า .... เพราะผูกพันกับเกมนี้จ้า ....

[`the soldier.]

มาช่วงนั้นเหมือนกันเลย 
ถ้าใครยังจำได้ว่าช่วงน้ันเซิฟพีเคยังไม่มีเลยด้วย และอีกอย่างหนึ่งที่น่าจะลืมกันไปแล้วหลายคนคือ
ที่ซื้อตั๋วทางการอะำไรซักอย่าง แล้วพอกดตกลงกับ เอนพีซี ก็จะแปลงเป็นวุ้นเข้าไปตีกัน คิดถึงตอนนู็นเหมือนกัน 

[T0Nz]

คงเพราะผูกพัน เล่นมันต้องแต่เปิดวุ้นสรรค์โอเพ่นเบต้าใหม่ ๆ  ร่วมแรงร่วมใจกับคนอื่น ๆ ช่วยกันหาวุ้นสามล้านอันไปยัดให้รถไฟ
ให้มันพาไปเปลี่ยนอาชีพ ขึ้นบทใหม่ก็มานั่งช่วยกันปลด หาน้ำมันดิบเอาไปขายให้ตานิคเอาไปชิงโชคดีเซลกับทหารหลังป้อม
ว่าง ๆ ก็ไปลานหลังป้อม เข้าไปจิ้มชาวบ้านเค้า ใครเป็นใครไม่รู้ สนุกดี   เล่นไฟเตอร์มีสกิลแทง โหดมากจริง ๆ
แล้วก็มีคลาสสองมา มาแค่เบลด วิ แอส เต็มเมืองไปหมดเลย แล้วก็มีเซิร์ฟพีเคเปิดขึ้นมา  จำได้ว่าพีเคบนหัวยังเป็นธงอยู่ 
ไล่บี้กันอย่างสนุกสนาน แจกโซลให้คนละแสนใครมีหลายไอดีก็โชคดีไป  ปั๊มกล่องพิศวง เปิดได้หมวกแมวเหมียว โคบาล
 หมูตาหวาน กุดเงิน ขายกันไม่ออก เพราะมีกันเยอะ แล้วก็เลิกเล่นไปพักใหญ่ ๆ กลับมาอีกที เข้าสู่ยุคคอมมิวนิส ทหารปกครองเมือง 
ทหารเทพ ยิงกันสนุกสนาน มีวีรกรรมยิงสนับสนุนแจ็คหมดไปสิบล้าน ใครก็ไม่รู้ จำไม่ได้ แล้วก็โดนปรับรีโหลดเข้ามา  จากทหาร
ที่ผุดเป็นดอกเห็ดกลายเป็นทหารใกล้จะสูญพันธุ์ ไม่รู้ว่าช่้วงใหนที่เริ่มเอาระบบตีบวกเข้ามา แล้วให้มีเสนอคำ ไอ่เราก็เสนอไปว่าตอน
ตีติดให้ร้อง"แหล่มเลยเพ่" ตีแหกให้ร้อง"ซวยแล้วเพ่" ปรากฏว่าคนโหวต 2 อันนี้เยอะ ก็ได้ไปเต็ม ๆ ตอนหลังทีมงานตัดคำว่าเพ่ออก
เหลือแค่แหล่มเลย กับซวยแล้ว เหลืออย่างที่เห็นในวันนี้ แล้วก็เลิกเล่นไปอีกรอบ ความจำก็ปะติดปะต่อไม่ค่อยได้ กลับมาเล่นใหม่
ที่นี้คลาสสองมากันครบแล้ว เริ่มมีการปรับสกิลยกใหญ่ รีกันตาเหลือก เล่นอีกก็เลิกอีก ติดเกมนอก แล้วก็กลับมาเล่นใหม่ ที่นี้มีเซิร์ฟ
วุ้นสวรรค์2 แล้วเปลี่ยนเป็นดาวดึงส์ เราก็เข้าไปเล่นอีก ชอบของใหม่ คนกำลังเยอะ อบอุ่นดี เวลไปซัก 67 ปรากฏว่าโดนโกลบ้อล
เควสอีกแล้ว ให้ไปหาของปลด  เราก็ไปนั่งขุดแตงกวา(?)ช่วยกันส่ง  วันนึงขุดไป 2 หมื่นกว่าอัน ทำไปได้ - -  เล่นไปจนมันปลด
ทุกอย่างหมดแล้ว  ทีนี้เซิร์ฟอวตารตามมาติดๆ เลือดเห่อของใหม่เริ่มกระตุ้น ใ้ห้เข้าไปลอง ตอนแรกล็อคเวลไว้ 40 แล้วก็ปลด แล้วก็
ล็อคเวลไว้ 60 แล้วก็มีโกลบ้อลเควสอีก ทำไปอาทิตย์นึงแล้วก็เลิก  เลิกเพราะขี้เกียจแย่งวุ้นอวตาร เดินอยู่เฉย ๆ ก็มีคนมาเป่าหัวแล้ว
แล้วก็เลิกเล่นไปพักใหญ่ ๆ (อีกแล้ว) เซิร์ฟเฟสบุ๊คก็เปิดโคลสเบต้า เข้าไปเล่นกันใหญ่ แรกๆก็ลำบากหน่อย หลังๆสบายละ จีเอ็มเข้ามา
แจกของทุกคืน ตั้งเป็นร้อยเอ็ม ของแรร์เต็มเซิร์ฟ นั่งเมาท์กันสบาย แล้วก็โอเพ่น คนเหลือไม่ถึงร้อย เล่นกันทุลักทุเล พอมีของโซล
ประทังชีวิต  เก็บเวลกันเป็นบ้าเป็นหลัง แค่เอาตันไว้ก่อน แล้วก็เลิกเล่นอีกรอบ ที่นี้ยาวเลย    บอร์ดก็เล่นมา 3 บอร์ดละ
รู้สึกผูกพันกับเกม ถึงเราก็ไม่เทพเท่าคนอื่น เราเล่นเพราะมีเพื่อนก็เป็นความสุขในยามว่างแล้ว  เกมมันก็มีอยู่แค่นี้ ไม่ต้องไปไขว่คว้า
อะไรมาก  สังคมอบอุ่น ถึงบางทีจะมีดราม่าเป็นสีสันก็ตามที อย่างน้อยก็มีอะไรแปลกใหม่เรื่อย ๆ

ออกทะเลมาเยอะเลยนะเนี่ย 

[มะดุ๊ย']

^
เเบบนั้นเรย มะก่อนเดินไปเดธได้ นี้เเม่งโคตรไกล ฮ่าๆๆ

[MC!!โก้]

ผูกพัน จะว่ายังไงดีหล่ะ รักเกมส์นี้มากๆมั้งครับ 

[LLอUหื่u.]

เล่นตั้งกะมันเก็บตังค์เลยอะ

ช่วงนั้น เล่นแล้วสมัครไอดีใหม่ไปเรื่อยๆ  เพราะว่า ถ้าใส่ชื่อเพื่อน แล้ว มันจะได้เล่นต่ออีก 7 วัน

ช่วงนั้น    เล่น แล้วก็เลิก มาอีกที ก็ เล่นฟรีซะละ  ก็เล่นไปเรื่อยๆ     ก็มีเพื่อน เวลก็ ยังเปลี่ยนไม่ได้   

  คิดถึงเพื่อน      แต่ตอนนี้เลิกเล่นละ

ที่  รู้ๆเลยว่าทำไมเกมส์นี้ถึง ยังมีคนเล่นอยู่ เพราะว่ามันเป้น เกมส์ที่ทำให้เรา ต้องคิดถึงเพื่อน(ในเกมส์) ทุกครั้งที่เราไม่ได้เ  ล่น