ปฐมบท "บทแห่งการกำเนิดสงคราม"
ท้องฟ้ายามรัตติกาลมันช่างมือมิด แต่พื้นแผ่นดินข้างล่างกับแดงฉานไปด้วยเลือด ทั้งซากศพเก่าและซากศพใหม่ ดูแล้วช่างน่าเศร้านัก
อันเกิดมาจากมหาสงคราม ระหว่างเทวีแห่งความมึดและความตาย "อาทรัม" กับ เทพมารดาแห่งแสงสว่าง "เทวีลูซิส"
เทวีอาทรัม มีกำลังพล คือ เผ่าพันธ์ที่แข็งแกร่ง ดุร้าย กระหายสงคราม เป็นที่สุด คือ เผ่าพันธ์ ซอร์เรียน
เทวีลูซิส มีกำลังพล คือ พันธมิตรแห่งแสง ได้แก่ มนุษย์ เอลฟ์ ก๊อบบลิน คนแคระ และชาวสมิง
สงครามนี้เกิดมาจาก เทวีอาทรัมได้ปลุกระดมเหล่าซอร์เรียน ว่าเผ่าพันธ์ซอร์เรียนสืบเชื้อสายมาจากเหล่ามังกร ที่เคยปกครองโลกมาก่อน และใช้ความเชื่อนั้นและอ้างสิทธิในการรุกรานและบุกยึดครองดินแดนอื่น
เหล่าพันธมิตรแห่งแสง แม้มีกำลังพลมากกว่าซอร์เรียน แต่ก็หาได้เปรียบไม่ เพราะซอร์เรียนแข็งแกร่งมากกว่าที่คิด เหล่าพันธมิตรแห่งแสงได้ล้มตายไปเป้นจำนวนมาก จนเกือบจะถึงวาระสุดท้ายของพันธมิตรแห่งแสง
เทวีลูซิส ได้ใช้พลังเกือบทั้งหมด สร้างดาบแห่งแสงขึ้นมา ฟาดฟันใส่ เทวีอาทรัม จนได้รับบาดเจ็บสาหัส และเทวีลูซิสยังใช้กำลังเฮือกสุดท้าย ฟันลงไปที่แผ่นดิน ทำให้แผ่นดินที่กว้างใหญ่แยกออกเป็น 2 ส่วน ให้เหล่าซอร์เรียนได้อยู่แผ่นดินทางเหนือ และเหล่าพันธมิตรแห่งแสงได้อยู่ที่แผ่นดินทางใต้ แล้วเทวีลูซิสก็ได้เอาดาบแห่งแสงปักลงไปที่กลางมหาสมุทร ทำให้เกิดมหาน้ำวนที่ใหญ่ที่สุดกั้น 2แผ่นดินนี้ไว้ ไม่ให้เหล่าซอร์เรียนมารุกรานได้อีกต่อไป
และเทวีอาทรัมที่โดนเทวีลูซิสฟันด้วยดาบแห่งแสง ได้เอยวาจาด้วยเสียงอันดังก้องไปทั่วว่า " สักวันข้าจะกลับมาทำลายล้างพวกพันธมิตรแห่งแสงให้สิ้น " และยังพูดทิ้งท้ายไว้เป็นเหมือนคำพยากรณ์ว่า "วันใดที่แผ่นดินทั้ง 2สั่นสะเทีอนเลื่อนลั่น วันใดที่ฝนตกเป็นสายเลือด วันใดที่คนตายกลับฟื้นคืน และวันใดที่กลางวันไร้แสงสว่างตกอยู่ในความมึดมิด วันนั้นข้าจะกลับมาอีกครั้ง " พอเทวีอาทรัมพูดจบก็ได้สลายตัวไป
และมหาสงคราม ก็จบลงตรงนี้
ซอร์เรียนก็ไม่สามารถที่จะรุกรานได้อีก
เอลฟ์ที่เหลือคนไม่ถึงพันก็ได้รวมตัวและไปอาศัยอยู่ที่ใจกลางป่าลึก ของGrand Forest และก็ไม่มีใครได้ข่าวจากพวกเอลฟ์อีกเลยนับแต่นั้นมา
ก๊อบบรินและคนแคระ ก็เหลือคนแค่ไม่กี่ร้อย ก็ได้อาศัยตามเมืองต่างๆของมนุษย์ และทำงานให้กับมนุษย์ คนแคระที่มีฝีมือในการสร้างอาวุธและเกราะ ก็ทำงานโดยการเป็นช่าง ตีดาบตีเกราะ ขายตามเมือต่างๆ ก๊อบบลินก็เปิดร้านขายของและทำงานเกี่ยวกับส่งสินค้า
ชาวสมิง เหลือคนเป็นหมื่น เลยขอแยกตัวไปอาศัยที่เมืองวิลเดอวู๊ดและกลางป่าในแถบเมืองวิลเดอวู๊ด
มนุษย์ เหลือคนเยอะที่สุด เลยแยกย้ายกันไปสร้างเมืองต่างๆ และพยายามฝึกฝนฝีมือและพัฒนาอาวุธและกำลังพล
ส่วนเทวีลูซิส หลังจากการที่ช่วยเหล่าพันธมิตรแห่งแสงทำให้พลังแห่งแสงหายไปหมด เทวีลูซิสก็ได้กลับไปยังสวรรค์ และไม่ลงมาอีกเลย
เวลาผ่านไปจาก 10ปี เป็น 100ปี จากมหาสงครามกลายเป็นประวัติศาตร์ เล่าต่อๆไปกลายเป็นเรื่องเล่า และกลายเป็นนิทานไปในที่สุด..........
แต่อีกไม่ช้า เรื่องเล่า และนิทานเรื่องนี้ กำลังจะกลับมาอีกครั้ง มหาสงครามก็จะกลับมาอีก แล้วคราวนี้ฝ่ายไหนจะชนะ.....................
เนื้อเรื่องและรายละเอียดบางส่วนเราได้อ้างอิงมาจากPJ1.นะ แล้วเอามาแต่งแต้มลงไปอีกอะ อีกอย่างเราได้PMไปขออนุญาตจากท่านNizeแล้ว^^ว่าให้เขียนได้เฉพาะในบอร์ดให้คนในบอร์ดได้อ่านกัน
ขออนุญาตยืมแผนที่ขอทางทีมงานมาผูกเรื่องหน่อยนะ^/\^
