บทที่7 อดีตแห่งความสยองขวัญในวันที่แสนร้ายของคูด
ภาพที่ทุกคนเห็นตรงหน้าคือทหารไล่ฆ่าประชาชน
"กริ้สสสสสสสสสสสสสส"ชาวบ้าน10คนร้องเพราะโดนยิงปืน สภาพที่เห็นผู้บ้านคือ สมองไหล ไส้ทะลัก พื้นมีแต่เลือด ตับไตไส้พุ่งกระเซ็นไปทั่ว(นิยายช้านจะสยองขวัญละ- -)และมีทหารคนหนึ่งพลาดเผ้าไปยิงทหารอีกคน
สภาพที่เหงคือคนที่โดนยิง(ทหาร)กลายเป็นปีศาจใช่แล้วทหารทุกคนเปนปีศาจ"อ้ากกกกกกกกกกกก กริ้สสสสสสสสสสสสส"ตับ ไต ไส้พุ่งของชาวบ้านทะลัก"ไม่นะ"คูดพูด"แงๆ"เด็กก็ถูกข้าหมู่บ้าน
เต็มไปด้วยไส้ หัว ขา แขน ตับไตไส้พุง สมอง กระดูก เต็มไปหมด ความสยองขวัญทำให้ทุกคนที่มองอ้วก"ทำไมๆ"คูดพูดพลางกุมหัวตนเอง"อา้กกกกกกกก"บ้านสวยๆงามๆเต็มไปด้วยสีเลือดกระจกแตก
เลือดกระเซ็นเต็มบ้านหลังคามีไส้ย้อยๆลงมา"อ้วกกกกก"เจนนี่อ้วกและทุกคนเหมือนกัน"ม่ายยยยยยยยยยยยยย"ชาวบ้านโโนฆ่าหมดในสภาพหมู่บ้านคือ
ต้นไม้สีแดงแปร๊ดด้านบนไส้สมอง ตับไตไส้พุงอวัยวะภายในเต็มไปหมดที่ไหลย้อยไปหมด"อุแว้ ๆ"มีเสียงเด็กทารก"ตัวฉันตอนเด็ก"คูดพูด"หา"ทุกคนตกใจคูดและพ่อแม่พี่น้องรอดมาได้ พ่อเป็นเบลดมาสเตอร์
ใช้แล้วพ่อของคูดคือ'ไซเฟอร์'แม่ของคูดคือ'คากิ'นักดาบที่อยู่กับไซเฟอร์พี่ชายของคูดคือ'อังเดร'พี่สาวของคูดคือ'ลิเดีย'มิน่าล่ะครอบครัวของคูดทุกคนได้ใหญ่กันหมดเพราะรอดจากที่นี่นี่เอง"เลวจริงๆ"เจนนี่พูด
"แล้วทำไมเราไม่กลับไปปัจจุบันล่ะ"โยฮานพูด"อ้ะ!!"รานิเอลฟ์ตะโกน"มีอะไรหรอ"เจนีน่บอก"อยู่ในอดีตแต่จับต้นไม้ได้"รานิเอลฟ์บอก"จริงด้วย"คูดพูด"สงสัยว่าเราต้องอยู่ที่นี่"คูดพูด"แบบเช่านะ- -"โยฮานบอก
ติดตามตอนต่อไป(บอกว่าแหลกแล้วงิ- -)
รู้สึกอยากอ้วกแฮะ
ไม่ค่อยสยองเท่าไร เหมือนอ่านนิยายฆาตกรรมมากกว่า
นี้แม่คุณ ดีนะ ที่ยังเป็นมือใหม่ เราก็จะไม่ว่าอะไรมาก
นิยายของตัวเองเนี้ยนะ อย่างกับ "พรรณนาโวหาร" เลย
