'Gold Cown' อภินิหารมงกุฎทองคำ

[เอิร์ธคุงขอรับกระผม]

งั้นก็รีบๆเขียนต่อซะ เร็วๆเลยจะได้ศึกษานิสัยตัวละครต่อ

555 คนยังอ่านไม่ครบเลย -3- (อ้างเพื่ออู้)

เหลือแต่ผู้ชาย =A= อ๊ากกก คิดไม่ออก - -

คิดเปิดตัวยังไงดีหว่า ฆ่าข่มขืน...ดีมั้ย 

บ้าเสียของ....ข่มขืนแล้วฆ่าดิ ล้อเล่น

[¥ ňøø ñäñ ¥]

แนนไม่ขอเลือกได้ไหม เพราะชอบหมดทุกตัว ><

เพราะว่าทุกตัวน่ารัก และ ก็เก่งกันคนละแบบค้า ^^

เหตุผล รับกันได้ใช่ไหมนิ -*-

[-ChiVas-]

เอาเป็นว่าคนอ่านครบแล้ว (รึเปล่า)

พี่เลือกตัวละครที่โมเอะที่สุดละกัน เอ่อ โอเอซิส เพราะ มีปีก 

[•♫•и๐๐и•♫•]

บ้าเสียของ....ข่มขืนแล้วฆ่าดิ ล้อเล่น

-.-  เอาจริงๆซะนี่ 555

แนนไม่ขอเลือกได้ไหม เพราะชอบหมดทุกตัว ><

เพราะว่าทุกตัวน่ารัก และ ก็เก่งกันคนละแบบค้า ^^

เหตุผล รับกันได้ใช่ไหมนิ -*-

ได้จร้า โดนใจดีมาก

เอาเป็นว่าคนอ่านครบแล้ว (รึเปล่า)

พี่เลือกตัวละครที่โมเอะที่สุดละกัน เอ่อ โอเอซิส เพราะ มีปีก 

555 ถ้าเห็นรูปคงจะเลือกโซล... เหอๆ เพราะแท้จริงไอซิสโหดที่สุด -0-



บทต่อไปอาจจะอัพพรุ่งนี้นะคะ ^O^ (อาจจะนะ)

[● ɪииocєит]

แวะมาทักทายในรอบศตวรรษจ้า (ไม่รู้จะไปแวะกระทู้ไหน ขอมากระทู้นี้ละกัน = =;)

แต่งเก่งขึ้นนะเนี้ยแนท >w< b

บทล่าสุดใช่ตัวของเค้าป่ะ ?

  //me โดนกระทื้บ (ชื่อมีอยู่โต้ง ๆ =[]=)

เค้าลืมไปแล้วละ ตัวของเค้ามันเป็นยังไง = =

ส่วนตัวก็ชอบทุกคนแหละ เหตุผล คงเพราะเป็นเพื่อนกันน่ะ =w= b

จะแวะมาซุ่มอ่านบ่อย ๆ นะเออ

  //me โดนถีบส่ง

[ukinari00]

ดีครับ สนุกดีครับ ผมซุ่มอ่าน นานๆ จะตอบ เพราะไม่มีใครตอบผมเลย -3-
มั้ง!
//me โดนลากออกไป

[เอิร์ธคุงขอรับกระผม]

มีบุุคคลที่สูญหายหลายคนเลย

[ukinari00]

อิอิ  ผมหายไปพักนึงนิ

[Gheglex Phantom of eagle.]

ใครมั่งหว่า
ปล.อ่านเรื่อยๆเน้อ มาซุ่มเหมียนกาน อิอิ

[● ɪииocєит]

มีบุุคคลที่สูญหายหลายคนเลย

อร๊าง เค้ายังไม่สูญหายนะ ! =[]=

[เอิร์ธคุงขอรับกระผม]

มีบุุคคลที่สูญหายหลายคนเลย

อร๊าง เค้ายังไม่สูญหายนะ ! =[]=

อ้าวอาเจ๊เตี้ยแบนนี้เอง

[-ChiVas-]

เอ่อ เตี้ย แว่น แบน ซึน ครบมั้ยเอิร์ธ

ถ้าครบนี่เจ๋งเลย   

[¥ ňøø ñäñ ¥]

มีบุุคคลที่สูญหายหลายคนเลย

อร๊าง เค้ายังไม่สูญหายนะ ! =[]=

เค้าก็ยังไม่สูญหายซะหน่อย = =!!!!

[•♫•и๐๐и•♫•]

เปิดตัว เดธ เดอะคิด นักรบพลังวิญญาณ

ณ อาณาจักร อัลเบอร์แกรนที่แสนร่มรื่น ผู้คนมากมายต่างทำหน้าที่จับจ่ายซื้อของของตนตามหน้าที่ ณ เมืองที่เป็นศูนย์รวมแหล่งการค้าที่ใหญ่ที่สุดในทวีปสีเขียว

พ่อค้าแม่ค้ามากมายจากทั้งในและต่างแดนต่างนำสินค้าของตนมาเรียงรายไว้เบื้องหน้า ทั้งของมีมาตรฐาน ไม่มีมาตรฐาน... ของอร่อย ของไม่อร่อย ของดี ของไม่ดี ของถูกกฎหมาย...และผิดกฎหมาย...

“เร่เข้ามา เร่เข้ามาจร้า สินค้าดีๆ ราคาถูกๆ และได้มาตรฐานทางนี้มี ทางนี้มีจร้า~!!” เสียงแหลมเล็กที่ฟังแล้วแก้วหูแทบแตกของแม่ค้าชราดังก้องกังวานทั่วละแวกการค้าที่ติดกับท่าเรือใหญ่แห่งเมืองอัลเบอร์แกรน

ซึ่งเมื่อหลายคนได้ฟังน้ำเสียงนั้นอาจจะคิดว่าเป็นน้ำเสียงของสาวน้อยหน้าใสที่น้ำเสียงนั้นทรยศหน้าตา...

“มีอะไรแนะนำบ้างจ๊ะสาวน้อย” ชายหนุ่มผู้มาเยือนในฐานะลูกค้าขาประจำเปล่งวาจาแก่ผู้ขายสินค้าด้วยทีท่ายียวน

“แหม~ ไอเจ้าคิด พูดยอข้าอยู่เรื่อย ข้าอายุปูนนี้แล้วเจ้ายังกล้ามาล้อเล่นกับข้าเหมือนสมัยสาวๆ เจ้านี่มันแก่แดดจริงๆ” หญิงชราแผดเสียงลั่น ทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงจากชายหนุ่มผมดำขลับขาวกับชุดทักษิโด้สีดำ มีกระดุมรูปกะโหลกที่ปกเสื้อสองข้างเป็นเอกลักษณ์ที่คุ้นเคย

“เอาน่าๆ ก็ข้าเคยชินกับท่านเมื่อสิบปีก่อนมากกว่านี่นา ว่าแต่วันนี้ท่านมีอะไรใหม่ๆหรือเปล่า” คิด หรือเดธ เดอะคิด ถามหญิงชราอย่างไม่สนใจคำพูดของเธอด้วยความเคยชิน

“อะไรใหม่ๆรึ...อืม...จะว่าไปวันนี้ข้าเพิ่งได้สินค้าจากพ่อค้าแถบมิฮาวิวมา เจ้ารู้ไหมคิด พ่อค้าคนนี้กว่าจะนำสินค้าออกมาส่งครั้งหนึ่ง จะต้องใช้เวลาในการหาสินค้าอยู่เป็นเวลานาน เพราะเมืองมิฮาวิวใช่จะดีแค่ด้านเดียวเหมือนกันนะ...” พูดจบหญิงชราก็หยิบสิ่งของบางอย่างจากกระเป๋าเป้สีดำคู่ใจของตนออกมา...

บนฝ่ามือของเธอเป็นสิ่งของบางอย่างที่ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าคืออะไร ซึ่งถูกบรรจุไว้ในกล่องเหล็กใบเล็กสีแดงเพลิง และดูเหมือนว่าจะไม่สามารถเปิดได้ง่ายๆแน่

“นี่อะไร” คำพูดแรกที่ออกจากปากลูกค้าขาประจำอย่างคิด ทำให้หญิงชราเผยรอยยิ้มที่เปี่ยมล้นไปด้วยเลศนัยออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“สิ่งที่จะทำให้เจ้าสมหวัง...เจ้ากำลังจะไปที่เมนโดเรียไม่ใช่รึคิด เอากล่องนี้ติดตัวเจ้าไป วันนี้พรุ่งนี้ เจ้ายังเปิดมันไม่ได้...แต่ซักวันเจ้าจะเปิดมันได้แน่นอน...ไม่นานเกินรอคิด ไม่นานเกินรอ” หญิงชรากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วรับรู้ได้ถึงความน่าสยดสยอง พลางยื่นกล่องในมือให้กับชายหนุ่มตรงหน้า

“...ใช่ ข้าจะต้องไปที่เมนโดเรีย แต่เจ้ากล่องนี้มันมีประโยชน์ยังไง วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายที่ข้าได้มาที่นี่ และอีกไม่รู้นานเท่าไรข้าถึงจะได้มาที่นี่อีก ข้าอยากได้สินค้าที่ดีๆสักสองสามชิ้น ไม่ใช่กล่องเหล็กธรรมดาๆนี่” คิดบ่นอย่างเซ็งๆทันทีที่รับกล่องเหล็กสีแดงเพลิงจากมือหญิงชราและพลิกไปพริกมาเหมือนหาอะไรบางอย่าง

“...เจ้าเอาไปเถอะ ถือว่าเป็นของขวัญวันจากลาก็แล้วกัน ข้าเชื่อว่าสักวันเจ้าจะเข้าใจกล่องใบนั้น แค่เจ้านำมันติดตัวไปด้วยก็เกินพอ... เอาล่ะเรื่องกล่องใบนั้นเจ้าเก็บไว้ก่อน ตอนนี้ข้าสินค้าแนะนำให้ตั้งมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเข็มกลัดเพิ่มพลังวิญญาณ

กระเป๋าเดินทางซูม่า กระเป๋าเอนกประสงค์ แหวนพรางตัว กำไลอัญเชิญ สมุดเวทย์โบราญ หมวกกบสร้างสรรค์ ผงอำพราง ลูกแก้วดราก้อน เครื่องกลสมองกลวง ต่างหูมายา แล้วก็ยังมี..”  ไม่ทันทีหญิงชราจะได้พูดประโยคต่อๆไป ชายหนุ่มที่ยืนอ้ำอึ้งกับรายการสินค้าที่ไม่คุ้นหูอยู่สักพัก ก็ส่งเสียงสอดแทรกเข้ากลางคัน

“เดี๋ยวๆๆๆๆ ท่านจะให้ข้าแบกของทั้งหมดไปเหมือนย้ายบ้านหรือไง ข้าต้องการแค่ไม่กี่ชิ้นเองนะแต่ของที่ท่านจับออกมานี่มัน...” คิดพูดขึ้นด้วยความงุนงวยโดยฉับพลันที่กำลังคิดคำพูดหญิงชราก็แรกขึ้นอีกครั้ง

“ไม่เป็นไรหรอกคิด กระเป๋าเดินทางซูม่าที่ข้าจะให้เจ้าพร้อมของหลายๆอย่างนั้นล้วนมีประโยชน์และหน้าที่แตกต่างกัน เจ้าไม่ต้องกังวลว่าจะหนักกับสิ่งของมากมาย เพราะกระเป๋าเดินทางซูม่า สามารถใส่ของได้หลายชิ้นหลายขนาดและหลายกิโล เพราะฉะนั้นไม่ว่าเจ้าจะเอาอะไรใส่ก็จะเบาเหมือนไม่มีอะไรใส่ ไม่ว่าของจะใหญ่จะเยอะแค่ใหม่ก็ใส่ได้ไม่มีปัญหาเลยล่ะ

ส่วนของชิ้นอื่นๆที่ข้าสารทยายเข้าเจ้าฟังมานั้นยังไม่ถึงครึ่งกับของที่ข้าจะให้ (แอบยัดใส่กระเป๋าครบทุกชิ้นแล้วเรียบร้อย) โดยทุกอย่างที่ข้ามอบให้เจ้า ไม่ได้ให้แค่เจ้าใช้ ของทุกชิ้นจะเลือกนายของมันเอง เมื่อเจ้าไปถึงที่เมนโดเรีย เจ้าจะมีเพื่อนร่วมทีม แล้วคนพวกนั้นจะเป็นเจ้าของสิ่งต่างๆในกระเป๋า

แต่ก็แล้วแต่ว่าสิ่งของนั้นๆจะเลือกใคร อะไรใช้ยังไง ผู้ที่เป็นเจ้าของจะเรียนรู้เอง ไม่ว่าของจะเยอะหรือน้อยแค่ไหน เจ้าก็ไม่ต้องคิดมาก (เพราะมันมากจริงๆ) เพราะยังไงซะมันก็ไม่ลำบากเจ้าแน่นอน เมื่อของหมดกระเป๋า กระเป๋าก็จะบอกกับเจ้าว่ากระเป๋าไม่มีอะไรเหลือแล้ว แต่ถ้ามีก็เป็นปกติ กระเป๋านี้จะไม่เป็นที่สะดุดตาใคร จะเก็บพลังวิญญาณได้แนบเนียน ไม่ว่าอะไรก็ตรวจจับไม่ได้ว่ามีอะไรในกระเป๋า

ว่ามีของอะไรในกระเป๋า หากไม่ใช่เจ้าหรือบุคคลที่เป็นเจ้าของสิ่งของเปิดกระเป๋าจะว่างเปล่า เจ้าไม่ต้องห่วงว่าถ้ากระเป๋าหายจะเสียของทั้งหมด เพราะกระเป๋าจะไม่มีวันหาย ส่วนเพราะอะไร และอะไรที่เกี่ยวกับมันในส่วนที่เหลือบ้างเจ้าจะเรียนรู้ด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้น ข้าคิดว่า ข้าคงหมดหน้าที่แล้ว...”

เมื่อสิ้นคำบรรยายที่แสนจะยาวเหยียดของหญิงชรา ก็เกิดควันสีขาวปริศนาขึ้นโดยฉับพลัน ทำให้คิดที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้แต่อ้ำอึ้งทำอะไรไม่ถูกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เข้ารู้แค่ว่า หญิงชราคนนั้นไม่ใช่คนที่เคยรู้จักมาตั้งแต่เด็ก เข้ารู้แค่ว่า ของหลายๆอย่างในกระเป๋าเดินทางซูม่าของเขาจะเลือกเจ้าของของมันเองโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ว่าของในนี้มีอะไรบ้าง

แต่ไม่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นชั่วครู่จะทำให้เขางุนงงเพียงใด แต่ก็ไม่สามารถทำให้เขาเสียความมั่นใจในสิ่งที่เขากำลังจะทำต่อไปนี้ด้วยความมั่นใจได้

เขาจะต้องไปที่เมนโดเรีย...


คำถามข้อที่ 5
ถ้าเลือกได้อยากได้อะไรจากรายการสินค้านั้น? (อ่านชื่อดูน่าจะรู้ว่าใช้ทำอะไร - - ไม่รู้ถามได้นะ -0-)

แวะมาทักทายในรอบศตวรรษจ้า (ไม่รู้จะไปแวะกระทู้ไหน ขอมากระทู้นี้ละกัน = =;)

แต่งเก่งขึ้นนะเนี้ยแนท >w< b

บทล่าสุดใช่ตัวของเค้าป่ะ ?

  //me โดนกระทื้บ (ชื่อมีอยู่โต้ง ๆ =[]=)

เค้าลืมไปแล้วละ ตัวของเค้ามันเป็นยังไง = =

ส่วนตัวก็ชอบทุกคนแหละ เหตุผล คงเพราะเป็นเพื่อนกันน่ะ =w= b

จะแวะมาซุ่มอ่านบ่อย ๆ นะเออ

  //me โดนถีบส่ง

อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่มาเลยจร้า (ขอบคุณสำหรับคำชม แต่เค้ายังรู้สึกเหมือนปกติอยู่เลยนะ

เหมือนไม่ได้พัฒนาเลยด้วยซ้ำ - -)

ดีครับ สนุกดีครับ ผมซุ่มอ่าน นานๆ จะตอบ เพราะไม่มีใครตอบผมเลย -3-
มั้ง!
//me โดนลากออกไป

ขอบคุณค่ะ อย่างน้อยก็ยังมีคนเข้าอ่าน  มีอะไรก็เม้นๆไว้อยากคุยก็คุยกับพวกเราชาวฟิกเก่าได้ค่ะ

มีบุุคคลที่สูญหายหลายคนเลย

โดยเฉพาะบุคคลสำคัญสามสี่คน...

ใครมั่งหว่า
ปล.อ่านเรื่อยๆเน้อ มาซุ่มเหมียนกาน อิอิ

ขอบคุณที่ยังอ่านจร้า



เอาล่ะบทเปิดตัวละครชายตัวแรก ไม่รู้จะเปิดตัวและฝากของที่ใครก็เลยเลือกตัวคิด(เอิร์ธ)

เพราะรู้สึกว่าสมควรที่สุด (ยังไง) ไม่ว่ายังไงก็เรื่องนี้ไม่ทิ้งแน่นอน

เพราะเป็นเรื่องแรกในฟิก และท่านเกิ้ลก็ได้สอนมามากพอแล้ว

อยากจะลองแต่งให้จบสักเรื่องเป็นอย่างน้อยเรื่องนี้ต้องจบให้ได้

ใครมีคำติ-ชมยังไงก็บอกได้เน้อรับฟังทุกคำ สุดท้ายก็ขอบคุณที่อ่านนะทุกคนไม่ว่าจะซุ่มหรือไม่ซุ่มก็ดีกว่าไม่อ่านเลย

อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจให้ได้ ออ..อย่าลืมนะ ถ้าอยากคยก็คุยได้ตามสบายเพราะเคยบอกไว้แล้ว

แล้วก็ตามที่เพชรว่า "ไม่รู้จะไปบอร์ดไหน" ทำให้รับรู้ว่าชาวฟิกหมดทางไป - -

อยากคุยอะไรก็เชิญได้จร้า (จะคุยเหมือนกัน -0-)

[เอิร์ธคุงขอรับกระผม]

แหวนพรางตัว  คงรู้นะว่าเราจะใช้ทำอะไร*-* หึหึหึ