♥ บทที่ 6 ♥
“ ฉันไม่ใช่คนขับรถของเธอนะ ยัยหนูใหญ่” เรนส์เวิร์ธ พูดด้วยสีหน้า เอิ่ม..
เสียงตวาดสะกิดหูฉันให้หันไปมอง
เอ๊ะ เดี๋ยวนะ น่ะ..หนูใหญ่เรอะ !!!
“ ฉันชื่อหนูเล็กนะเฟ้ย ไม่ใช่หนูใหญ่บ้าบออะไรนั่นซะหน่อย อีตาบ้า”
“ อ้าวหรอ พอดีฉันความจำไม่ค่อยดีน่ะ ^^ ”
ความจำไม่ดีหรือสมองหาเรื่องฟะ!
“ โอ๊ย นี่ทั้ง2ยังทะเลาะไม่เลิกอีกหรอเนี่ย” ยัยลอตตี้เดินบ่นมาแต่ไกล
“ก็หมอนี่มันกวนฉันนี่น่า!!” หน็อยๆ สุภาพบุรุษที่ไหนเค้าทำกันสุภาพสตรีผู้บอบบางแบบนี้ ฮะ !?
“ นี่.. ชาลอต ถ้าเธอเชื่อยัยหนูจิ๋วนี่ เธอต้องบ้าแน่นอน” เรนส์เวิร์ธพูด
“ อ๊ายย ชื่อฉันคือหนูเล็กนะยะ !!”
ตกลงว่าตูมีกี่ชื่อฟะเนี้ยย เยอะเหลือเกิน บร๊ะเจ้า ;A;
“ เออๆๆ ฉันจะคิดซะว่าไปรับไปส่งยัยสมาชิกใหม่ในวงแล้วกัน ฮึ”
“ หรอ ฉันเต็มใจอยู่ร่วมวงเดียวกับนายตายแหละย่ะ ”
( +-_-) (-_-+ ) ชิ้งงงง
เรา2คนจ้องกันอย่างเอาเป็นเอาตาย แน่ล่ะ หมอนี่มันพวกหัวสูงไม่ยอมใครนี่ มีเรอะฉันจะยอม!!!
“ ไปเลยไปๆๆๆ เดี๋ยวฉันจะกลับพร้อมดอลล่าแล้ว” ลอตตี้พูดขัดขึ้นมาในเมื่อเห็นฉันกับอีตาเรนส์เวิร์ธไม่มีใครยอมแพ้เสียที
“ ก็ได้!! ” ดูซิเนี่ย ในที่สุดฝ่ายที่ใจอ่อนก็ต้องเป็นฉันอยู่เรื่อยไป ชิส์!!
“ ขอบคุนนะหนูเล็ก ที่ยอมๆเรนส์เค้าไปน่ะ ” ลอตตี้กระซิบกับฉันเบาๆ
“ รู้แล้วน่า กลับบ้านเถอะ บาย”
“ ^^ ”
ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องยุ่งยากแบบนี้ด้วยฟะ คนสวยไม่เข้าใจซักกะจิ๊ดนึง ฮือออออ
“ ขึ้นรถมาเซ่ยัยบ้า ยืนบื้ออยู่นั่นแหละ จะไม่กลับบ้านหรือไงไม่ทราบ”
“ เชอะ คิดว่าฉันอยากกลับรถคันเดียวกับนายหรือไงยะ ” หลงตัวเองชะมัด ฮึ
“ อ้อ งั้นก็เชิญไปขึ้นรถแท็กซี่ให้มันพาไปเชือดซะสิ ”
“ ไม่มีทางย่ะ !!” ใครจะไปขึ้นให้โดนเชือดกันยะ T.T
“ ถ้าอย่างงั้น ก็เร็วๆ ฉันไม่ได้ว่างมาทำตัวซื่อบื้อแบบเธอตลอดทั้งวันนะ ”
ปะ..ปะ..ปากเสียทีสุด !! แต่ฉันไม่มีทางเลือกแล้วอ่ะ ชิส์
“ ขะ..ขึ้นก็ขึ้นย่ะ ;A;”
ปัง!!!
“ เฮ้ย ยัยบ้า ปิดประตูรถฉันเบาๆหน่อยเซ่ รู้มั้ยรถคันนี้มันแพงแค่ไหน ฉันยอมให้ยัยซื่อบื้ออย่างเธอขึ้นมาด้วยก็นับว่าเป็นบุญคุณมากล้นแค่ไหนรู้มั้ย หา ?”
“ เชอะ ไอ้คนคันกระจิ๋วนึง มันจะแพงซักแค่ไหนกันเชียว ” ดู ดู๊ อีตาเรนส์เวิร์ธบ่นได้บ่นดี บ่นๆๆ
“ สิบล้านเลยนะเฟ้ย แพงแค่ไหน เธอมีปัญญาชดใช้เรอะ”
“ ไอ้โง่ -0- สิบล้านเก็บเงินไว้แต่งงานดีกว่า โง่มาซื้อรถ แบร่ๆ
” อิอิ นานๆจะได้ทีฉันมั่ง
“ อ้อหรอ งั้นเชิญยัยสุดแสนจะฉลาดที่คิดจะเก็บเงินสิบล้านไว้เพื่อเรือนหอรอร้างของเธอล่ะก็ เชิญสะบัดบั้นท้ายอันทุเรศลูกตา ลงไปจากรถสุดหรูของฉันได้แล้ว
^_^+” เรนส์เวิร์ธพูดจาเชือดเฉือน
เรือนหอรอร้าง .. บะ..บั้นท้ายอันทุเรศลูกตา !!!! หมอนี่พูดอะไรออกม๊า กรี๊ด ><
“ นายเป็นผู้ชายนะยะ กล้าดียังไงมาว่าสาวน้อยน่ารักอย่างฉัน !”
“ แล้วเธอเห็นฉันเป็นกระเทยหรอไงกัน อ้อ แล้วเธอเนี่ยนะสาวน้อยน่ารัก แหวะ จะอ้วก
“ ไอ้บ้าๆๆ จิตใจนายทำด้วยอะไรกัน ” หมอนี่กวนชะมัด
“ เอ้า เร็วๆบ้านเธออยู่แถวไหน ถ้าชักช้าเดี๋ยวฉันไปส่งที่ใต้สะพานลอยแล้วอย่ามาว่ากันนะ
”
ตะ..ใต้สะพานล๊อยยย การี๊ดดดด ฉันอย่างจะกรีดร้องด้วยความทรม๊านน ฮือออ T_T!
“ บ้านฉันอยู่ตรงแถวๆตรงถนน ชะละล่า ซอย ตะลุงปุง หมู่บ้าน อัพแอนดาวท์ ”
“ ชื่อบ้าไรวะเนี่ย ยาวเป็นหางว่าว หมู่บ้านไรนะ กุ๊กๆกู๋ หรอ ”
จะบ้าตาย ชื่อแค่นี้ก็จำไม่ได้ เฮอะ -_-!
จะรีบอัพค่ะ ;A; ♥
