Chapter 8 : จุดจบของ'ความตาย'
" บู๋วววว~ " เสียงโหยหวนของหมาที่ร้องโอดครวญในใกล้รุ่ง ปกติแล้วควรจะเป็นเสียงไก่ขัน หรือนกร้อง แต่ไม่แปลกที่จะมีเสียงนี้ หลังจากเกิดเหตุการเมื่อวานขึ้น เหตุการณ์ที่พวกเขาจะจำไว้จนวันตาย
มาร์สะดุ้งขึ้นจากที่นอนเมื่อได้ยินเสียงโหยหวนของหมา หญิงสาวหันไปมองรอบข้างก็ไม่พบอะไรที่ปกติ แต่เมื่อมองไปที่ริมหน้าต่างก็เห็นชายแก่ที่ไม่มีเบ้าตามองตรงมาที่เธอ มาร์พยายามข่มตัวเองให้เงียบที่สุด
" แปะ! "
" กรี๊ดดดดด! " มาร์ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมีมือเย็นเฉียบของใครคนหนึ่งแตะเข้าที่บ่าของตนเอง
" มาร์ฉันเอง " เสียงทุ้มของชายหนุ่มดังขึ้น
" ตกใจหมดเลยวิช "
" ตกใจอะไรกัน " ชายหนุ่มถามอย่างสงสัย
" ... ไม่มีอะไรหรอกช่างมันเถอะ " มาร์พูดปัดๆ ก่อนจะพูดขึ้นต่อว่า
" ว่าแต่ทำไมตัวนายเย็นจัง " มาร์ถามพร้อมจับไปที่ส่วนต่างๆของวิช
" เมื่อคืนหนาวมากเลย พอดีฉันตื่นมาเห็นมินอนสั่นๆอยู่ เลยเอาผ้าห่มของฉันไปห่มให้น่ะ " เมื่อวิชพูดจบ เจ้าของคำถามก็พยักหน้ารับ
" ว่าแต่มิหายไปไหนกันนะ " หญิงสาวพูดพร้อมมองไปรอบๆัตัวเองอีกครั้ง
" สงสัยไปอาบน้ำล่ะมั้ง เราไปหาอะไรกินข้างล่างกันก่อนเถอะ " วิชพูดจบ ต่างคนก็ต่างเดินลงไป
" คงจะมีอะไรให้กินบ้างนะ น้ำสักขวดก็ยังดี " วิชพูดพร้อมควานหาของในตู้เย็น ปัดของที่เน่าแล้วทิ้งไป
" เจอแล้ววว! " วิชตะโกนเสียงดัง ทำให้มาร์ที่อยู่ใกล้ๆต้องรีบวิ่งมาดู
" กรี๊ดดดดด!! " เมื่อมาร์เห็นภาพเบื้องหน้า ก็ถึงต้องร้องเสียงหลงออกมา
" มาร์เป็นอะไร! " วิชวางของที่ตนถืออยู่ แล้วจับตัวมาร์ให้หญิงสาวนิ่ง
" ฉ.. ฉันเห็น "
" เห็นอะไร ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติเลย " วิชพูดแบบนั้น มาร์จึงลืมตาขึ้นมาดู และปรากฏว่าที่หล่อนเห็นนั้นเป็นเพียงกล่องอาหารฟาสฟูดส์
" ฉันคงตาฝาดไปเองนั่นแหละ ขอโทษที " ที่มาร์เห็นคือลูกตาหนึ่งข้างที่วางไว้ มีเลือดสีแดงสดค่อยๆไหลย้อยลงมา มีไส้ที่วางทับๆกันไว้ และตกแต่งด้วยหัวใจสองดวงวางอยู่ข้างละดวง
" ตึก ตึก.. " เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินมายังห้องครัว ทั้งสองต่างพากันมองไปที่เสียงนั้น ก็ปรากฏว่ามิกำลังเดินมาอยู่
" อ้าวมิ ไปอาบน้ำมาหรอ " มาร์ถาม
" จ้ะ โชคดีที่น้ำยังไหล ไฟบางดวงยังติดอยู่บ้าง " มิพูดพร้อมสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส
" อ้าวแล้วนั่นถือมีดมาทำไมกัน " มาร์ถาม ในใจแอบคิดว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล
" อ๋อพอดีไปเจอมาข้างๆห้องน้ำน่ะ ไม่รู้ว่าไปอยู่ตรงนั้นได้ไง เลยหยิบมาเพื่อจะเอามางัดอะไรได้บ้าง " มิพูดจบ มาก็ถอนหายใจเบาๆ หญิงสาวถือมีด และเตรียมจะเดินเอามีดไปเก็บ แต่ทว่า..
" ฉึก! " เสียงของแหลมเจาะเข้าที่เนื้อ เลือดสีแดงสดไหลออกมาไม่ขาดสาย
" กรี๊ดดดดดด! " มาร์ร้องออกมาอย่างตกใจ หญิงสาวรีบวิ่งหนีขึ้นไปข้างบนล็อคประตูอย่างแน่นหนา
" ปัง ปัง ปัง! " มิตา่มขึ้นมา และทุบประตูเสียงดังโครมคราม
" เปิดประตูให้กูเดี๋ยวนี้ กูจะฆ่ามึง! "
" เธอฆ่าวิชทำไม เธอจะฆ่าคนในบ้านทำไม เธอเป็นอะไรไปกันน่ะมิ " มาร์พูดพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
" กูหิว กูจะฆ่าทุกคน กูจะกินเนื้อของทุกคนเพื่อให้กูอยู่รอด "
" แค่นี้ถึงกับฆ่ากันเลยหรอไง "
" กูไม่สนใจอะไรทั้งนั้น กูหิว กูหิวเข้าใจไหม! " ทั้งคู่ตะโกนกันไปมาอยู่สักพัก เสียงก็เริ่มหายไป มาร์สังเกตุได้ จึงค่อยๆแง้มประตูออกไปดู
" ตึก! " ผู้ที่ยืนอยู่ข้างๆประตู รีบสับมีดลงมาทันที แต่ยังดีที่โดนประตู มาร์ร้องลั่น และรีบปิดประตู และวิ่งไปที่มุมห้อง โดยที่ไม่ได้สังเกตุว่าประตูที่ปิดลงได้ติดนิ้วของหญิงสาวผู้คิดร้ายอยู่ ทำให้หญิงสาวผู้นั้นผลักประตูออกมา พร้อมกับมีดอีโต้เล่มใหญ่หนา มีคราบสีแดงเปื้อนอยู่
" กรี๊ดดดด! " มาร์ร้องและลุกขึ้น พยายามจะหนีมิ แต่ในที่สุดก็ต้องจับตัวมิไว้ให้ได้
" หึๆ ในที่สุดกูก็จับมึงได้แล้ว กูไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ตอนนี้กูต้องการอาหาร อาหารเท่านั้นที่จะช่วยให้กูอยู่รอด " หญิงสาวไม่รีรอ รีบสับมีดอีโต้ด้านใหญ่ไปที่กลางหลังของหญิงสาวอีกคน ทำให้แผ่นหลังถูกเปิดออก เผยให้เห็นอวัยวะภายในที่ทุกห่อมล้อมไปด้วยเลือดสีแดงสด
" ฉ.. ฉันขอ.. ให้เธอออ.. กไปได้นะ " มาร์พูดจบ เปลือกตาของหญิงสาวก็ปิดลง พร้อมด้วยลมหายใจที่สูญหายไป
มิไม่สนใจคำพูดของมาร์ หญิงสาวเริ่มชำแหละเครื่องในออกมากินอย่างสดๆ จนหมด เมื่ออิ่มแล้วมิจึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำ
" ช่าห์~ " เสียงน้ำจากฝักบัวไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ในขณะที่หญิงสาวกำลังถูตัวอย่างสบายใจ แต่หญิงสาวก็เหลือบไปเห็นบางอย่างในกระจก แวบๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร จนกระทั่งถึงตอนที่ต้องแปรงฟัน เธอหันมาที่กระจก และเตรียมจะหยิบยาสีฟันขึ้นมา ก็ต้องตกใจกับภาพที่ปรากฏในกระจก ภาพที่มีเหล่าผีรุมล้อมซึ่งในนั้นมีทั้งวิช และมาร์ เหล่าผียื่นมือออกมาจากกระจก พยายามจะจับตัวของมิเพื่อดึงเข้าไป หญิงสาวตกใจกรีดร้องลั่นทำอะไรไม่ถูก จึงรีบเปิดประตู แต่เกิดลื่น ทำให้เสียหลักล้มลงไป ศรีษะไปเสียบเข้ากับใบมีดโกนของวิชนับสิบ ลูกตาสองข้างหลุดออกมา มิหนำซ้ำ แขนข้างที่ดึงประตูอยู่ หลุดออกเนื่องจากถูกแรงที่เท้าเหยียดไว้ในขณะที่มือจับไว้แน่น ทำให้เห็นกระดูกที่อยู่ในตัว เลือดสีแดงสาดไปทั่วห้องน้ำ พร้อมตะวันที่กำลังลับขอบฟ้า และพร้อมกับสิ่งที่หมู่บ้านนี้มีอยู่คือ ความตาย..
หลายวันต่อมา ตำรวจมาพบศพทั้งสามคนที่บ้านของมาร์ ในหมู่บ้านนี้ไร้ผู้คนอยู่อาศัย จึงได้รับการปรับปรุงจากทางจังหวัดให้ซ่อมบำรุงอย่างดี และเลือกตั้งผู้ใหญ่บ้าน และข้าราชการภายในหมู่บ้าน รวมถึงยาม จนในที่สุดหมู่บ้านก็กลับมาเรียบร้อยเหมือนเดิม ผู้คนเริ่มเข้ามาอยู่อาศัยเรื่อยๆ จนวันหนึ่งมีครอบครัวหนึ่งเข้ามาเตรียมพักอยู่อาศัย ซึ่งมีทั้งหมดสี่คน ชื่อว่า มาร์ วิช มิ และ เฟย์
" อ้าวสวัสดีครับ คุณคือคนที่จองบ้านไว้ใช่ไหมครับ " ยามหนุ่มทักขึ้นเมื่อเห็นทั้งสี่คนเดินมา
" ใช่ค่ะ ขอโทษทีนะคะที่มาดึกๆ พอดีช่วงเช้าเตรียมแพ็คของอยู่ " หญิงสาวนามว่ามาร์พูดพร้อมหน้าตาที่ยิ้มแย้ม
" ครับ นี่กุญแจครับ " ยามหนุ่มยื่นกุญแจให้อย่างสุภาพ
" อ๊ากกกกก!! " เลือดในมือที่ยามหนุ่มถือกุญแจอยู่ได้ไหลออกมา เมื่อได้สัมผัสกับมือของหญิงสาว เพราะถูกเล็บอันแหลมคมเจาะลงไป ทั้งสี่กัดกินเืนื้อหนังของยามหนุ่ม จนหมดเหลือแต่กระดูก และเผยให้เห็นรอยยิ้มที่เรียกกันว่า แสยะยิ้ม ในท่ามกลางความมืด
The end of Terrific
