'Gold Cown' อภินิหารมงกุฎทองคำ

[เอิร์ธคุงขอรับกระผม]

ว๊ากกกกก ไม่ได้มานาน ตามไม่ทัน ไปถึงไหนแล้วววว 

สารบัญจ๋าาาาา สารบ๊านนนนนนน  ขอสารบัญที 

กราบเท้า woon_sad2คิดถึง

[● ɪииocєит]

สวัสดี ชาวนรก = =

  //me โดนรุมกระทื้บ

แวะมาทักทายจ้า = w =

  ปล. อ่านของแนทแล้ว รู้สึกอยากแต่งเรื่องเก่าต่อแหะ =_="

สวัสดีชาวเอ่อชาว (พอแล้ว!) ><

แต่งต่อเลยเพชรจี้อยากอ่านให้จบอ่ะยังลุ้นๆอยู่เลย >><<

แต่ฝีมือตกไปเยอะ + กลัวดองไม่มีเวลามาแต่ง =[]="

แต่ตอนนี้ก็เขียนใส่ Notpad ไว้อยู่ ยังมีแค่ 14 บทเท่าเดิม แต่ปรับปรุงใหม่ตั้งแต่บทนำยันบทล่าสุด = =;

เปลี่ยนแปลงลักษณะตัวละครเกือบทั้งหมด+เปลี่ยนเหตุการณ์บางบท+(พยายาม)บรรยายให้มากขึ้น (แม้แต่ตัวประกอบ = =)

แต่พล็อตเรื่องเหมือนเดิมจ้า การบรรยายพรรณนาบลา ๆ แย่ลงอย่างเห็นได้ชัด กลับสู่ Rookie ขั้นเต็มตัว T[]T ..

[♠ ◘ • † ReiTa † • ◘ ♠]

เพิ่งนึกอะไรออก แต่ก่อนเคยแต่งได้แค่เรื่องสั้นๆ1เรื่อง โชคดีที่ยังไม่ได้ลบไปแต่งกับเพื่อนเก่าอีกคน
ว่าจะแก้เนื้อหาสักหน่อยเพราะรู้สึกเรื่องมันจะไปไวเกิน   
รอสอบเสร็จอาทิตย์หน้าจะรีบแก้แล้วเอาลง 
(ปล.อ่านเพิ่มอีกสามสี่ตอนแอบติดลม )

[Gheglex Phantom of eagle.]

ว๊ากกกกก ไม่ได้มานาน ตามไม่ทัน ไปถึงไหนแล้วววว 

สารบัญจ๋าาาาา สารบ๊านนนนนนน  ขอสารบัญที 

ที่หน้ากระทู้เยอะเพราะชาวเรือ

[¥ ňøø ñäñ ¥]

ช่วงนี่อาจจะไม่แวบมานะ การบ้านแนนเยอะเวอร์ T^T

[•♫•и๐๐и•♫•]

ว๊ากกกกก ไม่ได้มานาน ตามไม่ทัน ไปถึงไหนแล้วววว 

สารบัญจ๋าาาาา สารบ๊านนนนนนน  ขอสารบัญที 

กราบเท้า woon_sad2คิดถึง

คิดถึงเหมือนกันนะ ตอนนี้ติดต่อกับจีเอ็มอยู่ แต่ยังไม่เห็นมีความคืบหน้าว่าจะหาผู้ดูแลบอร์ดให้

จะลองติดต่อดูอีกที

แต่ฝีมือตกไปเยอะ + กลัวดองไม่มีเวลามาแต่ง =[]="

แต่ตอนนี้ก็เขียนใส่ Notpad ไว้อยู่ ยังมีแค่ 14 บทเท่าเดิม แต่ปรับปรุงใหม่ตั้งแต่บทนำยันบทล่าสุด = =;

เปลี่ยนแปลงลักษณะตัวละครเกือบทั้งหมด+เปลี่ยนเหตุการณ์บางบท+(พยายาม)บรรยายให้มากขึ้น (แม้แต่ตัวประกอบ = =)

แต่พล็อตเรื่องเหมือนเดิมจ้า การบรรยายพรรณนาบลา ๆ แย่ลงอย่างเห็นได้ชัด กลับสู่ Rookie ขั้นเต็มตัว T[]T ..

ไม่หรอกเพชรจี้ เพชรแต่งรักเก่งที่สุดในฟิกแล้วนะ

เพิ่งนึกอะไรออก แต่ก่อนเคยแต่งได้แค่เรื่องสั้นๆ1เรื่อง โชคดีที่ยังไม่ได้ลบไปแต่งกับเพื่อนเก่าอีกคน
ว่าจะแก้เนื้อหาสักหน่อยเพราะรู้สึกเรื่องมันจะไปไวเกิน   
รอสอบเสร็จอาทิตย์หน้าจะรีบแก้แล้วเอาลง 
(ปล.อ่านเพิ่มอีกสามสี่ตอนแอบติดลม )

รออ่านค่ะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็จะคอยติ-ชมให้ค่ะ ^^

ที่หน้ากระทู้เยอะเพราะชาวเรือ

และตอนนี้บทล่าสุดก็อยู่ปะมาณหน้า 10-15 

ช่วงนี่อาจจะไม่แวบมานะ การบ้านแนนเยอะเวอร์ T^T

เป็นกำลังใจให้ค่ะแนน อย่าหักโหมมากนะคะ (ยิ้มหวาน ^O^)

ปล.สอบใกล้เสร็จแล้ว พรุ่งนี้ก็สอบวันสุดท้าย ไปเซ็นทรัลงานถูกยกเลิก ^_^ จะแต่งบทต่อไปในไม่ช้า
ปล2.วันจันทร์เปิดเทอมสอง T^T

[-ChiVas-]

เอ๊ะ ได้ยินว่ามีคนคิดถึงเหรอ ชื่นใจจัง

ว่าแต่ อ่านตามละแหละ ไม่มีปัญหา โฮะๆ แต่ไม่ขอตอบคำถามตอนที่ตามไม่ทันนะ 

คิดถึงทุกคนมาก ช่วงต่อไปนี้พี่จะมีงานยุ่ง เพราะต้องหางานทำแล้ว (จบ ป.ตรี ซะที)

อาจไม่ค่อยได้มา ขอโทษด้วยนะ 

[•♫•и๐๐и•♫•]

เอ๊ะ ได้ยินว่ามีคนคิดถึงเหรอ ชื่นใจจัง

ว่าแต่ อ่านตามละแหละ ไม่มีปัญหา โฮะๆ แต่ไม่ขอตอบคำถามตอนที่ตามไม่ทันนะ 

คิดถึงทุกคนมาก ช่วงต่อไปนี้พี่จะมีงานยุ่ง เพราะต้องหางานทำแล้ว (จบ ป.ตรี ซะที)

อาจไม่ค่อยได้มา ขอโทษด้วยนะ 

-0- พูดตอนไหนหว่า  55 ล้อเล่นค่ะ ก็คิดถึงพี่โอ๊ตด้วย

ยังไงก็สู้ๆนะคะแม้ว่าจะไม่ค่อยได้เข้าแต่ก็ได้เข้าใช่มั้ยล่า 

ก็ขอให้ได้งานดีๆไวๆ และสุดท้ายก็ขอบคุณที่อ่านค่ะ

ปล.ไม่ตอบไม่เป็นไร (เพราะอ่านไม่ทันเพื่อน) แต่ถ้ามาทันบทไหนต้องตอบด้วยนะ!!

[Gheglex Phantom of eagle.]

คิดถึงเหมือนกันจ้าหลวงพี่โอ๊ค
แข่งกีฬาสีเสร็จ อีกสองอาทิตย์ก็สอบสินะ(กีฬาสีดันจัดหน้าฝน ได้จับปลาไหลแหงๆ )
ปล.พอเต๊อะ อย่าออกทะเลอีกเล้ยยย= =

[♠ ◘ • † ReiTa † • ◘ ♠]

ลองกลับไปอ่านนิยายที่จะเอามาแก้ เหมือนจะแต่งแบบบ้าๆบอๆ นิดนึง 
(ปล.วันนี้ต้องอ่านหนังสือ พรุ่งนี้สอบเก็บคะแนนตั้ง4วิชา อดอ่านนิยายต่อเลย กลัวติดลม  )

[•♫•и๐๐и•♫•]

ลองกลับไปอ่านนิยายที่จะเอามาแก้ เหมือนจะแต่งแบบบ้าๆบอๆ นิดนึง 
(ปล.วันนี้ต้องอ่านหนังสือ พรุ่งนี้สอบเก็บคะแนนตั้ง4วิชา อดอ่านนิยายต่อเลย กลัวติดลม  )

555 จะอ่านไม่อ่านแนทว่าเหมือนกันนะ เพราะขนาดสอบแนทยังอ่านนิยายเฉยเลย = =

แต่ก็สอบได้ด้วยดี แนทว่าขึ้นกับความพยายามของแต่ละคนมากกว่านะคะ

เพราะนิยายจะช่วยแค่ผ่อนคลายให้เราหายเคลียด ส่วนเรื่องเรียนเราก็ยึดเป็นเรื่องหลัก

ถ้าเคลียดก็หาอะไรทำคลายเคลียด ไม่ต้องเอาเรื่องเรียกับเล่นมาปนกันก็สอบได้สบาย

ปล.ตอนนี้สอบเสร็จแล้ว >< โดยที่ไม่ได้อ่านหนังสือเลย - - คาดว่าว่างๆ(ตลอด) จะแต่งตอนต่อไปมาลงนะจ๊ะ

[♠ ◘ • † ReiTa † • ◘ ♠]

สอบอาทิตย์หน้าแล้ว จันทร์ พุธ ศุก
เดี๋ยวปิดเทอมสองอาทิตย์แรกจันทร์-ศุก ต้องไปช่วยเพื่อนทำอุปกรณ์กีฬาสีอีก 
อยากพักบ้าง~~~ (ปล.เรียนพิเศษวันอาทิตย์)
จะได้เอาสมองมานั่งแก้ต่อเติมนิยายที่แต่งได้เน่ามาก 
วันนี้ทำคะแนนสอบได้เน่าดี ครูถามเลย ไม่ได้กินข้าวมาหรอ บลาๆTOT

[muanglnw]

อยากเอานิยายที่เคยแต่ มาลง แต่กลัวแต่งต่อไม่จบเพราะไม่ค่อยมีเวลาอะ- -

[•♫•и๐๐и•♫•]

เปิดตัว เนซึมิ นักฆ่าจ้าววารี

ท่ามกลางความรุ่งโรจน์ที่เจริญก้าวหน้าที่สุดในโลกแองเจลล่า อาณาจักรแฟรี่ฟอร์ท

คืออาณาจักรที่ไม่ว่าใครก็ต้องรู้จักกันเป็นอย่างดี เพราะอาณาจักรแห่งนี้ไม่ใช่แค่เป็นศูนย์กลางของโลกอันดับสอง ที่ผู้คนมากมายต่างใฝ่ฝันที่จะอาศัย

แต่อาณาจักรแห่งนี้เปรียบเหมือน ‘เมืองในฝัน’ ที่ใครๆต่างสนใจและมีเป้าหมายที่จะเข้ามาอาศัยอยู่ไปชั่วชีวิต

แต่ท่ามกลางบ้านทรงสูง ที่ก่อสร้างด้วยอิฐชั้นดี ไม่ว่าจะสวยงามดุจอัญมณีหรือสรวงสวรรค์ ก็ย่อมมีข้อเสียที่เป็นเรื่องธรรมชาติของโลกแฝงอยู่ภายใน

เมืองที่แสนจะรุ่งโรจน์นักรบผู้แข็งแกร่งในด้านต่างๆมากมายส่วนมาก ล้วนอาศัย ณ เมืองแห่งนี้เป็นหลักเป็นฐาน

ไม่ว่าในด้านฐานะ ชื่อเสียง หรือความแข็งแกร่ง ทุกคน..ล้วนแล้วแต่มีเฉดเช่นเดียวกัน

แล้วใครจะไปทราบได้ว่า ข้อเสียที่แฝงอยู่นั้นคืออะไร...เมืองที่ถูกปกป้องอย่างดีจากทหารมากฝีมือและประสบการณ์

..ที่อยู่อาศัยที่เริดหรูไฮเทคไม่เหมือนใคร..อาหารเริดรสที่อร่อยเหมือนฟ้าประทาน...ไม่มีใครที่มองหาข้อเสียนั้น เพราะลุ่มหลงกับสิ่งต่างๆมากมายรอบตัว

ข้อเสียของอาณาจักรแห่งนี้...คือผู้คนไม่ได้ใส่ใจดูแลกันและกัน..ทุกคนล้วนเอารัดเอาเปรียบและแก่งแย่งชิงดีกันเหมือนเป็นศัตรูกันแต่ชาติปางก่อน..

...เพื่ออำนาจ...เพื่อเกียรติยศ..เพื่อชื่อเสียง..และเพื่อให้ใครๆได้รับรู้..ว่าตนอยู่ ณ ที่แห่งนี้...แฟรี่ฟอร์ท..

“ไอพวกบ้าเอ้ย! ของกระจอกแบบนั้นไม่ต้องเอามาอวดซะให้อายหรอก ไม่ว่าใครเค้าก็มีกันทั้งนั้นแหละไอบ้า!”

เสียงเอะอะโวยวายของเด็กหนุ่มคนหนึ่งภายในห้องเรียนพิเศษของโรงเรียนชื่อดังแห่งอาณาจักรแฟรี่ฟอร์ทดังก้องไปทั่วห้อง

เมื่อเพื่อนชายของตนนำสร้อยเชือกถักโบราณที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของภูเขาที่ชายหนุ่มไปเที่ยวมา

“นายอย่าอวดไปหน่อยเลยโทมัส สร้อยเส้นนี้เป็นสร้อยที่มีเพียงสามเส้นในโลก ถ้าเอดริกมีหนึ่งเส้นจอมโหดมีหนึ่งเส้น

มันก็ยังเหลืออีกหนึ่งเส้นที่ไม่รู้ว่าอยู่กับใคร นายจะพูดว่าใครก็มีกันทั้งนั้นไม่ได้หรอกนะ” ชายหนุ่มอีกหนึ่งคนที่นั่งใกล้ๆกับพูดขึ้นเสียงดัง

“ฮึ! จอมโหดงั้นหรอ ไอบ้านั่นจะมีของแบบนั้นได้ยังไงกัน เห็นวันๆเอาแต่อ่านหนังสือเงียบๆ มันจะเอาเวลาไหนไปเอาสร้อยที่ภูเขาสูงขนาดนั้น”

ชายหนุ่มที่พูดออกมาในครั้งแรก เอ่ยปากอีกครั้งเพื่อเป็นการตอบรับคำพูดของเพื่อนชายของตน

“โทมัสนายไม่รู้อะไร แม้ว่าจอมโหดจะเงียบๆแบบนั้น แต่ความจริงแล้วเขาไปไหนมาไหนออกบ่อย

แล้วก็ไม่เคยมีใครรู้ด้วยว่าไปไหน พอหายไปแล้วกลับมา ก็แทบไม่มีใครรู้ใครเห็นด้วยซ้ำว่ามาตอนไหนและยังไง”

ชายหนุ่มที่ต่อปากกับโทมัสพูดขึ้นอีกครั้งอย่างไม่ยอมแพ้ โดยที่ไม่รับรู้ว่า ‘จอมโหด’ ที่พูดถึงนั้นได้เดินเข้ามาในห้องเรียนพอดี..

ชายหนุ่มผมกระเซิงสีน้ำตาล ใส่แว่นที่ดูเหมือนเด็กเรียน แต่งกายด้วยชุดเสื้อยึดยาวถึงแขน ทับด้วยเสื้อกั๊กแบบซามูไรผ้ายาวสี่ด้าน

คาดเข็มขัดกับกางเกงขายาว สวมรองเท้าเกี๊ยะ เดินเข้ามาในห้องเรียนอย่างเงียบเชียบ

พร้อมในมือที่สวมถุงมือนิ้วโผล่ถือหนังสือเล่มหนาที่ไม่มีใครรู้ว่าเกี่ยวกับอะไรเข้ามาด้วย

ฮาเนงาวะ เนซึมิ หรือเกิ้ล ชายหนุ่มที่จริงจัง โหดและมุ่งมั่น ชอบปรามคนอื่นเวลาทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ

โดยที่ใครก็ไม่ทราบเหตุผลว่า ‘ทำเพื่ออะไร’ ทั้งๆที่ปล่อยๆไปก็ไม่เกี่ยวอะไรกับตนเอง

จนเพื่อนในห้องเรียนมัธยมปลายปีสอง ร่วมกันตั้งฉายาให้เขาว่า ‘จอมโหด’

“ได้ยินว่ามีใครแอบนินทาฉันหรอ?” เกิ้ลเอ่ยปากพูดกับกลุ่มชายหนุ่มทั้งสามคนด้วยสีหน้าที่ใสซื่อเหมือนไม่รู้เรื่องราวอะไร

“ม..มะ..ไม่มีอะไรหรอกเนซึมิคุง..คะ คือพวกเราคุยกันเรื่องสร้อยไปเรื่อยเปื่อยน่ะ” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นตะกุกตะกัก

พร้อมฉีกยิ้มใบเนซึมิบางๆเพื่อลดเลือดหายนะที่กำลังจะก้าวเข้ามาในไม่ช้า

“...งั้นหรอ...” เกิ้ลพูดพลางฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้ชายหนุ่มทั้งสามที่นั่งอยู่ตรงหน้าขวัญผวาไปตามๆกัน

“ถ้างั้นก็แล้วไป” ชายหนุ่มกล่าวหน้าตาเฉยพร้อมเดินไปที่โต๊ะเรียนของตนเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทั้งๆที่เขารู้ดีว่าเพื่อนๆคุยอะไรกัน ทำให้ชายหนุ่มทั้งสามถอนหายใจอย่างโล่งอก เหมือนไม่ได้หายใจมาเป็นปี

เนซึมินั่งโต๊ะของตัวเองอย่างสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นพร้อมหยิบหนังสือของตนขึ้นมาอ่านต่ออย่างไม่สนใจใคร

แม้ว่าท่าทางของเขาจะเหมือนแค่เด็กเรียนทั่วๆไป แต่ใครๆก็รู้ว่าความโหดของเขานั้นมีเงื่อนงำตั้งแต่รู้สาขาที่เขาเรียนในถาควิชานักรบ

ซึ่งเนซึมิเลือกเรียนในลายวิชาของนักฆ่า ที่มีฉายาและชื่อเสียงมาตลอดว่านักรบสายนี้ มักจะโหดอย่างไม่ต้องสงสัย

เพื่อนๆของเนซึมิส่วนมากมักจะเป็นนักเรียนในสายนักฆ่าด้วยกันเอง เพราะเขาไม่ค่อยคบเพื่อนที่ขี้กลัวสักเท่าไหร่

อีกทั้งเขายังเรียนหนังสือเก่งเป็นไหนๆ แม้จะเป็นเรื่องปกติของนักเรียนที่ต้องมีเก่งไม่เก่ง

แต่สำหรับโรงเรียนนักรบของอาณาจักรแฟรี่ฟอร์ทล้วนเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดา

เพราะอาณาจักรอื่นในส่วนมาก เด็กๆที่ต้องเรียนรู้จะเป็นนักรบ จะเรียนวิชาการต่อสู้ต่างๆกับอาจารย์ที่เป็นนักรบในสังกัดที่ปกป้องเมืองโดยตรง

ผิดกับแฟรี่ฟอร์ทที่ตั้งเป็นโรงเรียนสอนโดยตรง

“เนซึมิ ฉันได้ยินมาว่านายถูกเลือกให้ไปฝึกฝนพลังต่อที่เมนโดเรีย ใช่เรื่องจริงหรือเปล่า”

เสียงหวานใสของเพื่อนสาวคนสนิทในสายนักฆ่าเดียวกันกับเนซึมิดังขึ้นข้างๆหู แม้จะไม่มีใครรอบๆตัวเขาเลยแม้แต่คนเดียว

แต่เนซึมิก็ตอบกลับไปอย่างไม่สนใจอะไร เพราะเขารู้ดีว่า เป็นการส่งกระแสจิตของนักฆ่าด้วยกัน

“อืม”

“แล้วไปเมื่อไหร่”

“เย็นนี้”

“ไปนานหรือเปล่า”

“ไม่รู้เหมือนกัน…รู้แต่ว่าสำคัญมากทีเดียว”

บทสนทนาระหว่างนักฆ่าสองคนถูกส่งไปมาโดยไร้ผู้รับรู้ ความจริงเนซึมิไม่ต้องตอบอะไรมากมายเพื่อนสาวเขาก็รู้เองได้เพราะไปสืบมาจากอาจารย์คนอื่นๆ

แต่เขาคงไม่อยากให้เพื่อนของตนเองไปเซ้าซี้อาจารย์เสียมากกว่า

“...ว้า นายไปแบบนี้ก็ไม่มีใครคอยห้ามฟริ๊กกับมิ๊กสิ สองคนนั้นยิ่งทะเลาะกันอยู่บ่อยๆด้วย ไม่รู้ว่าใค...”

ไม่ทันที่เพื่อนสาวจะได้พูดจบประโยค เสียงของเนซึมิก็ดังแทรกกับไป

“ไม่ต้องห่วงหรอก สองคนนั้นคงไม่ทะเลาะกันแน่ ฉันรับประกัน..ไว้แค่นี้ก่อนนะ อาจารย์มา”

 เนซึมิบอกเพื่อนสาวพร้อมการติดต่อที่ขาดหายไป

เขารู้ดี ว่าการศึกษาที่ได้รับที่นี่ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น ถ้าเปรียบเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับบ้านเมือง

แต่สิ่งสำคัญที่ต้องทำต่อไป ไม่ใช่แค่ต้องรับหน้าที่ดูแลอาณาจักรในฐานะนักรบผู้กล้าหาญ...

แต่เป็นการปกป้องทุกสรรพสิ่งที่รอคอยการช่วยเหลือจากผู้กล้าทั้งเจ็ดต่างหาก...


คำถามข้อที่ 7

รู้สึกยังไงกับบทนี้?


สวัสดีท่านผู้อ่าน นี่คือตัวละครตัวสุดท้ายในบรรดานักรบทั้งเจ็ด

บทนี้จะมาแหวกแนวสักหน่อยเพื่อความไม่ซ้ำซากจำเจ แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองบรรยายดีขึ้น (?)

เห็นด้วยรึเปล่า ไม่รู้ยังไงบางทีอาจจะรู้สึกไปเองอ่ะนะ

บทต่อไปก็เข้าสู้เนื้อเรื่องจริงๆแล้วล่ะนะ

ขอให้สนุกกับการอ่าน ^^ 

                                                       By Ai-QPid

[● ɪииocєит]

คนแรกกก !!!

  //me โดนเตะ

จอมโหดแอบทำอะไรกับฟริ๊กและมิ๊กรึเปล่า ถึงมั่นใจว่าจะไม่ทะเลาะกัน

  //me โดนเกิ้ลถีบ